DİJİTAL İLETİŞİM: YENİ BİR DİLE DOĞRU

Hafızada kalmayan rakamları veya sözleri kaydetmek ve böylece kalıcılaştırmak gibi toplumsal, ekonomik bir ihtiyaçtan doğan ilk yazı, hiyeroglifler yani resimyazılardır. Bugün kullandığımız ve doğal dilin seslerini temsil eden alfabe sistemleri çok yavaş ilerleyen bir evrim sürecinin sonunda bugünkü halini almıştır. Günümüzde bildirişim olanakları artmış, dijital iletişim araçları çeşitlenmiş, hayatın her alanı dijitalleşmiştir. Bunun sonucunda ise hiyerogliflere akraba olarak gösterilebilecek duygu ikonları (emotikonlar) dijital iletişimde yerini almıştır. Bu durumun üç önemli nedeni vardır. Bunlar: sesçil yazının yavanlığı, dijital iletişimin hızı, dijital iletişimde konuşucunun temsiline duyulan ihtiyaçtır. İletişim ortamının en önemli unsuru sadece doğal dil değil, doğal dile eşlik eden yüz ve mimiklerdir. Dijital iletişimde yazının yavanlığını kıran duygu ikonları, konuşucu ve dinleyicinin yüzünü ve mimiğini temsil ederek konuşucunun duygusunu ve düşüncesini iletişim ortamına katmaktadır. Duygu ünlemleri olarak da kabul edilebilecek duygu ikonları, yazılı dijital iletişimde konuşucuya ilişkin duygusal ve düşünsel birçok bilgiyi alıcıya aktarabildiği için, yazılı dijital iletişimde konuşma formunu pekiştirmektedir. Bu çalışmada günümüz dijital iletişim araçlarında sıkça kullanılan duygu ikonları (emotikonlar ve emojiler) gelişimi ve kullanım sıklıkları, bazı anlamsal dağılımlarıyla ele alınmıştır. Duygu ikonları dijital yazı diline konuşma dilinin mimik ve jestlerini eklemekte, yazılı iletişimin konuşma formunu desteklemektedir. Dijital iletişimde yazıya katılan duygu ve nesne ikonları, yazı dilinin soyut ve tek boyutlu düzlemine sözlü dilin somut ve çok boyutlu formunu katabilmektedir. Yazının ve konuşmanın, soyut ve somut olanın birleştiği bir ortam olan dijital iletişim, değişmekte olan dilin yeni bir formu olarak öne çıkmaktadır.

DIGITAL COMMUNICATION: TOWARDS A NEW LANGUAGE

It is the first script hieroglyphs that arise from the necessity in social and ekonomic to record the numbers that are not in memory, to record the words, to make them permanent. The article that we use today and representing the sounds of natural language has taken its present case at the end of a very slow evolutionary process. At the present time, every scope of life has been mediated, the opportunities for communication have increased, and the means of digital communication have diversified. As a result of this, emotion icons (emoticones), which can be shown as relatives to hieroglyphs, have taken place in digital communication. There are three important reasons of this status. These are: the platitude of phonetic notation, the speed of digital commucation, the need to represent of speaker in communication. The most important element of the communication medium is not only the speaker and the listener; their faces and mimics. The emotion icons that break the platitude of digital communication add the emotion and thought of the speaker to the communication environment by representing face and mimic of the speaker and listener. Since emotion icons that can also be regarded as emotional interjection, can convey to listener a lot of emotional and intellectual information about the speaker in written digital communication, provides a practical emotional opportunity in written digital comminication. In this study, emotion icons which are frequently used in today's digital communication media are studied in terms of historical development and frequency of use, some semantic distributions. The emotion icons add the mimic and gestures of the natural language to the digital writing language and reinforce the speech form of written communication. Emotion icons that got involved in article in digital communication, are able to attach to natural language to the abstract plane of the writing language. Digital communication which is the medium combining of abstract and concrete, has been added as a new form to the changing language in the digital age.

PDF

___

Agamben, Georgio (2017). Yüz. (Çev. M. Erşen) http://gazetekarinca.com/2017/06/yuz-giorgio- agamben/ erişim tarihi. 03.01.2018
Arnheim. R. (2015). Görsel düşünme. (Çev. R. Öğdül). IV. Basım. Metis Yayınları. İstanbul.
Beisswenger, M. (2015). Sprache und medien. Digitale kommunikation. Studiekurs sprach- und textverständnis. E-Learning-Angebot der öffentlich-rechtlichen Universitäten und Fachhochschulen und des Ministeriums für İnnovation, Wissenschaft und Forschung (MIWF) des Landes Nordrhein-Westfalen.
Benveniste, E. (1998). Dilde öznellik üstüne. (Çev. M., S. Rifat ). M. Rifat ( Ed.), XX. yüzyılda dilbilim ve göstergebilim kuramları. 2. temel metinler. (ss. 172 -175). İstanbul: YKY Yayınları
Bonderer, L. (2015). “Schreiben sie noch oder emojisieren sie schon?” untersuchung der funktionen von emoticons und piktogrammen in Whatsapp ( Yayımlanmamış YL Tezi. ). Zürih Üniversitesi, Almanya
Castells. M. (2005). Enformasyon çağı: ekonomi, kültür ve toplum. cilt 1: ağ toplumunun yükselişi. (Çev. E. Kılıç). Bilgi Üniversitesi Yayınları: 97. İstanbul.
Deleuze. G. (2015). Anlamın mantığı. (Çev. H. Yücefer). Norgunk Yayıncılık. İstanbul.
Demir. T. (2017). Piktografik ve semitik yazı sistemlerinin Türkçe yazı dili üzerindeki etkileri. YYÜ. Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt 1, Özel Sayı:2.
Eco. Umberto (2004). Avrupa kültüründe kusursuz dil arayışı. ( Çev. K. Atakay ). Literatür Yayınları. İstanbul.
Ellul. J. ( 2012 ). Sözün düşüşü. ( Çev. H. Arslan ). Paradigma Yayınları. İstanbul.
Friedrich, K. (Ed.). (2017). Mediatiserung als metaprozess. medien-kultur-kommunikation. Wiesbaden: Springer Fachmedien.
Habermas, J. (2001). İletişimsel eylem kuramı. Kabalcı Yayınevi. İstanbul
Hogenboom. A. , Bal D. , Frasincar, F. , Bal, M., Jong. F. , Kaymak, U. (2013) . Exploiting emoticons in sentiment analysis. proceedings of the 28th annual acm symposium on applied computing, SAC 2013, , Marc 2013, s. 703 – 710. ISBN (Print)978-1-4503-1656-9
Jean. G. (2002). Yazı. insanlığın belleği (Çev. N. Başer). YKY. İstanbul.
Jespersen. O. (1998). Dil, doğası, gelişmesi ve kökeni. (Çev. M., S. Rifat ). M. Rifat ( Ed.), XX. yüzyılda dilbilim ve göstergebilim kuramları. 2. temel metinler. (ss. 158 -160). İstanbul: YKY Yayınları
Kurtar. S. (2014). Heidegger ve poetik düşünme. düşünmeye açılan yeni yollar. Pharmakon Yayınevi, Ankara.
Li, F. (2016), Emoticons-funktionen und verwendung bei chinesischen und deutschen studenten. eine interkulturelle vergleichsstudie. ( Yayımlanmamış YL Tezi. ) .Vechta Üniversitesi, Almanya
Ljubešić, N. , Fišer, D. ( 2016 ). A global analysis of emoji usage, Proceedings of the 10th Web as Corpus Workshop (WAC-X) and the EmpiriST Shared Task: August 7-12, 2016: pages 82– 89.
Novak, P. K. , Smailović. J. ; Sluban. B. , Mozetič. I. ( 2015 ). “ Sentiment of emojis” , Plos One, December 7, 2015. DOI:10.1371/journal.pone.0144296
Ong. W. J.(2013), Sözlü ve yazılı kültür. sözün teknolojileşmesi. (Çev. Postacıoğlu Banon S.). Metis Yayınları, İstanbul.
Ergüven. M. (2007). Görmece. Metis Yayınları, İstanbul
Gasset j Ortega. y. ( 2011). İnsan ve “herkes”. ( Çev. N. Gül Işık ). Metis Yayınları, IV. Baskı. İstanbul.
Peirce, C. S. (1998). Göstergeler kuramı: göstergebilim. (Çev. M., S. Rifat), M. Rifat ( Ed.), XX. yüzyılda dilbilim ve göstergebilim kuramları. 2. temel metinler. (ss. 209-213). İstanbul: YKY Yayınları
Peirce, C. S. (1998). Göstergeler kuramı: göstergebilim. (Çev. Mehmet ve Sema Rifat), M. Rifat ( Ed.), XX. yüzyılda dilbilim ve göstergebilim kuramları. 2. temel metinler. (ss. 209-213). İstanbul: YKY Yayınları
Porzig. W. (1985). Dil denen mucize (Çev. V. Ülkü). Türk Dil Kurumu Yayınları. Ankara.
Schlobinski. P. (2012). Sprache und kommunikation im digitalen zeitalter. Duden, Mannheim.
Trautsch. C. , Wu. Y. (2012). Die als-ob struktur von emotikons im www und in anderen medien. Bildtheoretische Ansaetze in der Semiotik. Image. Zeitschrift für Interdisziplinaere Bildwissenschaft, (Ed. Jörg R.J., Scirra. K. , Sachs H. ) Cilt.16: s. 52-66.
Yuasa. M., Saito. K. , Mukawa. N. ( 2011), Brain activity when reading sentences and emoticons: an fMRI study of verbal and nonverbal communication. Electronics and Communications in Japan. Volume 94, Issue 5, May 2011: s. 17-24.
Yüceol Özezen. M. (2010). Türkçenin ağ ortamındaki yazımı ve bunun ses bilimsel yapıyla bağlantıları. Bilig, Bahar, Sayı: 53: s. 233-256.
Yüceol Özezen. M., Ördem E. (2014). Yüz kuramları çerçevesinde dil-beden ilişkisi ve Türkiye Türkçesi –bilişsel dilbilimsel bir yaklaşım. International Journal of Language Academy, Volume 2/1 Spring 2014: s. 151 / 177