COVID-19 Pandemi Sürecinde Ailelerin Evde Oyun Oynamaya İlişkin Görüşleri

Her bireyin olduğu gibi çocukların da eğlenerek yaptığı etkinlik olan oyun, hayatımız her aşamasında var olup, süreç hayat boyu devam etmektedir. Oyun, insanlığın var olduğu günden beri var olan ve doğum ile başlayarak yaşam boyunca gelişmektedir. Oyun, çocuğun farklı ilgi ve ihtiyaçlarına cevap veren ve çocuğun en çok haz aldığı, en doğal etkinliktir. Oyun genel olarak, çocukların kendi gelişimlerini desteklemek için ortamda var olan nesneler (oyuncaklar gibi) ile neler yapabileceklerine odaklanarak, kullanmasıdır. Oyunlar çocukları ilerleyen yıllardaki hayatlarına hazırlamasından dolayı dikkatle göz önünde bulundurulması, çocukların hayata hazırlanabilmesi için önemlidir. Bu önemli etkinlik, toplumların yaşadığı süreçlerden etkilenmektedir ve COVID-19 pandemi süreci çocukların oyun alışkanlıklarından farklı yaşantılarla yüzleşmelerine sebep olmuştur. Bu yüzden de çocukların evde ailesi ile birlikte zaman geçirdikleri dönemdeki oyun durumlarının tespiti önemlidir. Araştırma için Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal ve Beşeri Bilimler Bilimsel Araştırma ve Yayın Etik kurulunun 23.07.2020 tarihli toplantısında 76 toplantı sayı ve 2020/61 karar sayısı ile etik kurul onayı alınmıştır. Araştırmada COVID-19 pandemi sürecinde ailelerin evde oyun oynamaya ilişkin düşünceleri ayrıntılı bir şekilde belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemini 2019-2020 eğitim öğretim yılında çocuğu okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 1298 ebeveyn oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak “Evde Oyun Oynamaya İlişkin Görüş Anketi” kullanılmıştır. Araştırmanın verileri çevrimiçi ortamda toplanmıştır. Elde edilen veriler araştırmacı tarafından Microsoft Excel programına aktarılmış ve anket formunda bulunan her bir madde için yüzde/frekans değerleri hesaplanmıştır. Bu süreçte de ebeveynler için temel bilgi kaynağı öğretmenler olduğu ve özellikle çocukların sanal oyunları oynama sürelerinin arttığı ortaya konmuştur.

Parents’ Opinion to Play at Home During COVID-19 Pandemic

Play is the activity that children enjoy like every single human does, and it appears at every step of our lives, and remains lifelong. Play has been existed along with the entity of human-beings, and it starts with birth and continues for lifespan. Play is a response to children’s interests and needs and it is a natural activity that provides enjoyment. Play is an important activity for children to prepare them for the next steps of their lives, so that it has to be considered with attention. This important activity gets influenced by significant aspects of societies, and COVID-19 pandemic process led children to face with different situation for their play. Therefore, it is important to determine children’s play as they spend their all time with their parents during this time. In this research, parents’ opinion to play at home during COVID-19 pandemic process was aimed to determine in detail. The sample group of the research was 1298 parents who have children attending preschool education during 2019-2020 term. As a data collection tool, “A Survey for Opinion to Play at Home” was used. Data of the research was collected via online platforms (social media and emails). The collected data transferred to Microsoft Excel software programme by researchers, and percentage/frequency values were calculated for each item. This research showed that during this pandemic, the initial information source for participating parents was teachers, and children’s virtual play in particularly increased.

___

Alcock, S. J. (2017). Interpersonal fields of play. Early Child Development and Care, 187(5–6), 924–934. http://dx.doi.org/10.1080/03004430.2016.1210134
Arseven, A. D. (2001). Alan araştırma yöntemi. Gündüz Eğitim Yayıncılık.
Cevher-Kalburan, N. ve Ivrendi, A. (2016). Risky Play and Parenting Styles. Journal of Child and Family Studies, 25(2), 355–366. http://dx.doi.org/10.1007/s10826-015-0236-1
Coates, J. K. ve Pimlott-Wilson, H. (2019). Learning while playing: Children’s Forest School experiences in the UK. British Educational Research Journal, 45(1), 21–40. http://dx.doi.org/10.1002/berj.3491
Duncan, R. M. ve Tarulli, D. (2003). Play as the Leading Activity of the Preschool Period: Insights from Vygotsky, Leont’ev, and Bakhtin. Early Education and Development, 14(3), 271– 292.
Engdahl, K., Brodin, J. ve Lindstrand, P. (2006). Play and Interaction in two Preschool yards. (J. Brodin ve P. Lindstrand, Ed.)Interaction in Outdoor Play Environments: Gender, culture and learning (C. 47). Stocholm: Stocholm Institute of Education. http://www.buv.su.se/polopoly_fs/1.75636.1328875727!/menu/standard/file/TKH_47.pdf adresinden erişildi.
Karasar, N. (2010). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım.
Kaya, F., Karakaş, L., Paçacı, S. ve Erzeybek, M. S. (2017). Devlet ve Özel Okullarda Öğrenim Gören Çocukların Çocuk Oyunlarına İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (34), 19–29.
Koçyiğit, S., Tuğluk, M. N. ve Kök, M. (2007). Play as Educational Activity in the Child’s Development Process [Çocuğun Gelişim Sürecinde Eğitsel Bir Etkinlik Olarak Oyun]. Journal of Ataturk University Kazım Karabekir Faculty of Education [Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi], (16), 324–342.
Lifter, K., Foster-Sanda, S., Arzamarski, C., Briesch, J. ve McClure, E. (2011). Overview of play: Its uses and importance in early intervention/early childhood special education. Infants & Young Children, 24(3), 225–245.
Nestor, O. ve Moser, C. S. (2018). The importance of play. Journal of Occupational Therapy, Schools, and Early Intervention, 11(3), 247–262.
Pierce, D. (2000). Maternal Management of the Home as a Developmental Play Space for Infants and Toddlers. American Journal of Occupational Therapy, 54(3), 290–299. http://dx.doi.org/10.5014/ajot.54.3.290
Ramazan, O., Adak Ozdemir, A. ve Ozdemir Beceren, B. (2012). Evaluation of play from private and public pre-school children’s point of view. Procedia: Social and Behavioral Sciences, 46, 2852–2856.
Roopnarine, J. L. (2012). What is the state of play? International Journal of Play, 1(3), 228–230. http://dx.doi.org/10.1080/21594937.2012.735452
Sammons, P., Sylva, K., Melhuish, E., Siraj-Blatchford, I. ve Taggart, B. (2007). Influences on Children’s Development and Progress in Key Stage 2 : Social / behavioural outcomes in Year 5 Effective Pre-school and Primary Education 3-11 Project. Nottingham. http://www.ioe.ac.uk/Socs_report_Yr_5.pdf adresinden erişildi.
Santer, J. ve Griffiths, C. (2007). Free Play in Early Childhood: A literature review. London: National Children’s Bureau. http://www.playengland.org.uk/media/120426/free-play-inearly-childhood.pdf adresinden erişildi.
Verenikina, I., Harris, P. ve Lysaght, P. (2003). Child’s play: Computer Games, Theories of Play and Children’s Development. Young Children and Learning Technologies içinde (C. 34, ss. 99–106). UWS Parramatta, Australia: Australian Computer Society.
Warash, B. G., Root, A. E. ve Devito Doris, M. (2017). Parents’ perceptions of play: a comparative study of spousal perspectives. Early Child Development and Care, 187(5–6), 958–966. http://dx.doi.org/10.1080/03004430.2016.1237511.