BİTİŞİK EĞİK YAZI UYGULAMASI ZORUNLULUĞUNUN KALDIRILMASINA İLİŞKİN SINIF ÖĞRETMENLERİNİN GÖRÜŞLERİ

azma becerisi, ilkokulun ilk yılından itibaren kazandırılmaya çalışılan temel becerilerden biridir. Cumhuriyet’in ilanından günümüze kadar Türkçe öğretim programları incelendiğinde hem dik temel yazının hem de bitişik eğik yazının kullanıldığı görülmektedir. Yazı derslerinin amacına ulaşabilmesi için hem ilkokuldaki yazı programı hem de öğretmenlerin bu konudaki tutum ve deneyimleri önemli bir yer tutmaktadır. 2017 yılında Türkçe Öğretim Programında yapılan değişikliklerle, bitişik eğik yazı uygulaması zorunluluğunun ortadan kalkmasıyla öğretmenlere hangi yazı biçimini kullanmasıyla ilgili bir tercih yapma hakkı doğmuştur. Bu araştırma, ilk okuma yazma öğretiminde 2005 yılından itibaren uygulamaya konan bitişik eğik yazı uygulaması zorunluluğunun 2017 yılında Türkçe Öğretim Programında yapılan değişiklikle kaldırılmasına ve tercihe bırakılmasına yönelik sınıf öğretmenlerinin görüşlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada, nitel araştırma yöntemlerinden olgubilim (fenomenoloji) kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Bayburt il merkezinde yer alan 29 birinci sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmanın çalışma grubu, uygun örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Araştırma verilerinin toplanmasında araştırmacılar tarafından oluşturulan yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde sürekli karşılaştırmalı analiz yöntemi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda; öğretmenlerin, bitişik eğik yazı uygulamasının birinci sınıf yaş grubundaki öğrencilere öğretiminin zor olması ve öğrencilerinin yazdıklarının okunamaması gibi nedenlerden kaldırıldığını düşündüğü ve bu zorunluluğun kaldırılmasıyla birlikte öğretmenlerin büyük bir çoğunluğunun dik temel harflerle öğretim yapmayı tercih ettiği sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmanın sonunda öğretmenlerin dik temel harflerin daha etkili öğretilmesine yönelik çeşitli öneriler getirilmiştir.

PRIMARY SCHOOL TEACHERS’ VIEWS ON ABOLISHMENT OF COMPULSORY CURSIVE HANDWRITING IN PRIMARY SCHOOLS

Writing skills are one of the basic skills to be gained from the first year of primary school. When the Turkish teaching programs are examined from the announcement of the Republic to the day, it is seen that both the cursive writing and writing with upright basic letters are used. In order to achieve the purpose of the writing lessons, both the writing program in the primary school and the attitudes and experiences of the teachers have an important place. With the amendments made in the Turkish Curriculum in 2017, the obligation to apply the adjacent cursive writing has been lifted, and teachers have the right to choose which type of writing to use. This study was carried out in order to determine the opinions of the classroom teachers for the abolishment and preference of the cursive writing application which has been applied since 2005 in the first literacy teaching with the amendment made in the Turkish Curriculum in 2017. Phenomenology which is one of the methods of qualitative research was employed in the study. The study group of the study consist of 29 first grade primary school teachers who work in Bayburt city. The convenience sampling method was used in order to from the study group. A semi-structured interview form created by researchers was used to collect research data. Constant comparison analysis method was for data analysis. According to results teachers think that compulsory cursive writing was abolished due to some reasons such as teaching cursive writing to first grade pupils in primary schools is difficult and it is difficult to read texts written by using cursive writing. With the abolishment of this obligation most of the teachers preferred to use normal writing with upright basic letters. At the end of the study some suggestions were made to improve the quality of teaching writing.

PDF

___

Akkaya, A.,Kara, Ö. (2012). 6. sınıf öğrencilerinin bitişik eğik yazıda yaşadıkları sorunların nedenleri üzerine görüşleri. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 313-336.
Akman, E.,Aşkın, İ. (2012). Ses temelli cümle yöntemine eleştirel bir bakış. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(1), 1-18.
Aktaş, E.,Baki, Y. (2014). Türkçe öğretmeni adaylarının bitişik eğik yazı kullanımına ilişkin görüşleri. International Journal of LanguagesEducationandTeaching, (2), 56-80.
Akyol, H. (2005). Türkçe ilk okuma yazma öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Akyol, H. (2009). Türkçe ilk okuma yazma öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Arslan, D.,Ilgın, H. (2010). Öğretmen ve öğrencilerin bitişik eğik yazı ile ilgili görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 71-92.
Arslan, D.,Aytaç, A., Ilgın, H. (2011). İlköğretim birinci sınıf öğrencilerinin yazı biçimlerine (dik temel yazı ve bitişik eğik yazı) göre okuma düzeyleri. E-Journal of New World Sciences Academy EducationSciences, 6(2), 1422-1434.
Artut, K.,Demir, H. (2007).Güzel yazı teknikleri ve öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Aslan, S. Aybek, B., (2014). Birleştirilmiş Sınıflarda Görev Yapan Öğretmenlerin Ses Temelli Cümle Yönteminin Uygulanmasında Yaşamış Oldukları Sorunlara ve Çözüm Önerilerine Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi (Nitel Bir Araştırma), TurkishStudies - International PeriodicalForTheLanguages, LiteratureandHistory of TurkishorTurkic Volume 9/5 Spring 2014, p.251-263, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies. 6805, ANKARA-TURKEY.
Aydın, S. (2016). İlkokuma yazma öğrenimine doğrudan bitişik eğik yazı ile başlayan 9. Sınıf öğrencilerinin bitişik eğik yazıyı kullanma durumlarının incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Aytan, T.,Güney, N., Gün, M. (2010). İlköğretim birinci kademede bitişik eğik yazı öğretiminde karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. IX. Sınıf Öğretmenliği Sempozyumu, 20-22 Mayıs 2010, Elazığ.
Bara, F.,Morin, M. F., Alamargot, D. &Bosse, M.L. (2016). Learning differentallographsthroughhandwriting: Theimpact on letterknowledgeandreadingacquisition. Learning andIndividualDifferences, 45, 88–94.
Başaran, M.,Karatay, H. (2005). Eğik el yazısı öğretimi. Milli Eğitim Dergisi, (168). https://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/168/index3-karatay.htm
Bayraktar, N. (2014). Dil bilimi.Ankara: Nobel Yayıncılık.
Christensen, L. B.,Johnson, R. B., TurnerL. A. (2015). Araştırma Yöntemleri: Desen ve Analiz,(Çev. Ahmet AYPAY). Ankara: Anı Yayıncılık.
Coşkun, E.,Coşkun, H. (2014). İlkokul ve ortaokullardaki bitişik eğik yazı uygulamalarına ilişkin öğretmen, öğrenci ve veli görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(26), 209-223.
Creswell, J. W. (2014). Nitel araştırma yöntemleri(Çev. Bütün, M. ve Demir, S. B). Ankara: Siyasal Kitap.
Duran, E.,Akyol, H. (2010). Bitişik eğik yazı öğretimi çalışmalarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(4), 817-838.
Duran, E. (2011). Bitişik eğik yazı harflerinin yazım şekline ilişkin öğretmen görüşleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(2), 55-69.
Durukan, E.,Alver, M. (2008). Ses temelli cümle yönteminin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(5), 274-289.
Ekiz, D. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Anı Yayınları.
Erdem, İ.,Yılmaz, F., Bozkurt, E. (2014). Sınıf öğretmeni adaylarının bitişik eğik yazıya ilişkin tutumları. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 5-26.
Erdoğan, T. (2012). İlköğretim birinci sınıf öğrencilerinin bitişik eğik yazı yazma gelişimlerinin incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 37(165), 93-103.
Erdoğan, T.,Erdoğan, Ö. (2012). An analysis of thelegibility of cursivehandwriting of prospectiveprimaryschoolteachers. Procedia- SocialandBehavioralSciences, 46, 5214-5218.
Graham, S. &Miller, L. (1980). Handwritingresearchandpractice: A unifiedapproach.Focus on ExceptionalChildren, (13), 1-16.
Graham, S.,Harris K. R., Mason, L., Fink-Chorzempa, B., Moran, S. &Saddler, B. (2008). How do primarygradeteachersteachhandwriting? A nationalsurvey. Reading andWriting, 21(1-2), 49-69.
Güneş, F. (2006). Niçin bitişik eğik yazı. MEB Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, (71), 17- 19.
Güneş, F. (2007). Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma. Ankara: Nobel Yayın.
Güneş, F. (2014). Türkçe Öğretimi Yaklaşımlar ve Modeller. Ankara: Pegem Akademi.
Harman James, K. (2012). Theneurocorrelates of handwritinganditsaffect on reading acquistion.https://www.hw21summit.com/sites/default/files/public/H2937N_Harman_Jame s_presentation.pdf
Kadıoğlu, H. (2012). Bitişik eğik yazıya ilişkin öğrenci görüşleri. Akademik Bakış Dergisi, 31, 1-10.
Kanmaz, A. (2007). Ses temelli cümle yöntemini uygulayan birinci sınıf öğretmenlerinin yöntem hakkındaki görüşleri ve öğrencilerin okuma yazma becerilerini değerlendirmeleri (Denizli İli Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kazu, H.,ErsözlüN. Z. (2006). Yeni müfredatla gelen bitişik eğik yazıya ilişkin öğretmen görüşleri. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi, 14-16 Nisan 2006, Ankara.
Kolaç, E. (2008). İlkokuma yazma alanında yapılan lisansüstü tezlerin değerlendirilmesi. VII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, 02-04 Mayıs 2008, Çanakkale.
MEB (1948). İlkokul programı. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
MEB (1968). İlkokul programı. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
MEB Tebliğler Dergisi (1997). İlköğretim okulu Türkçe eğitimi yazı dersi öğretim programı, 60(2482), 658-737.
MEB (2005). Türkçe öğretim programı (1-5. sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
MEB (2017). Türkçe öğretim programı (1-8. sınıflar).Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
Montgomery, D. (2012). Thecontribution of hand writing and spelling remediation to overcoming dyslexia. https://cdn.intechopen.com/pdfs-wm/35808.pdf
Özdemir, N. (2008). İlköğretim I. kademe yazı öğretiminde etkinliklerin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Renaud, A. J. & GROFF, P. J. (1966). Parents opinion about hand writing styles. Elementary English, 43(8), 873-876.
Sever, S. (2004). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme.Ankara: Anı Yayıncılık.
Sıcak, A.,Arslan, A., Ayan, C. (2016). Sınıf Öğretmenlerinin Bitişik Eğik Yazıya Yönelik Tutumlarının İncelenmesi, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 11/3 Winter 2006, p. 2009-2024, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies. 9215, ANKARA-TURKEY.
Susar Kırmızı, F.,Kasap, D. (2013). İlk Okuma Yazma Öğretimi Sürecinde Bitişik Eğik Yazı ve Dik Temel Harflerle Yapılan Eğitimin Öğretmen Görüşlerine Göre Karşılaştırılması, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 8/8 Summer 2013, p.1167-1186, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: 10.7827/Turkish Studies.5090, ANKARA-TURKEY.
Şad, S. N.,Demir, O. (2017). Dik temel yazı ve bitişik eğik yazı biçimlerinin 4. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama becerisine etkisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 16(62), 801-816.
Şahin, A. (2012). Bitişik eğik yazı öğretiminde karşılaşılan problemler. Eğitim ve Bilim, 37(165), 168-179.
Temizyürek, F.,Balcı, A. (2006). Cumhuriyet dönemi ilköğretim okulları Türkçe öğretim programları.Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Tok, T. N.,Sarıca, H. (2017). Sınıf öğretmenlerinin bitişik eğik yazı uygulamasına ilişkin görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (27), 352-363.
Tok, Ş.,Tok, T. N., Mazı, A. (2008). İlkokuma yazma öğretiminde çözümleme ve ses temelli cümle yöntemlerinin değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, (53), 123-144.
Tosunoğlu, M. (2010). Farklı yazı stillerinin okuduğunu anlama sürecine etkisi. Türklük Bilimi Araştırmaları, (27), 679-690.
Turan, M.,Gözler, A., Erdoğan, B. (2007). Birleştirilmiş sınıflarda görev yapan sınıf öğretmenlerinin ses temelli cümle yöntemine ilişkin görüş ve önerileri. VI. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, 27-29 Nisan 2007, Eskişehir.
Turan, M.,Özercan, G., Şahin, Ç. (2008). Sınıf öğretmenlerinin yazı türlerine ilişkin görüşleri. VII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, 2-4 Mayıs 2008, Çanakkale.
Turan, M.,Akpınar, B. (2008). İlköğretim Türkçe dersi ilkokuma yazma öğretiminde kullanılan ses temelli cümle ve bitişik eğik yazı yöntemlerinin değerlendirilmesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1), 121-138.
Turan, M. (2010). Birinci sınıf öğretmenlerinin ses temelli cümle yöntemi ve yazı türlerine ilişkin görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, (187), 8-22.
Yıldırım, M. (2008). Birleştirilmiş sınıflı ilköğretim okullarında ses temelli cümle yöntemi ile ilk okuma yazma öğretimi sırasında karşılaşılan güçlükler. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Yıldırım, K.,Ateş, S. (2010). Sınıf öğretmenlerinin bitişik eğik yazı öğretim uygulamalarına ilişkin görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (5), 57-71.
Yıldırım, A.,Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
Yılmaz, F.,Cımbız, A. T. (2016), Sınıf öğretmenlerinin bitişik eğik yazı hakkındaki görüşleri, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 567-592.
Yurduseven, S. (2007). İlk okuma yazma programının öğretmen görüşleri çerçevesinde değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Zachry, A. H. &Doan, A.P. (2016). A comparison of print and cursive hand writing in fifth and sixth grade students: A pilot study. The Open Journal of Occupational Therapy, 4(2), 1-9.