ANADİLİ ÖĞRETİMİNDE ÇOK UYARANLI EĞİTİM ORTAMI VE BU ORTAMIN BİLEŞENLERİNİN ÖNEMİ

Anadili öğretiminde yaşanılan sorunların temel değişkenlerinden biri, eğitim ortamıdır ve Türkçe öğretiminde istendik bir eğitim ortamı belirlenirken “çok uyaranlı eğitim ortamı”nın gözetilmesi gereği başta Sever (2002) olmak üzere sıklıkla önerilmektedir. Buna karşın anadili eğitim ortamına ilişkin alanyazında yalnızca ögelerin tek tek ele alındığı, ancak bu ögeler arasındaki ilişkinin ayrıntılı ve somut bir biçimde betimlenmediği gözlenmiştir. Çok uyaranlı eğitim ortamı, bir başka deyişle “dil dersliği”, çocuğun öğrenme gereksinmelerine, kişisel, sosyal ve dilsel gelişimlerine uygun, nitelikli uyaranlarla ve çok sayıda araç- gereçle donatılmış bir eğitim ortamını ifade etmektedir. Bu çalışma, çok uyaranlı eğitim ortamının dayandığı temel uyaranların anadili öğretimindeki önemini belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Birden çok uyarandan oluşan bir eğitim ortamı olan çok uyaranlı eğitim ortamı ile ilgili genel bir yargıya ulaşmayı amaçlayan bu çalışma, betimsel tarama modeline dayalı bir çalışmadır. Bu amaç doğrultusunda çalışmada yer alan her bir uyaranın ayrı ayrı betimlenmesi ve ortak, benzer olan yönlerinin bütünleştirilmesi nedeniyle tekil tarama modelinden yararlanılmıştır. Bu doğrultuda çok uyaranlı eğitim ortamı; bir eğitim ortamının istendik özellikleri, anadili öğretiminin temel uyaranları ve bu uyaranların önemi olmak üzere üç açıdan ele alınmıştır. Bu çalışmanın sonucunda, sözü edilen eğitim ortamının, uyaranların başat özellikleri kılavuzluğunda birinci sınıftan yükseköğretime değin neden kullanılması gerekliliği belirlenmiş ve bu bağlamda öneride bulunulmuştur.

MULTI STIMULI EDUCATIONAL ENVIRONMENT FOR MOTHER TONGUE TEACHING AND THE IMPORTANCE OF THIS ENVIRONMENT’S COMPONENTS

One of the main variables related to the problems experienced in the teaching of the mother tongue is the educational environment and, when the educational environment is mentioned for Turkish teaching, it is frequently recommended to take into consideration the "multi stimuli educational environment", especially offered by Sever (2002). On the other hand, in the context of the mother tongue education environment, it was seen that only the components of this environment were handled in the literature one by one, and also, it was observed that the relationship among these components wasn’t described in the detailed and concrete way. The multi stimuli educational environment, in other words, a "language classroom" is an educational environment equipped with qualified stimuli and a variety of tools and equipments suitable for the children's learning needs, personal, social and linguistic developments. This study aimed to determine the importance of the main stimuli and tools of this educational environment in the teaching of mother tongue. This study aiming to reach a general judgment about the multi-stimuli educational environment, which is an educational environment consisting of multiple stimuli, is based on a descriptive survey model. For this purpose, a single scanning model was used in the study because of the individual description of each stimulus and of the integration of common and similar aspects. In this direction, the multi stimuli educational environment was dealt with from three perspectives: the characteristics of an educational environment, the main stimuli of mother-tongue teaching, and the importance of these stimuli. As a result of this study, it was determined why the mentioned educational environment should be used with the fundamental characteristics of the stimuli from first grade to higher education, and finally, proposed in this context.

PDF

___

Açıkgöz Ün, K. (2014). Aktif öğrenme. İzmir: Kanyılmaz Matbaacılık.
Adalı, O. (1993). Anadili eğitimi. Zehra İpşiroğlu (Ed.), Yazma Uğraşı- ÇYDD Yy. 3 içinde (s. 31- 42). İstanbul: Cem Yy.
Adalı, O. (1997). Bilgilendirici metinlerin okunması. Yaratıcı Toplum Yolunda Çağdaş Eğitim içinde (s. 61- 70). İstanbul: Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği Yy.- 1.
Adalı, O. (2009). Anlamak ve anlatmak. İstanbul: Pan Yy.
Akalın, N. (1996). Kısa film. Süleymâ Murat Dinçer (Haz.), Türk Sinemasında Kısa Film Kurmaca, Belgesel ve Canlandırma Sineması Üzerine Bir Soruşturma- Dünya Kitle İletişimi Araştırma Vakfı içinde (s.25-28). Ankara: Kiv Yy. No: 1.
Akın, E. (2015). Çoklu ortam uygulamalarına dayalı öğretimin 6. sınıf öğrencilerinin anlama becerilerine ve Türkçe dersi tutumlarına etkisi: Muş ili örneği. Yayımlanmamış doktora tezi, İnönü Üniversitesi, Malatya.
Akkaya, A. (2011). Karikatürlerle dilbilgisi öğretimi. Yayımlanmamış doktora tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Aksan, D. (1988). Ortaöğretimde Türk dili öğretimini geliştirme yolları. Türk Dilinin Öğretimi Toplantısı (1- 3 Ekim 1986) içinde (s.133-142). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yy.
Aksan, D. (2006). Türkçenin gücü. Ankara: Bilgi Yy.
Aksu, Y. (1996). Sinemanın başlangıcı kısa filmdir. Süleymâ Murat Dinçer (Haz.), Türk Sinemasında Kısa Film Kurmaca, Belgesel ve Canlandırma Sineması Üzerine Bir Soruşturma- Dünya Kitle İletişimi Araştırma Vakfı içinde (s.31-35). Ankara: Kiv Yy. No: 1.
Akyol, H. (2008). Ders kitaplarındaki metin yapıları ve öğretim açısından analizleri. VII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu (02-04 Mayıs 2008) içinde (s. 712-717). Çanakkale: Onsekiz Mart Üniversitesi.
Alkan, C. (1979). Eğitim ortamları. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yy.
Alkaya Yener, Y. (2011). Müziğin çocuklar ve yaşlılar üzerindeki etkileri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29,119- 124.
Amerikan Psikoloji Derneği (APA) (1997). Learner-centered psychological principles- a framework for school reform and redesign. http://www.apa.org/ed/governance/bea/learner- centered.pdf adresinden 05.02.2014 tarihinde erişilmiştir.
Andrews, L. J. (1997). Effects of an integrated reading and music instructional approach on fifth grade students reading achievement, reading attitude, music achievement and music attitude. Yayımlanmamış doktora tezi, North Carolina Üniversitesi, Greensboro.
Arslan, A. (2009). Müzikle öğretim yönteminin Türkçe dersi anlama (okuma-dinleme) eğitimindeki etkisi. EKEV Akademi Dergisi, 79, 43-44.
Arslan, M. (2017). Ana dili olarak Türkçe öğretimi ve temel dil becerilerinin gelişiminde karşılaşılan sorunlar. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 46, 63-77.
Artun E. (2009). Ortak Türk kültürü ürünlerinin çocuk edebiyatına katkıları. turkoloji.cukurova.edu.tr adresinden 25.12.2013 tarihinde erişilmiştir.
Aslan, C. (2006). Yazınsal nitelikli çocuk kitaplarının çocuğun okuduğunu anlama ve yazılı anlatım becerilerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Aslan, C. (2010). Düşünme becerilerini geliştirici dil ve edebiyat öğretimi ortamları -bir eğitim durumu örneği-. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(24), 127- 152.
Ateş, S. (2006). İlköğretim dördüncü sınıf metinlerindeki görsellerin okuduğunu anlama ve özetlemeye etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Aykaç, M. (2011). Türkçe öğretiminde çocuk edebiyatı metinleriyle kurgulanan yaratıcı drama etkinliklerinin anlatma becerilerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Azan, A. M. (2010). The comparison of three selected music/reading activities on second-grade students’ story comprehension, on-task/off-task behaviors, and preferences for the three selected activities. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Florida State University, Florida.
Balcı, A., Uyar, Y. ve Büyükikiz K.K. (2012). İlköğretim 6. sınıf öğrencilerinin okuma alışkanlıkları, kütüphane kullanma sıklıkları ve okumaya yönelik tutumlarının incelenmesi. Turkish Studies Dergisi, 7(4),965-985.
Balkenhol, T. (2012). Kısa film nedir? http://www.kameraarkasi.org/kisafilm/cesitleri/ kisafilmnedir.html adresinden 09 Ağustos 2014 tarihinde erişilmiştir.
Balta, E. E. (2013). Bilmecelerin dil-düşünme bağlamında eğitimdeki yeri ve önemi. Turkish Studies Dergisi, 8 (1), 891-899.
Başat, İ. M. (2007). Şiir- karikatür kardeşliği. Hasan Efe (Haz.), Görsel Metinden Yazınsal Metne Metinlerarası İlişki- Karikatür ve Edebiyat içinde (s. 71-74). İzmir: İlya İzmir Yayınevi Matbaası.
Binyazar, A. (1983). Anadili öğretiminde yazınsal alanlara açılım. Türk Dili, 379-380, 57-72.
Bippus, A. M. ve Daly, J. A. (1999). What do people think causes stage fright?: Naïve attributions about the reasons for public speaking anxiety. Communication Education, 48(1), 63-72.
Boratav, P. N. ve Başgöz, İ. (1974). Türk halk bilmeceleri. Folklora Doğru, 37, 2-13.
Bölükbaşı, C. ve Sarıbaş, M. (2011). İlköğretim birinci kademe (1,2,3. sınıf) Türkçe öğretimi sorunları. Gazi Üniversitesi Türkçe Araştırmaları Akademik Öğrenci Dergisi, 1(1), 20-26.
Bromley, C. M. ve Foster, A. M. (2005). Educating for democracy: the vital role of the language arts teacher, The English Journal, 94(5), 70- 74.
Bulut, A. (2012). Kısa film nedir? http://www.kameraarkasi.org/kisafilm/cesitleri/ kisafilmnedir.html adresinden 09 Ağustos 2014 tarihinde erişilmiştir.
Burger, K. ve Winner, E. (2000). Instruction in visual arts: can it help children learn to read? Journal of Aesthetic Education, 34(3/4), 277-293.
Campbell, D. (2002). Mozart etkisi. Feryal Çubukçu (Çev.) İstanbul: Kuraldışı Yy.
Can, A. ve Toruk, İ. (2004). Kısa filmin çocuklara yönelik kullanım alanları. I. Uluslararası Çocuk ve İletişim Konferansı “Milenyumda Çocuk ve İletişim”- I. Uluslararası Çocuk Filmleri Festivali ve Konferansı “Dünya Filmlerinde Çocuk” (13-15 Ekim 2003) içinde (s.532-542). İstanbul: Dilek Y.
Canlı, S. (2015). Türkçe ders kitaplarına seçilecek metinlerin belirlenmesinde çocuğa görelik ilkesi. Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 1(1), 98-123.
Cooper, P. ve Dancyger, K. (2005). Kısa film yazmak. İstanbul: Es Yy.
Coşar, S. (2005). Ortaöğretim birinci sınıfta Türk dili ve edebiyatı dersinde edebî sanatlar ve öğretimi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
Crossman, E. ve Crossman, S. M. (1983). The crossword puzzle as a teaching tool. Teaching Psychology, 10(2),98-99.
Çelikkol, Ö. (2007). Kelime kazanımında müziğin etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Çer, E. (2016). Türkçe öğretiminde çocuğa görelik ilkesine uygun edebiyat yapıtlarının önemi. İlköğretim Online, 15(4),1399-1410.
Çilenti, K. (1984). Eğitim teknolojisi ve öğretim. Ankara: Gül Yy.
Çölaşan, H. (2012). Kısa film nedir? http://www.kameraarkasi.org/kisafilm/cesitleri/ kisafilmnedir.html adresinden 09 Ağustos 2014 tarihinde erişilmiştir.
Davies, M. A. (2000). Learning... The beat goes on. Chilhood Education. 76(3),148-153.
Dawson, D. (2003). Listening to music and increasing reading achievement scores in vocabulary and comprehension and total reading ability. Yayımlanmamış doktora tezi, Widener Üniversitesi, Pensilvanya.
Dellal, M. (2010). Çocuk edebiyatında öykü türünün çocuğun kavram gelişimine etkileri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Demir, C. ve Yapıcı, M. (2007). Anadili olan Türkçenin öğretimi ve sorunları. Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 177-192.
Demiray, K. (1977). Açıklamalı çocuk edebiyatı antolojisi. İstanbul: İnkılap ve Aka Kitabevi.
Demirbolat, A. (2004). Sınıf ortamı ve grup etkileşimi. Leyla Küçükahmet (Ed.), Sınıf Yönetimi içinde (s.41- 64). Ankara: Nobel Basımevi.
Demirel, Ö. (2002). Türkçe ve sınıf öğretmenleri için Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem A Yy.
Demirel, Ö., Seferoğlu, S.S. ve Yağcı, E. (2003). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Ankara: Pegem A Yy.
Deryakulu, D. (2000). Yapıcı öğrenme. Ali Şimşek (Ed.), Sınıfta Demokrasi içinde (s.53- 77). Ankara: Eğitim Sen Yy.
Dewey, J. (1938). Experience and education. New York: Kappa Delta Pi Lecture Series.
Dilidüzgün, S. (2007). Çağdaş çocuk yazını- yazın eğitimine atılan ilk adım. İstanbul: Morpa Yy.
Dilidüzgün, S. (2012). Edebiyat öğretimi ve okur yetiştirme sorunu. 5. Uluslararası Türkçenin Eğitimi-Öğretimi Kurultayı Bildirileri (05-06 Temmuz 2012) içinde (s.1-9). Mersin: Mersin Üniversitesi ve TÜBİTAK Yayını.
Doğan, M.M. (2007). Yeni dünya tasarımlarının buluşturduğu iki sanat: karikatür ve edebiyat. Hasan Efe (Haz.), Görsel Metinden Yazınsal Metne Metinlerarası İlişki- Karikatür ve Edebiyat içinde (s.97-107). İzmir: İlya İzmir Yayınevi Matbaası.
Doğanay, A. (2000). Yaratıcı öğrenme. Ali Şimşek (Ed.), Sınıfta Demokrasi içinde (s.171- 207). Ankara: Eğitim Sen Yy.
Duru, G. E. ve Köse, S. H. (2012). Klasik müzik dinlemenin ilköğretim öğrencilerinin sınav başarılarına etkisi. E- Journal of New World Sciences Academy, 7(2),143-149.
Eaton, J. C. (2006). The effects of an integrated reading and music instructional approach on fourth grade students’ reading and music achievement. Yayımlanmamış doktora tezi, Capella Üniversitesi, Minneapolis.
Efe, H. (2005). Karikatür ve eğitim ‘karikatür sanatının eğitimdeki işlevi’. İzmir: Etki Yy.
Efe, H. (2007). Karikatür ve öykü- bant karikatür ve öykünün sanatsal birer metin olarak işlerliği. Hasan Efe (Haz.),Görsel Metinden Yazınsal Metne Metinlerarası İlişki- Karikatür ve Edebiyat içinde (s. 75-89). İzmir: İlya İzmir Yayınevi Matbaası.
Elçin, Ş. (2000). Halk edebiyatına giriş. Ankara: Akçağ Yy.
Ergin, A. (1995). Öğretim teknolojisi: iletişim. Ankara: Pegem A Yy.
Ersoy, A. (2010). İlköğretimde değer kazanımlarının incelenmesinde karikatür kullanımı. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(2),79-103.
Ertürk, S. (1998). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Meteksan Yy.
Eryılmaz, M. (1996). Kısa film nedir? Süleymâ Murat Dinçer (Haz.), Türk Sinemasında Kısa Film Kurmaca, Belgesel ve Canlandırma Sineması Üzerine Bir Soruşturma- Dünya Kitle İletişimi Araştırma Vakfı içinde (s.77-85). Ankara: Kiv Yy. No: 1.
Eskioğlu, I. (2003). Müzik eğitiminin çocuk gelişimi üzerindeki etkileri. Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu (30- 31 Ekim 2003) içinde (s.116-123). Malatya: Öncü Basımevi.
Fındık Dönmez, A. (2013). İlköğretim 7. sınıf öğrencilerinin Türkçe öğretiminde okuduğunu anlama ve yazma becerilerinin gelişmesinde karikatürün yeri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
Franklin, S., Peat, M. ve Lewis, A. (2003). Non-traditional interventions to stimulate discussion: the use of games and puzzles. Journal of Biological Education, 37(2), 76-82.
Gambrell, L. B. (1996). Creating classroom cultures that foster reading motivation. The Reading Teacher, 50(1),14-25
Gambrell, L. B., Palmer, B. M., Codling, R. M. ve Mazzoni, S.A. (1996). Assessing motivation to read. The Reading Teacher, 49(7), 518-533.
Gökçin, D. (1996). Türk kısa filmini tartışmak. Süleymâ Murat Dinçer (Haz.), Türk Sinemasında Kısa Film Kurmaca, Belgesel ve Canlandırma Sineması Üzerine Bir Soruşturma- Dünya Kitle İletişimi Araştırma Vakfı içinde (s.87-89). Ankara: Kiv Yy. No: 1.
Göktürk, A. (2001). Okuma uğraşı. İstanbul: Yapı Kredi Kültür Sanat Yy.
Güngör, Ş. (1996). Kısa metraj film kısa film. Süleymâ Murat Dinçer (Haz.), Türk Sinemasında Kısa Film Kurmaca, Belgesel ve Canlandırma Sineması Üzerine Bir Soruşturma- Dünya Kitle İletişimi Araştırma Vakfı içinde (s.90-95). Ankara: Kiv Yy. No: 1.
Güreli, M. (2012). Kısa film nedir? http://www.kameraarkasi.org/kisafilm/cesitleri/ kisafilmnedir. html adresinden 09 Ağustos 2014 tarihinde erişilmiştir.
Güven, N.M. ve Bal, S. (2000). 0-6 yaş dönemindeki çocuklar için destekleyici etkinlikler. İstanbul: Epsilon Yy.
Güzeloğlu, O. (2012). Kısa film nedir? http://www.kameraarkasi.org/kisafilm/cesitleri/ kisafilmnedir.html adresinden 09 Ağustos 2014 tarihinde erişilmiştir.
Hayran, Z. (2010). Çok uyaranlı eğitim ortamlarının öğrencilerin kavram gelişimine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Irmak, Ç. (2012). Kısa film nedir? http://www.kameraarkasi.org/kisafilm/cesitleri/ kisafilmnedir.html adresinden 09 Ağustos 2014 tarihinde erişilmiştir.
İçel, H. (2005). Batı Türklerinin dörtlüklerden kurulu bilmeceleri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış doktora tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
İnam, A. (2010). Ülkemizin hayatlarına bir karikatür gibi bakabilen insanlara ihtiyacı var... Hasan Efe (Haz.), Karikatür ve Felsefe Günleri içinde (s.2-3). İzmir: Türkiye Edebiyatçılar Derneği, Karikatürcüler Derneği İzmir Temsilciliği, İzmir Büyükşehir Belediyesi.
İpşiroğlu, N. (2000). Alımlama boyutları ve çeşitlemeleri- resim. İstanbul: Papirus Yy.
İpşiroğlu, Z. (1993). Yazma eylemi. Zehra İpşiroğlu (Haz.) Yazma Uğraşı- ÇYDD Yy. 3 içinde (s.21- 30). İstanbul: Cem Yayını.
İpşiroğlu, Z. (1997). Eğitimde tiyatrodan yararlanma. Yaratıcı Toplum Yolunda Çağdaş Eğitim içinde (s.71-84). İstanbul: Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği Yy.- 1.
Kabil, İ. (1996). Mikrokozm. Süleymâ Murat Dinçer (Haz.), Türk Sinemasında Kısa Film Kurmaca, Belgesel ve Canlandırma Sineması Üzerine Bir Soruşturma- Dünya Kitle İletişimi Araştırma Vakfı içinde (s.97-99). Ankara: Kiv Yy. No: 1.
Karaçay, B. (2010). Müzik ve beyin. Bilim ve Teknik Dergisi, Temmuz Sayısı, 32- 39.
Karakaş, A. (2010). Anonim Türk halk edebiyatı ürünlerinden bilmecenin çocuk edebiyatına katkıları. Karadeniz Dergisi. 2, 44-52.
Karakuş, I.Ş. (2006). Çocuk edebiyatı ürünlerinin okuma gelişimine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Karasar, N.(2008). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yy.
Karslıoğlu, E.(1996). Kısa film hakkında. Süleymâ Murat Dinçer (Haz.), Türk Sinemasında Kısa Film Kurmaca, Belgesel ve Canlandırma Sineması Üzerine Bir Soruşturma- Dünya Kitle İletişimi Araştırma Vakfı içinde (s.101-103). Ankara: Kiv Yy. No: 1.
Kavcar, C. (1999). Edebiyat ve eğitim. Ankara: Engin Yy.
Kavcar, C. (2005). Türk dili ve edebiyatı öğretmenliği çöküş içinde mi? Çağdaş Türk Dili Dergisi, 207, 104- 108.
Keogh, B. ve Naylor, S.(1999). Concept cartoons, teaching and learning in science: an evaluation. International Journal of Science Education, 21(4), 431-446.
Kırışoğlu, O.T. (2005). Sanatta eğitim -görmek, öğrenmek, yaratmak. Ankara: Pegem A Yy.
Kırışoğlu, O.T. (2009). Sanat kültür yaratıcılık görsel sanatlar ve kültür eğitimi- öğretimi. Ankara: Pegem A Yy.
Kingsriter, M.G. (1998). The effects of instructional methods and materials which integrate music and literacy on reading attitudes and interests of second graders. Yayımlanmamış doktora tezi, Missouri Üniversitesi, Columbia.
Kocaman, A.(1998). Anadili öğretimi, yabancı dille öğretim ve ötesi. Ayşe Kilimci (Haz.), Anadilinde Çocuk Olmak içinde (s.313- 317). İstanbul: Papirüs Yy.
Koyuncu, B. ve Erden, M. (2010). Zenginleştirilmiş beyin uyumlu öğretim ortamına ilişkin öğrenci görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16(1), 73-92.
Kurt, B. (2008). Çocuk edebiyatı ürünlerinin temel dil becerisi olarak dinlemenin gelişimine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Lüle Mert, E. (2011). 8. sınıf Türkçe ders kitaplarındaki metinlerin metinsellik ölçütlerine uygunlukları. Dil Dergisi, 153, 7- 23.
Madi, B.(2006). Öğrenme beyinde nasıl oluşur? İstanbul: Morpa Yy.
Marturano, A., Boule, A. M., Eller, J., Rosen; C.E. ve Tucker, A.B. (1980). Interchange. The Reading Teacher, 33(8), 946-951.
McCroskey, J.C. (1970). Measures of communication-bound anxiety. Speech Monographs, 37,269- 277.
McCroskey, J.C. (1984). The communication apprehension perspective. J. A. Daly, J. C. McCroskey, (Eds.). Avoiding Communication: Shyness, Reticence, And Communication Apprehension, (s. 1-38). Beverly Hills: CA, SAGE.
Menzel, K. E. ve Carrell, L.J. (1994). The relationship between preparation and performance in public speaking. Communication Education, 43(1),17-26.
Moore L. ve Dettlaff, A. J. (2005). Using educational games as a form of teaching in social work. Arete, 29(1),58-63.
Mürsel, C.G. (2009). Deyim ve atasözlerinin öğretiminde karikatürün etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Nelson, P. E., ve Pearson, J.C. (2005). Confidence in public speaking. Los Angeles: Roxbury Publishing Company.
Onaran, O. (1996). Kısa film. Süleymâ Murat Dinçer (Haz.), Türk Sinemasında Kısa Film Kurmaca, Belgesel ve Canlandırma Sineması Üzerine Bir Soruşturma- Dünya Kitle İletişimi Araştırma Vakfı içinde (s.105-108). Ankara: Kiv Yy. No: 1.
Orawiwatnakul, W. (2013). Crossword puzzles as a learning tool for vocabulary development. Electronic Journal of Research in Educational Pschology, 11(2),413-428.
Özdemir, E. (1983). Anadili öğretimi. Türk Dili, 379- 380, 18-30.
Özdemir, E. (2002). Türkçenin en önemli sorunlarından biri dil kirlenmesidir. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 27, 8-12.
Özdemir, E. (2007). Eleştirel okuma. Ankara: Bilgi Yy.
Özer, A. (1994). İletişimin çizgi dili karikatür. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yy.
Özer, A. (1998). Kuramsal ve uygulamalı karikatür. Eskişehir: Etam A.Ş. Matbaa Tesisleri.
Özer, A. (2007). Karikatür yazıları. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yy.,No.1733.
Özünlü, Ü. (2001). Edebiyatta dil kullanımları. İstanbul: Multilingual Yayını.
Paquette, K. R. ve Rieg, S. A. (2008). Using music to support the literacy development of young English language learners. Early Childhood Educ J, 36, 227- 232.
Pehlivanoğlu, S. (2012). Kısa film nedir? http://www.kameraarkasi.org/kisafilm/cesitleri/ kisafilmnedir.html adresinden 09 Ağustos 2014 tarihinde erişilmiştir.
Rauscher, F. H., Shaw, G. L., Ky, C. N. (1993). Music and spatial task performance. Nature, 365(6447), 611.
Russell, D. H.(1944). The language arts as arts. The Elementary School Journal, 44(7), 404-409.
Sander, S. (1996). Türk sinemasında belgesel. Süleymâ Murat Dinçer (Haz.), Türk Sinemasında Kısa Film Kurmaca, Belgesel ve Canlandırma Sineması Üzerine Bir Soruşturma- Dünya Kitle İletişimi Araştırma Vakfı içinde (s.129-135). Ankara: Kiv Yy. No: 1.
Savaş, S. (2009). İlköğretim 7. sınıf Türkçe derslerinde mizah kullanımının öğrenci tutum ve başarısına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi (Bülent Ecevit Üniversitesi), Zonguldak.
Schiefele, U. (1991). Interest, learning and motivation. Educational Psychologist, 26, 299-323.
Scognamillo, G. (1996). Kısa filmin dünü yok gibi. Süleymâ Murat Dinçer (Haz.), Türk Sinemasında Kısa Film Kurmaca, Belgesel ve Canlandırma Sineması Üzerine Bir Soruşturma- Dünya Kitle İletişimi Araştırma Vakfı içinde (s.137-139). Ankara: Kiv Yy. No: 1.
Sever, S. (2002). Öğretim dili olarak Türkçenin sorunları ve öğretme- öğrenme sürecindeki etkili yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi E.B.F.D, 34(1-2),11-22.
Sever, S. (2004). Anadili öğretiminin temel bir aracı: yazınsal nitelikli çocuk kitapları. Bekir Onur (Ed.), Cumhuriyetin 80. Yılında Disiplinlerarası Bakışla Türkiye’de Çocuk- IV. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi (15- 17 Ekim 2003) Bildirileri içinde (s.223- 236). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Sever, S. (2006). Türkçe öğretiminin çözülemeyen sorunları. Varlık Dergisi, Ekim Sayısı, 8-16.
Sever, S. (2007a). Çocuk kitaplarında bulunması gereken temel özellikler. Zeliha Güneş (Ed.), İlköğretimde Çocuk Edebiyatı içinde (s.39-64). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yy.
Sever, S. (2007b). Çocuk ve edebiyat. Ankara: Kök Yy.
Sever, S. (2007c). Türkçe öğretiminde sanatsal bir uyaran olarak karikatürün kullanılması. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi, VI. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu içinde (s.222-229). Eskişehir: Nobel Yayın Dağıtım.
Sever, S. (2008a). Eğitim ve bilimde Türkçe. İnönü Üniversite Türkiye Cumhuriyetinin Kuruluşunun 100'üncü Yılında Eğitim Kurultayı, 100, 435-471.
Sever, S. (2008b). Türkiye'deki Bilimsel, Sanatsal Nitelikli Çocuk Edebiyatı Etkinliklerine İlişkin Genel Bir Değerlendirme. Çocuk ve Okuma Kültürü Sempozyumu 24-25 Mayıs 2008 Bildirileri içinde (s. 15-27). Ankara: Eğitim Sen Yayınları.
Sever, S. (2011). Dil ve edebiyat öğretiminde kısa film ve karikatür. Sedat Sever (Haz.), Prof.Dr.Cahit Kavcar Türkçe Eğitimi Çalıştayı (Bildiri, anı, görüş ve izlenimler) 13- 15 Mayıs 2010 içinde (s.169-192). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Sever, S. (2013). Çocuk edebiyatı ve okuma kültürü. İzmir: Tudem Yy.
Sever, S., Kaya, Z. ve Aslan, C. (2006). Etkinliklerle Türkçe öğretimi. İstanbul: Morpa Kültür Yy.
Smith, J.A. (1984). Enhancing reading instruction with music. The Reading Teacher, 37(6),550-551.
Solar, B. (2010). Türkçe ders kitaplarındaki metinlerin çocuğa göreliğinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Şahan, H. (2007). Yazın ve karikatür. Hasan Efe (Haz.), Görsel Metinden Yazınsal Metne Metinlerarası İlişki- Karikatür ve Edebiyat içinde (s.93-96). İzmir: İlya İzmir Yayınevi Matbaası.
Şahin, Y.E., Maden, S., Güleryüz, Ş., vd. (2013). Müzik dinlemenin resimle ve yazıyla anlatım becerisi üzerine etkisi, Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 2(5), 32-49.
Şaul, M. (1974). Dünyada bilmece araştırmaları. Folklora Doğru, 37, 80-86.
Tabtimsai, K. (2003). The development of vocabulary learning strategies exercises for mat hayomsuksa three students of thamakavittthayakom school. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Silapakorn Üniversitesi, Thamaka, Kanchanaburi.
Taşıgüzel, S. (2004). İlköğretim Türkçe ders kitaplarında öğretici nitelikteki metinlerdeki eşdizimsel örüntülemelerin görünümü. Dil Dergisi, 125, 72-87.
Tekindal, S. ve Sönmez, L. (1998). İlköğretim okulları sınıflarında öğrencilerin ve fizikî durumun organizasyonu. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 15, 347-356.
Tekman, H.G. (2000). Dilde ve müzikte bilişsel süreçler arasında karşılaştırma. Dilbilim Araştırmaları. İstanbul: Simurg Kitapçılık ve Yy.
Tikbaş, F.(2001). Kültür, eğitim ve kültür ekonomisi kapsamında bulmacaların işlevleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Topçuoğlu Ünal, F. ve Sever, A. (2012). Yaratıcı yazmada müziğin etkisi. Turkish Studies Dergisi, 7(4), 2907-2918.
Topuz, H. (1986). İletişimde karikatür ve toplum. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Basımevi.
Tucker, A. (1981). Music and the teaching of reading: a review of the literature. Improvement, 18(1),14-19. Reading
Turhan, H. (2016). Çok uyaranlı eğitim ortamlarının öğrencilerin okuduğunu anlama ve yazılı anlatım becerilerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Uçan, A. (2005). İnsan ve müzik- insan ve sanat eğitimi temel kavramlar- ilkeler- yaklaşımlar ve Türkiye’deki durum. Ankara: Evrensel Müzikevi.
Uludağ, Z. ve Odacı, H. (2002). Eğitim öğretim faaliyetlerinde fiziksel mekân. Milli Eğitim Dergisi, S.153-154.
Uslu, H. (18-19 Kasım 2006). Karikatür ve eğitim. Karikatür ve Eğitim Günleri Panelinde sunuldu, İzmir.
Ülper, H. ve Yalınkılıç, K. (2010). Son iki Türkçe programına göre hazırlanan Türkçe ders kitaplarındaki metin sonu sorularının nicel ve nitel görünümü. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(12), 449-461.
Üstün, Ö. (2007). Ortaöğretim üçüncü sınıfta Türk dili ve edebiyatı dersinde karikatür kullanımının yazılı anlatım öğretimine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
Varışoğlu, B., Şeref, İ., Gedik, M. ve Yılmaz, İ. (2014). Deyim ve atasözlerinin öğretilmesinde görsel bir araç olarak karikatürlerin başarıya etkisi. Karadeniz Araştırmaları, 41, 226-242.
Vergili, S. (2017). Kayıt edilmiş insan sesinde konuşma anlaşılırlığının değerlendirilmesi ve anlaşılırlığı etkileyen faktörler. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(50),1021- 1026.
Wachowiak, F.D. ve Clements, R.D. (2006). Emphasis art: a qualitative art program for elementary and middle schools. (8. Baskı). Boston: Pearson.
Weinberger, N.M. (1998). The music in our minds. Educational Leadership, 56(3), 36-40.
Weisskirch, R.(2006). An analysis of instructor created crossword puzzles for student review. College Teaching, 54(1), 198-201.
Weisskoff, R. S. (1981). The relationship of pop/ rock music to children’s task performance and continuing motivation in language arts instruction. Yayımlanmamış doktora tezi, Connecticut Üniversitesi, Hartford Ct.
Williams, D. (2007). A unique review strategy that motivates student learning. Insight: A Collection of Faculty Scholarship, 2, 64-69.
Williams, Y.W. (2001). A music education program with language arts lessons to improve reading comprehension skills. Yayımlanmamış doktora tezi, Union Institute and University, Cincinnati.
Yalar, T. (2010). İlköğretim 3. sınıflarda Türkçe dersi öğretiminde karşılaşılan sorunların öğretmen görüşlerine göre belirlenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 15,30-41.
Yalın, H.İ. (2010). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Ankara: Nobel Yy.
Yanbıyık, S. ve Yılmaz, F.(2016). Literatür temelli bir araştırma: Türkçe öğretiminin sorunları. Journal of Research in Education And Society, 3,(1), 60-75.
Yavuzer, H. (2011). Resimleriyle çocuk- resimleriyle çocuğu tanıma. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Yeres, N.(1996). Kısa film bilinci. Süleymâ Murat Dinçer (Haz.), Türk Sinemasında Kısa Film Kurmaca, Belgesel ve Canlandırma Sineması Üzerine Bir Soruşturma- Dünya Kitle İletişimi Araştırma Vakfı içinde (s.215-216). Ankara: Kiv Yy. No: 1.
Zengin Boğa, S. (2010). Çocuk kitaplarının dinleme becerisini geliştirme aracı olarak kullanılması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.