Nurettin YILDIZ, Harun KESKİN, Özkan OZAN

AKTİF ÖĞRENME TEKNİKLERİNİN YEDİNCİ SINIF ÖĞRENCİLERİNİN DİNLEME BECERİLERİNE ETKİSİ

Araştırmada aktif öğrenme tekniklerinin 7. sınıf öğrencilerinin dinleme becerilerine etkisi sınanmaya çalışılmıştır. Bu araştırma ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel yöntemle gerçekleştirilmiştir. Çalışma, 2015-2016 eğitim öğretim yılı, Balıkesir ili, Altıeylül ilçesine bağlı Plevne Ortaokulu 7. sınıfta okuyan 44 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma sırasında toplanan veriler, başarı testleri kullanılarak elde edilmiştir. Verilerin analizinde SPSS (21) paket programı kullanılmıştır. Çalışma sonunda; aktif öğrenme teknikleri uygulamasından sonra yapılan son testte deney grubu lehine anlamlı bir fark olduğu görülmüştür. Geleneksel öğretim yöntemi ile uygulanan kontrol grubunun ön-son test arasında anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir. Cinsiyet açısından ön-son test sonuçlarına bakıldığında; aktif öğrenme tekniklerinin cinsiyete göre anlamlı bir fark oluşturmadığı görülmüştür. Öğrencilerin 2014-2015 eğitim öğretim yılı, sene sonu notları ortalamaları ile ön ve son testleri arasında anlamlı bir ilişki görülmüştür. 2014-2015 eğitim öğretim yılı, sene sonu not ortalaması yüksek olan öğrencilerin ön ve son testten aldıkları puanlar da yüksek çıkmıştır. durumlarıyla son test puanları arasında anlamlı bir ilişki görülmüştür. Öğrencilerin babalarının eğitim durumları son test puanlarındaki farklılıklar açısından incelendiğinde, babaları üniversite eğitimi almış olanların son test puanlarının babaları üniversite eğitimi almamış olanlardan yüksek olduğu belirlenmiştir. Çalışmaya katılan öğrencilerin anne eğitim durumlarıyla son test puanları arasında anlamlı bir ilişki görülmüştür. Öğrencilerin annelerinin eğitim durumlarına göre son test puanlarındaki farklılıklar açısından incelendiğinde, anneleri üniversite eğitimi almış olanların son test puanlarının üniversite eğitimi almamış olanlardan yüksek olduğu belirlenmiştir. Çalışmaya katılan öğrencilerin gazete abonelik durumlarıyla son testleri arasındaki ilişkiye bakılmıştır. Deney grubu öğrencilerinin son test puanlarıyla gazete abonelik durumları arasında anlamlı bir ilişkinin bulunmadığı görülmüştür

THE EFFECT OF LISTENING SKILLS ACTIVE LEARNING TECHNIQUES NINTH GRADE STUDENTS

In this research the effect of active learning techniques was tested upon 7th. grade students’ listening skills. This research was carried out by pre-and post-test control group quasi-experimental method. This research was conducted with 44 students who were attending at 7th. grade in Plevne Secondary school in Balıkesir Altıeylül province in 2015-2016 educational year. The data collected during the study were obtained using achievement tests. For the analysis of data, SPSS (21) software package was used. At the end of the study; in the final test after the application of active learning techniques, there has been found a significant difference in favor of the experimental group. There has not been determined a significant difference between pre and post test The control group that traditional teaching methods applied. According to the pre and post test results in terms of gender; It was observed that active learning techniques does not constitute a significant difference according to gender. A significant relationship was observed between Students’ year-end grades averages and pre and post tests in 20142015 academic year. In 2014-2015 academic year, year-end scores of students who received a high grade point average also got high points on pre-and post test scores. Students’ fathers’ educational status that participating in the study showed a significant relationship between post-test scores. Students’ fathers’ educational status are examined in terms of the differences to the post test scores, the ones that their fathers had college education were determined to be higher than those who had no college education. Students’ mothers’ educational status that participating in the study showed a significant relationship between post-test scores. Students’ mothers’ educational status are examined in terms of the differences to the post test scores, the ones that their mothers had college education were determined to be higher than those who had no college education. The students who participated in the study examined the relationship between the event of a newspaper subscription and post tests. There has not been a meaningful relationship between the post test scores of the experimental group students and newspaper subscription status

PDF

___

Açıkgöz, K. Ü.(2006). Aktif öğrenme uygulamaları. İlköğretmen Eğitimci Dergisi, 2, 21-25.
Açıkgöz, K. Ü. (2014). Aktif öğrenme. İzmir: Kanyılmaz Matbaacılık.
Açıkgöz, K. Ü. (2003). Aktif öğrenme (5. Baskı). İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2001). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Akçağ Yayınları.
Altınok, H. (2004). İşbirlikli öğrenme, kavram haritalama, fen başarısı, strateji kullanımı ve tutum (Yayımlanmamış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Aytan, T. (2011). Aktif öğrenme tekniklerinin dinleme becerisi üzerindeki etkileri (Yayımlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
Balcı, A. (2006). Sosyal bilimlerde araştırma. Yöntemler, teknikler, ilkeler. (6. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
Bayburtlu, Y. S. (2015). 2006 ve 2015 Türkçe öğretim programlarının değerlendirilmesi. Turkısh Studıes, 10(15), 137-158.
Bilen, M. (1996). Plandan uygulamaya öğretim. Ankara: Aydın Web Tesisleri.
Bonwell, C. Eison, J.A. (1991). Active Learning; CreatingExcimentInTheClassroom, Clearing House on HigherEducation, Washington PC.
Can, A. (2014). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Ankara: Pegem Akademi
Casem, M. L. (2006). Active learning ıs not enough. Journal of College Science Teaching.
Çelebi, M. (2008). İlköğretim 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinin olay ve düşünce yazılarına göre dinleme becerilerinin değerlendirilmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Muğla Üniversitesi, Muğla.
Cohen, L., Manion, L. &Morrison, K.(1996). A guide to teaching practice. Great Britain: Routledge.
Demirel, Ö. (2003). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegema Yayıncılık.
Ergin, A. ve Birol, C. (2000). Eğitimde İletişim. Ankara: Anı Yayıncılık.
Güney, N. (2011). İlköğretim II. kademede fiilimsilerin öğretiminde aktif öğrenmenin başarı, tutum ve kalıcılığa etkisi ( Yayımlanmamış doktora tezi). Selçuk üniversitesi, Konya.
Güneyli, A. (2007). Etkin öğrenme yaklaşımının anadili eğitiminde okuma ve yazma becerilerini geliştirmeye (Yayımlanmamış doktora tezi).Ankara Üniversitesi, Ankara.
Karadüz, A. (2010). Türkçe ve sınıf öğretmeni adaylarının dinleme stratejilerinin değerlendirilmesi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 29 (2), 39-55.
Karasar, N. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık.
Keçik, İlknur ve Uzun, Leyla. (2004). Türkçe Sözlü ve Yazılı Anlatım. Eskişehir Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları.
Kocaadam, D. (2011). Not alarak dinleme eğitiminin ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin dinleme becerisi üzerindeki etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
Koç, C. (2007). Aktif öğrenmenin okuduğunu anlama, eleştirel düşünme ve sınıf içi etkileşimüzerindeki etkileri (Yayımlanmamış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Lubbers, C. A. ve D. A. Gorcyca. (1997). Using activelearning in publicrelationsınstructions: demographicpredictors of facultyuse. PublicRelationsReview. Vol. 23, N.1, Spring, pp. 67- 80.
Lundsteen, S. W. (1979). Listening: Its impact on reading and the other language arts (2nd ed.).Urbana, IL: NCTE/ERIC.
Maden, A. (2013). Aktif öğrenme tekniklerinin ilköğretim 6. sınıf öğrencilerinin yazım ve noktalama kuralları başarısı ve derse karşı tutumlarına etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Milli Eğitim Bakanlığı. (1995). Ortaöğretim kurumları sınıf geçme yönetmeliği. Tebliğler Dergisi, 24,(38), 701-716.
Özbay, M. (2012). Anlama teknikleri II dinleme eğitimi. Ankara: Öncü Kitap.
Özbay, M. (2001). Türkçe öğretiminde dinleme becerisinin geliştirme yolları. Türk Dili Dergisi, 589, 9-15.
Özdemir, E. (1987). İlkokul öğretmenleri için Türkçe öğretimi kılavuzu. İstanbul: İnkılâp Kitapevi.
Pinnell, G. S., &Jagger, A. M. (2003). Oral language: speaking and listening in elementary classrooms.J. Flood, D. Lapp, J. R. Squire, & J. Jensen, Handbook of research on teaching the English language arts Mahwah, NJ: Erlbau. 881-913.
Robertson, A. K. (2004). Etkili dinleme (Çev. E. S. Yarmalı).İstanbul: Hayat Yayınları.
Rost, M. (1990). Listening in Language Learning. Singapore: Longman.
Rost, M. (1994). IntroducingListening. London: Penguin English AppliedLinguistics.
Sallabaş, M.E. (2011). Aktif öğrenme yönteminin ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin konuşma becerilerine etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi üniversitesi, Ankara.
Taşer, Suat. (2000). Konuşma Eğitimi. İstanbul: Papirüs Yayınları.
Tompkins, G. E. (1998). Language arts content and teaching strategies. California State University. New Jersey: Prentice-Hall Inc.
Ungan, S. (2013). Dinleme. A. Kırkkılıç, H. Akyol (Ed.), İköğretimde Türkçe öğretimi (ss. 135-161). Ankara: Pegem A Akademi.
Yalçın, A. (2006). Türkçe öğretim yöntemleri yeni yaklaşımlar. Ankara: Akçağ Yayınları.
Yavuz, K. E. (2005). Aktif öğrenme yöntemleri. Ankara: Ceceli Yayınları.
Yıldız, N. (2015), Dinleme stratejileri öğretiminin 5. sınıf öğrencilerinde dinlediğini anlama becerilerine etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
Yıldız, N. (2015) Aktif öğrenme yönteminin altıncı sınıf öğrencilerinin yazma becerilerine etkisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 3(5), 59-73.
Yüksel, H. A. (2014). Etkili iletişim. U. Demiray (Ed.), Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.