AKRAN ETKİLEŞİMİNE DAYALI YAZMA ETKİNLİKLERİNİN 7. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN YAZILI ANLATIM BECERİLERİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ
Bu araştırma, akran etkileşimine dayalı yazma etkinliklerinin 7. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada, ön test son test kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırma, 2014-2015 öğretim yılının ikinci döneminde Gaziantep ili Şahinbey ilçesinde bulunan bir ortaokulun 7/D ve 7/A sınıflarına devam eden 60 öğrencisiyle gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın deney grubunu 7/D sınıfından 15 kız, 15 erkek olmak üzere toplam 30 öğrenci; kontrol gurubunu ise 7/A sınıfından 15 kız, 15 erkek olmak üzere toplam 30 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmanın uygulama bölümünde deney grubuna altı hafta boyunca, haftada ikişer saat olmak üzere akran etkileşimine dayalı yazma etkinlikleri; kontrol grubuna ise Türkçe dersi kazanımları kapsamında 7. sınıf çalışma kitabındaki yazma etkinlikleri yaptırılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak yazılı anlatım kağıtları kullanılmış, bu kağıtlar kompozisyon değerlendirme ölçeğine göre değerlendirilmiştir. Araştırma verilerinin çözümlenmesinde SPSS 16.0 istatistik programı kullanılmış ve elde edilen verilere t-testi uygulanmaıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulardan biri; akran etkileşimine dayalı yazma etkinliklerinin, öğrencilerin yazılı anlatım becerilerini geliştirmede etkili ve verimli bir sınıf etkinliği olduğu yönündedir. Araştırmadan elde edilen bulgulardan bir diğeri ise; bireyselliğin ön planda olduğu geleneksel yazma etkinliklerinin, öğrencilerin yazılı anlatım becerilerini geliştirmede olumlu bir katkısının olmadığıdır
THE EFFECT ON PEER INTERACTION-BASED WRITING ACTIVITIES ON WRITTEN EXPRESSION ABILITIES OF 7TH GRADE STUDENTS
This research is carried out to determine the effect of peer evaluation-based writing activities on 7th grade students’ written expression skills. Semi experimental design with pretest-posttest, control groups is utilized in the research. It is performed with 60 students, studying in the classes of 7/D and 7/A in a secondary school in Şahinbey, Gaziantep at the second term of 2014-2015 academic year. The experimental group of the research is consisted of 30 students, 15 girls and 15 boys from 7/D, whereas; the control group is consisted of 30 students, 15 girls and 15 boys from 7/A. In the procedure of treatment, writing activities based on peer interaction on the experimental group were carried out two hours a week during six weeks. In this process, the writing activities in 7th grade workbook within the scope of acquisitions of Turkish subjects had the control group done. In the research, written expression papers were used as a tool to collect data, and these papers were evaluated according to composition evaluation rubric. For the analyzing part of the survey results, SPSS 16.0 software was used and t-test analysis was applied on the data. One of the data obtained from the research is that writing activities based on peer education is an effective and adequate way of classroom activity. Another finding is traditional writing activities based on individuality has no positive contribution on student's writing skills
___
- Açıkgöz, Ü., K. (2006). Aktif Öğrenme. İzmir: Biliş Özel Eğitim Danışmanlık Yayınları.
- Akınoğlu, O. (2014). Öğrenme Öğretme Kuram ve Yaklaşımları, 3. Baskı, Behçet Oral (Ed.), Yapılandırmacılık. Ankara: Pegem Akademi.
- Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2008). Yazılı ve Sözlü Anlatım. 9. Baskı, Ankara: Akçağ Yayınları.
- Arıcı, A. F., ve Ungan, S. (2008). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Çalışmalarının Bazı Yönlerden Değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (20), 317-328.
- Bendixen‐Noe, M. K. (1998). Learning to Walk the Walk and Talk the Talk: Peer Coaching in Early Childhood Teacher Education. Journal of Early Childhood Teacher Education, 19(1), 63-70.
- Berridge, E. (2009). Peer Interaction and Writing Development in a Social Studies High School Classroom. Yüksek Lisans Tezi, School of Education Dominican University of California, San Rafael.
- Bıyıklı, C., Veznedaroğlu, L., Öztepe, B. ve Onur, A. (2006). Yapılandırmacılığı nasıl uygulamalıyız?, Ankara: ODTÜ Yayıncılık.
- Bruce, B. ve Hansson, K. (2011). Autism Spectrum Disorders-From Genes to Environment: Promoting Peer Interaction, 16. Bölüm, Williams, T. (Ed.). İntech Open Access Publisher
- Büyükikiz, K. K. (2009). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Söz Dizimi ve Anlatım Bozuklukları Üzerine Bir Araştırma. Gazi Türkiyat Türkoloji Araştırmaları Dergisi, 1(4), 167-178.
- Coşkun, E., ve Tiryaki, E. N. (2013). Üniversite Öğrencilerinin Tartışmacı Metin Yazma Becerileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2), 102-115.
- Çelebi, C. (2006). Yapılandırmacılık Yaklaşımına Dayalı İşbirlikli Öğrenmenin İlköğretim 5. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersinde Öğrencilerin Erişi Ve Tutumlarina Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Çiftci, A. ve Çöker, B. (2011). The Effect of a Peer Feedback Traınıng Program on The Development of Wrıtıng Skılls. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 175-191.
- Delil A. ve Güleş S. (2007). Yeni İlköğretim 6. Sınıf Matematik Programındaki Geometri ve Ölçme Öğrenme Alanlarının Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımı Açısından Değerlendirilmesi, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1), 35-48.
- Duran, D. (2010). Cooperatıve Interactıons in Peer Tutorıng: Patterns and Sequences in Paired Writing, Middle Grades Research Journal, 5(1), 47-60.
- Efe, B. (2014). The Effect of Peer Feedback on Students’ Overall Wrıtıng Performance and Theır Attıtudes Toward Peer Feedback. Yüksek Lisans Tezi, Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
- Gülüşen, A. (2011). Akran Dönütünün İlköğretim Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Öyküleyici Metin Yazma Becerisine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
- Güneş, F. (2014). Türkçe Öğretimi: Yaklaşımlar ve Modeller. 2. Baskı, Ankara: Pegem Akademi.
- Gür, T. (2015). Akran Koçluğu Tekniğinin Üniversite Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerilerine Etkisi, Zeitschrift für die Welt der Türken, 7(1), 177-188.
- Hamzadayı, E. (2010). Bütünleştirilmiş Öğrenme-Öğretme Yaklaşımının Okuduğunu Anlama ve Yazılı Anlatım Becerilerine Etkisi, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(3), 631-668.
- Hamzadayı, E. (2015). Yabancılara Türkçe Öğretiminde C1 Düzeyinde Yazılı Akran Geribildirimlerine İlişkin Görünümler, Zeitschrift für die Welt der Türken, 7(2), 287-298.
- Hamzadayı, E. ve Çetinkaya G. (2011). Yazılı Anlatımı Düzenlemede Akran Dönütleri: Dönüt Türleri, Öğrenci Algıları, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 147-165.
- Karadeniz, O., Eker, C., ve Burunsuz, E. (2015). Ortaokul Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programi Kazanimlarinin Yapilandirmaci Öğrenme Kurami İlkelerine Göre Değerlendirilmesi. Turkish Studies, 10(3), 563-580.
- Kılıç, G., B. (2001). Olusturmacı Fen Ögretimi, Kuram ve Uygulamada Egitim Bilimleri Dergisi, (1), 7-22
- Kırbaş, A. (2008). İlköğretim Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin (Okul Değişkenine Göre) Yazılı Anlatım Metinlerinin İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (18), 72-93
- Konedralı, G. ve Özder, H. (2007). Yazılı Anlatım Becerisinin Geliştirilmesinde "Sözlü Anlatım Destekli Ön Çalışma" Yönteminin Etkililiği. Doğu Akdeniz Üniversitesi 1. Uluslararası Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Sempozyumu, ss.377-391.
- Mazur E. ve Watkins J. (2009). Just in Time Teaching Across the Disciplines: Just-İn-Time Teaching and Peer Instruction, Simkins S & Maier M. (Ed), ss.39-62. http://mazur.harvard.edu/publications.php?function=display&rowid=634. E.T. 11.04.2015
- Mirzeoğlu, D. ve A., Özcan G. (2015). Akran Öğretimiyle İşlenen Okul Deneyimi Dersi Hakkında Öğrenci Görüşleri ve Kazanımları, Sport Sciences, (10)4, 16-33.
- Ocak, G. ve Çınar, İ. (2010). Yapılandırmacı Anlayış ve Çeşitleri, Eğitime Bakış, (16), 56-60.
- Ogelman, H. G. ve Sarıkaya, H. E. (2013). Okul Öncesi Eğitimi Almış Çocukların Akran İlişkileri Değişkenlerinin 5 Ve 6 Yaşta İncelenmesi: İki Yıllık Boylamsal Çalışma. Turkish Studies, 8(8), 1859-1871.
- Özden, Y. (2005). Öğrenme ve Öğretme. 7. Baskı, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Subaşı, G. (2002). Peer Written Feedback Training and İts İmpact on Students’ Writing Outcomes. Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
- Şengül, N. (2006). Yapılandırmacılık Kuramına Dayalı Olarak Hazırlanan Aktif Ögretim Yöntemlerinin Akan Elektrik Konusunda Öğrencilerin Fen Başarı Ve Tutumlarına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Celal Bayar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Manisa.
- Tağa, T. ve Ünlü, S. (2013). Yazma Eğitiminde Karşılaşılan Sorunlar Üzerine Bir İnceleme. Turkish Studies, 8(8), 1285-1289.
- Ülper, H. (2008). Öğrenci Metinlerinde Üstyapı Düzenlenişine İlişkin Sorunlar: Giriş ve Sonuç Bölümleri Üzerine Bir İnceleme. Dil Dergisi, 140, 7-18.
- Ülper, H. (2011a). Öğrenci Metinlerinin Tutarlılık Ölçütleri Bağlamında Değerlendirilmesi. Turkish Studies, 6(4), 849-863.
- Ülper, H. (2011b). Öğrencilerin Ürettikleri Taslak Metinlerine Yönelik Geri Bildirim Almaya İlişkin Yeğleyişleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(11), 280- 300.
- Yastıbaş, Ç., G. ve Yastıbaş, E., A. (2015). The Effect of Peer Feedback on Writing Anxiety in Turkish EFL (English as a Foreign Language) Students, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 199, 530-538.