AKRAN ARABULUCULARIN OKUL İÇİNDE YAŞANAN ÇATIŞMALARIN ÇÖZÜMÜNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ

Bu araştırma, “Anlaşmazlık Çözümü ve Akran Arabuluculuk Eğitimi” almış arabulucu öğrencilerin kendi sınıflarında öğrenciler arasında yaşanan çatışmaların çözüme kavuşturulmasında ve disiplin olaylarının azaltılmasındaki etkisinin incelendiği deneysel bir araştırmadır. Araştırmaya katılan denekler 2017-2018 Öğretim yılında il merkezindeki ortaöğretim kurumunda öğrenim gören yaşları 14-19 arasında değişen öğrencilerden oluşmaktadır. Araştırmada her sınıf düzeyinden bir şube deney grubu, diğer bir şube kontrol grubu olmak üzere iki ayrı grup oluşturulmuştur. Araştırma, deney grubu sınıflarda 73, kontrol grubu sınıflarda 79 olmak üzere 152 denek üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmada psikoloji alanında sıklıkla kullanılan karışık desenlerin özel bir türü olan “ön test son test kontrol gruplu deneysel desen” kullanılmıştır. Araştırmanın temel amacı, Akran Arabulucu Öğrencilerin sınıf içinde yaşanan çatışmaları çözüme kavuşturma düzeylerini test etmek olduğundan araştırmanın bağımsız değişkeni; ön test ve son test arasında sadece deney grubuna uygulanan Akran Arabuluculuk Uygulamasıdır. Araştırmanın bağımlı değişkeni ise; öğrencilerin çatışma düzeyleridir. Bağımlı değişkene ilişkin veriler ders öğretmenleri, idareciler ve rehberlik servisinin görüşleri doğrultusunda bu araştırma için geliştirilen “Sınıf Değerlendirme Formları” ile elde edilmiştir. Araştırma deseni çerçevesince, çalışmanın başlangıcınca sınıf değerlendirme formları kullanılarak tüm sınıfların ön test olarak çatışma- disiplin düzeyleri belirlenmiştir. Her sınıf düzeyinde bir şube deney grubu olarak belirlenmiş ve bu grupta iki ay süreyle Akran Arabuluculuk Uygulaması gerçekleştirilmiştir. Deney grubunda bulunan sınıflarla yürütülen Akran Arabuluculuk Uygulamasının bitiminde, deney ve kontrol grubunda bulunan sınıfların çatışma-disiplin düzeyleri son test olarak tekrar belirlenmiştir. Elde edilen araştırma bulgularınca, Akran Arabuluculuk uygulamasının yürütüldüğü deney grubu sınıflarla, uygulamanın yürütülmediği kontrol grubu sınıfların çatışma-disiplin düzeylerine ilişkin ön test puanları ile son test puanları arasında anlamlı(p

EXAMINATION OF THE EFFECTS OF PEER MEDIATORS ON SOLUTION OF CONFLICTS IN THE SCHOOL

This research is an empirical research that examines the effect of mediator students who have received "Conflict Resolution and Peer Mediation Training"on the resolution of conflicts among students in their classes and the reduction of disciplinary events. The subjects who participated in the research consist of students whose ages ranged from 14 to 19 years in the secondary education institution in the province center, in 2017-2018 school year. In the study, two separate groups were established, one branch test group at each grade level and another branch control group. The study was carried out on 152 subjects, 73 in the experimental group and 79 in the control group.In the study, “experimental patterns with pre-test and post-test controlled group” which is a special kind of mixed patterns, frequently, used in the field of psychology As the main purpose of the study is to test the levels of Peer Mediator Students resolve conflicts in the classroom, the independent variable of the research is the Peer Mediation Practice applied only to the experimental group between the pre- and post-test. The dependent variable of the research is; the conflict levels of students. The data in relation tothe dependent variable were obtained by the "Class Evaluation Forms" developed for this research in line with the opinions of the course teachers, administrators and councellingservices. In the framework of research pattern, conflict-disciplinary levels of all classes were determined as pre-testby using class evaluation forms at the beginning of the study. A branch at each grade level was designated as an experimental group, and Peer Mediation Practice was conducted in this group for two months.At the end of Peer Mediation Practice conducted at branches within experimental group, conflict-disciplinary levels of those classes within experimental and control groups have been re-determined as post-test. According to the research findings obtained, it was found that there was a meaningful difference (p

PDF

___

Aydın, H. (2008). Ergenlerin Kişilik Özelliklerinin Stresle Başa Çıkma ve Bazı Özlük Niteliklerine Göre Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ersöz, A.G.,(2018). Toplumsal Yaşamda Şiddet: Trafikte Yol Vermeme Nedeni İle Yaşanan Şiddet Olaylarının Nedenlerine Multidispliner Bir Bakış, Turkish Studies Ss, 495-508, Doi Number: 10.7827/TurkishStudies.13551, ANKARA-TURKEY
Kaçmaz, T., Türnüklü, A., & Türk, F. (2011). Akran Arabulucuların Gözünden İlköğretim Öğrencilerinin Arabuluculuk Sürecinde Yaşadıkları Güçlüklerin İncelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17(4), 555-579.
Karip, E. (2003). Çatışma Yönetimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Kenan, S. (2007). Modern Eğitimde Değer Arayışları. DEM Dergi (1), 28-33.
Kevenk, F. R. (2003).Ergenlerin Cinsiyet ve Stres Düzeylerinin Stresle Basa Çıkma Stratejileri Üzerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi.
Korkut, F. (2004). Okul Temelli Önleyici Rehberlik ve Psikolojik Danışma. Ankara: Anı Yayıncılık
MEB, (2016). Eğitim Ortamlarında Şiddetin Önlenmesi Ve Azaltılması Strateji Ve Eylem Planı. Samsun: İl Milli Eğitim Müdürlüğü.
Schrumpf, F.,Crawford, D. K. & Bodine, R. J. (2007). Okulda Çatışma Çözme ve Akran Arabuluculuk Program Rehberi. Ankara: İmge Kitabevi
Sünbül, D. (2008). Müzakere (Problem Çözme) ve Arabuluculuk Eğitim programının Ortaöğretim 9. sınıf Öğrencilerinin Çatışma Çözme becerileri, Öfke kontrolü ile Özsaygı Düzeyleri Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Taştan, N.(2004). Çatışma Çözme Ve Akran Arabuluculuğu Eğitimi Programlarının İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin Çatışma Çözme Ve Akran Arabuluculuğu Becerilerine Etkisi. Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi.
Taştan, N. (2006). Çatışma Çözme Eğitimi ve Akran Arabuluculuğu. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Türnüklü, A., Kaçmaz, T., İkiz, E. & Balcı, F. (2009). Liselerde Öğrenci Şiddetinin Önlenmesi: Anlaşmazlık Çözümü, Müzakere ve Akran-Arabuluculuk Eğitim Programı. Ankara: Maya Akademi.
Türnüklü, A. (2005). Öğrenci Çatışmaları ve Çözüm Stratejilerinin Öğrencilerin, Öğretmenlerin ve Okul Yöneticilerinin Perspektifinden İncelenmesi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Rektörlüğü, ProjeNo:03.KB.EĞT.011
Türnüklü, A. (2006). Yeni İlköğretim Programları Ve Öğretmen Yeterlikleri Işığında Sınıf Ve Okul Disiplinine Çağdaş Bir Yaklaşım: Onarıcı Disiplin Okullarda Yaşanan Kişiler Arası Çatışmaları Yapıcı ve Barışçıl Olarak Yönetmek İçin Çağdaş Bir Yaklaşım. Ankara: Ekinoks Eğitim Danışmanlık Hiz. Ve Bas. Yay. Dağ. San. Ve Tic. Ltd. Şti.
Uysal, Z. (2006). Çatışma Çözme Eğitim Programının Ortaöğretim Dokuzuncu Sınıf Düzeyindeki Öğrencilerin Çatışma Çözme Becerilerine Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.