8. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN TÜRK KÜLTÜRÜNÜ BENİMSEYEBİLMELERİ AÇISINDAN OKULLARIN VE EĞİTİM SİSTEMİMİZİN İŞLEVSELLİĞİ

Bir milletin yaşam biçimi ve bu yaşamları içerisindeki tercihleri kültürü oluşturan en önemli unsurlardır. Dilden sonra bu unsurların başlıcaları ise onların beslenme, eğlence, sanatsal gelenekleri ile ahlâki temayülleri olarak sıralanabilir. Her ne kadar “DNA” kavramı Genetik bilimine ait bir terimse de yukarıda sayılan unsurlar da gözle görülemeyecek ancak bir bireyin gündelik hayatta diğer ırklardan kolayca ayırt edilmesini sağlayacak bir “DNA” kimliği ortaya koymaktadır. Söz konusu bu terimin sosyolojideki karşılığı ise “kültür”dür. Bu bakımdan bizi biz yapan niteliklerin eğitim- öğretim faaliyetleri içerisinde nesillere aktarılması büyük önem arz etmektedir. Sekiz yıllık bir eğitimin sonuna gelmiş olan öğrencilerin bu hususlarda tercihlerin irdelenmesi de eğitim sistemimizin bu işlevini ne oranda yerine getirdiğine dair bize ışık tutacaktır. Bu tespitten yola çıkarak çalışmamızda ortaokul öğrencilerinin dil bilinci, müzik, yemek, sanat, eğlence kültürlerine yönelik kanaat oluşturması beklenen on yedi adet soru yöneltilmiştir. Elde edilen verilerin ışığında günümüzde sıkça yakınılan bir konu olan kültür yozlaşmasının ülkemizde ne boyutta olduğu ve eğitim sistemimizin işlevselliğinin bu konuda yeterli olup olmadığının ortaya koyulması amaçlanmıştır. Yöneltilen sorulardan öğrencilerin gerekli öz kültür birikimine erişemediği ve eğitim- öğrenim süreçlerinde de pek çok kültürel unsuru tanıma fırsatı bulamadıklarını ortaya koyan bulgular elde edilmiştir. Elde edilen bu verilerden hareketle problem olarak ön plâna çıkan hususlara çözümler üretilmeye çalışılmıştır. Öğretim programlarına, ders içeriklerine ve materyallerine ilişkin olarak da tavsiyelerde bulunulmuştur.

THE EFFECTIVITY OF SCHOOLS AND EDUCATIONAL SYSTEM ON BEHALF OF ADOPTING TURKISH CULTURE FOR 8TH GRADE STUDENTS

The life style of a nation and their preferences in life are the most important elements which forming culture. The common ones of these elements after language can be listed as in the following: their traditions of nutrition, entertainment, art; and their moral trends. Though DNA is a term in Genetics, the elements mentioned above display an invisible DNA identity that enable us to differentiate a person from other races in daily life. Equivalent of this term in sociology is "culture". Therefore, it is crucial to transfer our main qualities to generations during education and teaching activities. To analyse the preferences of the students, who are at the end of the 8-year education, about these issues will also throw a light for us on observing how our educational system will function. By starting upon this determination; seventeen questions, which had been supposed to form a conclusion about middle school students' language awareness, culture of music, eating, art and entertainment, were asked in our study. In the light of collected data, it is targeted to reveal the degree of the cultural assimilation in our country - which is a frequently complained issue nowadays- and to show whether the functionality of our educational system is enough or not on this subject. From the given questions,it is found that students can't reach the required cultural background and they don't have the opportunity to identify many cultural factors in the educational process. Some factors that are determined as problems are tried to be solved. Some advices are also given for educational programs,curriculum and course materials.

PDF

___

Ayrancı, B. B. (2017). Türkçe Öğretim Programı (2017) Temaları İçin Çukurova Bölgesi Türkülerinin Kullanılması. Çukurova Araştırmaları Dergisi 3(2), 102-116.
Bogdan, R., & Biklen, S. K. (1998). Qualitative Research for Education: An Introduction to Theory and Methods. Boston: Allyn & Bacon.
Bulut, M. (2013). Türkçe Eğitimi ve Öğretiminde Dil ve Kültür Aktarımı Aracı Olarak Atasözü ve Deyimlerin Önemi. Turkish Studies Volume 8/13, 559-575.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara : Pegem Akademi Yayıncılık.
Creswell, J. W., & Sözbilir, M. (Ed.). (2017). Karma Yöntem Araştırmalarına Giriş. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Çakır, E. (2013). Türk Folklor Tarihinde Gizli Kalmış Bir Manifestocu: Abdülaziz Bey ve Kültür Koruma Yaklaşımı. Milli Folklor (99), 77-90.
Çelikkaya, H. (1993). Kültür ve Eğitim, Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi , 23-30.
Çiçekli, A. (1970). İslâmlık Öncesi Türk Edebiyatı ve En Eski Metinler. May Yayınları.
Elbir, B., & Karakaş, Ö. (2007). Cumhuriyet dönemi Türk kültür ve edebiyatında hümanizmin etkileri. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish and Turkic, 2(4), 381-392.
Eriksen, T. H. (2009). Küçük Yerler, Büyük Meseleler Sosyal ve Kültürel Antropoloji. Ankara: Birleşik Yayınevi.
Gökalp, Z. (1976). Türkçülüğün Esasları. İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.
Güngör, E. (1980). Kültür Değişmesi ve Milliyetçilik. İstanbul: Töre Devlet Yayınevi.
Güvenç, B. (1997). Kültürün ABC'si. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Haviland, W. A., Prins, H. E., Walrath, D., & Mcbride, B. (2008). Kültürel Antropoloji. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
Kaplan, M. (1983). Kültür ve Dil. İstanbul: Dergâh Yayınları.
MEB. (1983, 6 16). Milli Eğitim Temel Kanunu. 11 14, 2017 tarihinde Türk Milli Eğitiminin Amaçları: http://mevzuat.meb.gov.tr/html/temkanun_0/KANUN.pdf adresinden alındı
Miles, & Huberman, M. (1994). An Expanded Sourcebook Qualitative Data Analysis. London: Sage Publication.
Özbudun, S., Şafak, B., & Altuntek, N. S. (2007). Antropoloji Kuramlar/ Kuramcılar. Ankara: Dipnot Yayınları.
TDK. (2011). Türkçe Sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Wright, S. (2004). Language Policy and Language Planning From Nationalism to Globalisation. New York: Palgrave Macmillan.