12 YAŞ ALTI ÇOCUK SAHİBİ AİLELERİN DIŞARIDA YEME ALIŞKANLIKLARI: KKTC ÖRNEĞİ

KKTC’de yaşayan 12 yaş altı çocuk sahibi ailelerin dışarıda yeme içme alışkanlarının tespiti amacı ile yapılan bu araştırma, betimsel araştırma yöntemi ile yapılmış, araştırma verileri anket formu vasıtası ile toplanmıştır. Anket formu iki bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde araştırmaya katılan ebeveynlerin ve çocuklarının demografik özelliklerinin sorulduğu 8 soru yer almaktadır. İkinci bölümde ise katılımcıların çocukları ile dışarıda yemek olgusuna bakışlarını tespit etmek amacıyla sorulan 18 soru yer almaktadır. Anket formunu eksiksiz ve istenilen şekilde dolduran 395 ebeveynin anket formu değerlendirmeye alınmıştır. Anket formu değerlendirmeye alınan ebeveynlerin 688 çocuğu vardır. Katılımcıların vermiş oldukları cevaplar ile bilgisayarda bir veri tabanı oluşturulmuş, elde edilen veriler araştırmanın amacı doğrultusunda frekans, yüzde dağılımı, ağırlık hesaplama ve sıralama işlemlerine tabi tutulmuş ve yorumlanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; ailelerin dışarıda yemek yeme sıklığı çocukları olduktan sonra azalmaktadır. Aileler en çok özel günlerde dışarıda yemek yemektedirler. Aileler dışarıya yemeğe çıktıklarında döner, kebap, pide türü yiyecekler sunan restoranları tercih etmektedirler. Çocuklar en çok yemeklerini sevdikleri işletmelere gitmek istemektedirler. Aileler dışarıda yemeğe çıktıklarında çocuklarının yiyecek içecek siparişlerine müdahale etmektedir, müdahaleler çocukların sağlıklı yiyecek içecek tüketmelerini sağlamak için yapılmaktadır. Aileler dışarıda yemeğe çıktıklarında işletmelerde ortalama 1-2 saat vakit geçirmektedirler. Çocukların dışarıda yemek yemeyi istemesi, ailelerin en fazla dışarıda yemek yeme nedenidir. Dışarıda yemek yemeyi azaltan en önemli faktör ise çocuğun yaşına ve ağız tadına uygun yiyecek bulunamamasıdır. Gidilecek işletmenin seçiminde çocukların tercihi %80 oranında etkili olmaktadır. Araştırmaya katılanlar %80,76 gibi yüksek oranda çocuklarına yönelik daha iyi hizmet almaları durumunda daha fazla ödeme yapmayı göze alabileceklerini belirtmişlerdir. Daha fazla ödemeyi göze alırım yanıtını veren katılımcılara fazla ödeyebileceği oran da sorulmuş olup, katılımcılar ödedikleri ücretin %53,32 daha fazlasını ödeyebileceklerini belirtmişlerdir.

DINING OUT HABITS OF FAMILIES WITH CHILDREN UNDER THE AGE OF 12: THE EXAMPLE OF TURKISH REPUBLIC OF NORTHERN CYPRUS

The aim of this study where the descriptive research method was used was to determine the dining out habits of families with children under the age of 12 living in TRNC. The research data was collected through survey forms. The survey form was comprised of two sections. In the first part there are 8 questions regarding demographic information of the parents who participated in the study and of their children. In the second part, there are 18 questions asked to determine the participants’ perspective on the phenomenon of eating out with their children. The 395 parents’ survey forms being complete and filled out as instructed were considered. The parents whose survey forms were included in the evaluation have 688 children. A database was established on the computer with the answers of the participants and the obtained data was subjected to frequency, percentage distribution, weight calculation and sorting operations and interpreted in terms of the purpose of the study. According to the results of the study, the frequency of dining out decreases after families have children. The families mostly dine out on special occasions. The families mostly prefer restaurants offering meals such as döner kebab, kebab, pide when they go out. They would like to go to the restaurant which was preferred with their children for their favorite meals. The families interfere with their children’s meal orders in order to ensure that their children consume healthier food and beverages. When the families dine out, they stay 1-2 hours in a restaurant. The main reason for a family to dine out was the willingness of the children to eat out. The families give up the decision to eat out mostly because of the lack of appropriate meals for their children’s age and taste palate. It has been determined that the effect of a child request on the selection of a restaurant is 80%. 80.76% of the participants stated that they could be willing to pay more if it were the case that their children were happier, they could eat healthy food and they could be more comfortable themselves with the provided service. The ratio generated by the result of the participants’ answers to the question what would be the rate that you would be willing to pay more was found to be 53.32%.

PDF

___

Altunç, Ö.F., Aydın, C. ve Yıldırım, A. (2016). Hanehalkı Harcamalarının Engel Eğrisi Analizi: Muş İli Merkez İlçe Örneği, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20 (1): 377-392.
Aymankuy, Y. ve Ceylan U. (2013) Ailelerin Turistik Ürün Satın Alma Karar Sürecinde Çocukların Rolü (Yerli Turistler Üzerinde Bir Araştırma), Electronic Journal of Social Sciences, 12(45):105-122.
Berkman, H. W.; Lindquist, J. D. ve Sirgy, M. J. (1996). Consumer Behavior. Lincolnwood: NTC Business Books.
Chan, K., (2006). Consumer Socialization of Chinese Children in Schools: Analysis of Consumption Values in Textbooks, Journal of Consumer Marketing, 23(3):125-132.
Çakıcı, C. ve İyitoğlu, V. (2012). Tatil Kararlarında Aile Üyelerinin Rolü: Antalya İlinde Tatil Yapan Aileler Üzerine Bir Araştırma, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(1):117-134.
Durmaz, Y. ( 2008). Tüketici Davranışı, Ankara: Detay Yayınları.
Emir, O. ve Pekyaman, A. (2010). Çocuklu Ailelerin Otel İşletmesi Seçiminde Etkili Olan Faktörler: Afyonkarahisar’da Bir Uygulama, C.B.Ü. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 17(2):159-181.
Ertürk, M. (2018a). Tüketicilerin Dışarıda Yemek Yeme Nedenleri, Gaziantep University Journal of Social Sciences, 17 (3): 1203-1224.
Ertürk, M. (2018b). Müşterilerin Yiyecek İçecek İşletmeleri Tercihlerinde Etkili Olan Kriterler, Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 2(1): 85-107.
Ev Dışı Tüketim Tedarikçileri Derneği (2016). https://etuder.org.tr/2016/06/05/ev-disinda-bir-yilda650-tl-harcadik/ (Erişim Tarihi, 03.02.2018).
Fan, Y. and Li, Y. (2010). Children's Buying Behaviour in China: A Study of Their İnformation Sources, Marketing Intelligence & Planning, 28(2): 170-187.
Giddens, A. (1989) Sociology, Cambridge: Polity Press.
Kahvecioğlu, Y. (2004). Tüketim Toplumu, Çevresel Risk ve Türkiye, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü:Bursa.
Karadağ, L. (2013). Çocuk Pazarları, Çocukların Aile Kararlarına Etkisi: Marmaris Örneği, İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, 3(10):73-92.
Kaur P ve Singh R (2006) Children in Family Purchase Decision Making in India and The West: A Review, Academy of Marketing Science Review, 8(8):1-30.
Koç, E. (2004). The Role of Family Members in the Family Holiday Purchase Decision Making Process, International Journal of Hospitality & Tourism Administration, 5(2): 85–102.
Kotler, P.(2005). According to Kotler: The World’s Foremost Authority on Marketing Answers All Your Questions. New York:AMACOM.
McGuffin, L.E, Price, R.K., McCaffrey, T.A., Hall, G., Lobo, A., Wallace, J.MW. and Livingstone, B.E. (2014). Parent and Child Perspectives on Family Out-of-Home Eating: A Qualitative Analysis, Public Health Nutrition, 18(1):100–111.
Mclntosh, A., Kubena, K. S., Tolle, G., Dean, W., Kim, M.-J., Jan, J.-S. And Anding, J. (2011).
Determinants of Children's Use of and Time Spent in Fast-food and Full-Service Restaurants. Journal of Nutrition Education and Behavior, Vol. 43(3):142-149.
McNeal, J. U.,Yeh, C.H. (1997), Development of Consumer Behavior Patterns Among Chinese Children, Journal of Consumer Marketing, 14(1):45-59.
Nayak, S.S.(2015) Eat Out: Children’s Role in Family Decision Making, İnternational Edication and Research Journal, 1(5):95-99.
Nelson, J.E. (1979): Children as Information Sources in Family Decision to Eat Out. Advances in Consumer Research., 6: 419-423.
NØrgaard, M.K., Bruns, K. And Christensen P.H. (2007). Children‟s Influence on and Participation in the Family Decision Process During Food Buying. Young Consumers: Insight and Ideas for Responsible Marketers, 8:197-216.
Odabaşı, Y., Barış, G. (2007). Tüketici Davranışı. İstanbul: MediaCat Kitapları.
Odabaşı, Y. (1999). Tüketim Kültürü. İstanbul: Sistem Yayınları.
Roberts, M.L., Wortzel, L.H. and Berkeley R.L. (1981). Mothers‟ Attitudes and Perceptions of Children‟s Influence and Their Effect on Family Consumption, Advances in Consumer Research 8:730-735.
Szybillo, G.J., Sosanie, A. and Tennenbein, A. (1977). Should Children Be Seen But Not Heard, Journal of Advertising Research, 17:7-13.
Tek, B.Ö. (1997). Pazarlama İlkeleri, İzmir: Cem Ofset.
Türk Dil Kurumu Sözlüğü, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&view=gts adresinden 03.08.2018 tarihinde erişilmiştir.
Wiharto B., Haryanto, J.O. (2009), Determinants of The Chidren Intention to Consume Fast Food Products, Makara, Sosial Humaniora, 13(1):29-36.
Yamane, T. (2001). Temel Örnekleme Yöntemleri. (Esin, A. & Bakır, M.A. & Aydın, C.& Gürbüzsel, E., Çev.). İstanbul: Literatür Yayıncılık.
Zikmund, W.G., d’Amico, M. (1995). Effective Marketing: Creating and Keeping Customers, West Publishing:Eagan.