YERELDE DEMOKRASİ VE YEREL E-KATILIM

Demokrasi geleneği yerelde kazanılan ve yerelden ulusala aktarılan bir gelenektir. Bu anlamda yerel yönetimler ve demokrasi arasında incelenmesi gereken özel bir ilişki olduğu bilinmektedir. Bu ilişki uzun yıllardır birçok uzman tarafından farklı yönlerden incelenmiş ve analiz edilmiştir. Bu kapsamda çalışmada Türkiye’de gelişmekte olan bir olgu olan e-katılım olgusu yerel anlamda demokrasinin bir kaynağı olarak incelenmektedir. Zira katılım demokrasinin işlemesi için hayati bir öneme sahiptir. Günümüz şartlarında yönetim anlayışının bilgi ve iletişim teknolojilerinde yaşanan gelişmelere ayak uydurması ve zamanı yakalaması ihtiyacından dolayı da e-katılım uygulamaları da öne çıkan bir konu olmuştur. Çalışma öncelikle yerel yönetimler ile demokrasi arasındaki ilişkiden, bu ilişki sonucunda ortaya çıkmış olan yerel demokrasi, demokratik yerel yönetim ve yerel özerklik kavramlarından ve katılım kavramlarından bahsederek konunun gelişimine yönelik gerekli ön bilgiyi aktarmaktadır. Daha sonrasında e-katılım kavramının tanımlanması ve açıklanması ile birlikte yerelde e-katılımın önemi, etkileri ve uygulama alanları üzerine bir tartışma ortaya koymaktadır. Türkiye’de henüz gelişmekte olan ve uygulama alanı dar olan e-katılım olgusunun açıklanması, yaratacağı faydanın ifade edilmesi ve uygulama önerileri verilmesi ile çalışma sonuçlandırılmaktadır. Çalışma e-katılım uygulamalarının yerel anlamda öneminin ortaya konulması ile yerelden başlanarak Türkiye’de e-katılım uygulama alanının genişletilmesi için bir kaynak oluşturması amacıyla hazırlanmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinden uygulamalı değerlendirme ve politik araştırma yöntemi kullanılarak e-katılımın yerelde demokrasi anlayışının geliştirilmesinde oynayabileceği roller analiz edilmeye çalışılmıştır. Araştırma sonucunda e-katılım unsurlarına sahip olan ve e-katılım uygulamalarını başarıyla hayata geçiren yerel yönetimlerde; daha geniş bir sivil katılıma ulaşma yolunda önemli adımlar atılmış olacağı, daha demokratik bir yapıya sahip olunacağı, demokrasi ve yerel yönetim ilişkisinin sağlamlaşacağı ve demokrasi kültürünün yeni boyutlar kazanacağı sonuçlarına ulaşılmıştır.

DEMOCRACY IN THE LOCAL AND LOCAL E-PARTICIPATION

The understanding of democracy is a tradition gained locally and transferred from local to national. In this sense, it is known that there is a special relationship between local governments and democracy. This relationship has been examined and analyzed by many experts for many years. E-participation is a developing phenomenon in Turkey and in this context, it is examined in this study as a source of democracy in the local sense. Because participation is a vital component for functioning of democracy. In today's conditions, because of the need to catch up with the developments in information and communication technologies and to catch up with time, e-participation applications have become a prominent issue. The study primarily deals with the relationship between local administrations and democracy, then the concepts of local democracy, democratic local government and local autonomy which emerged as a result of this relationship, and the concept of participation. Then, with the definition and explanation of the concept of e-participation, a discussion on the importance, impacts, and application areas of eparticipation in the local level is presented. The study is finalized with the explanation of the benefits that will be created by e-participation as a developing phenomenon in Turkey and the application suggestions of e-participation. The study is prepared for creating a source for the expansion of eparticipation applications in Turkey beginning from the local level to the whole by emphasizing the importance of the implementation of eparticipation at the local levels. It has been tried to analyze the roles that e-participation can play in developing the democracy in local level by using practical evaluation and political research method from qualitative research methods. As a result of the research, it is reached that in local administrations which have e-participation elements and implement e-participation applications successfully; important steps will be taken to reach a broader civic participation, a more democratic structure will be achieved, the relationship between democracy and local government will be strengthened, and democracy culture will gain new dimensions.

PDF

___

Acar, E. (2014). Birey ve Siyasal Hayat. Siyaset Bilimine Giriş, Ed. Ö. Kutlu, 2. Baskı, İstanbul: Lisans Yayıncılık, ss. 61-82.
Akçadağ Alagöz, E. (2001). “Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı ve Türkiye”, Bilgesam, http://www.bilgesam.org/incele/753/-avrupa-yerel-yonetimler-ozerklik-sarti-veturkiye/#.WmcQaq5l_Dc (Erişim Tarihi: 2 Ekim 2018).
Alkan, H. (2000). ‘Karar Alma Süreçlerine Katılım Sistemleri Açısından Türkiye Ekonomik Ve Sosyal Konseyi’, Amme İdaresi Dergisi, Cilt 33, Sayı 2, ss. 57-77.
Andersen, K.V., Henriksen, H.Z., Secher, C. and Medaglia, R. (2007). “Costs of e-participation: the management challenges”, Transforming Government: People, Process and Policy, Cilt 1, Sayı 1, ss. 29-43.
Ateş, H. (2003). “E-Devletin Kuramsal Temelleri: Eleştirel Bir Yaklaşım”, Kamu Yönetiminde Kalite 3. Ulusal Kongresi Bildirileri, Ed. Ç. Gümüşsuyu vd., 1. Baskı, Ankara: TODAİE Yayınları, ss. 481-500.
Aykaç, B. (1999). “Türkiye’de Kamu Yönetiminin Küçültülmesi, Yerel Yönetimler ve Yerel Demokrasinin Amaçları”, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt 1, Sayı 1.
Bayrakcı, E. (2002). “Demokratik Yerel Yönetimin Temel İlkeleri”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 7, ss.89-110.
Bayrakcı, E. (2001). “Türkiye’de Siyasetin Kent Yönetimine Etkisi” (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi SBE, İzmir.
Bayrakcı, E., Kahraman, S. ve Dinçer, S. (2018). “Demokratik Yerel Yönetim Anlayışının Güçlendirilmesinde Kent Konseylerinin Rolü: Karşılaştırmalı Analiz ve Öneriler”,Journal of Social & Humanities Sciences Research, Cilt 5, Sayı 25, ss. 2230-2252.
Beetham, D. (1996). "Theorising Democracy And Local Government", Rethinking Local Democracy, London: Palgrave, ss. 28-49.
Chadwick, A. and May, C. (2003). “Interaction between states and citizens in the age of the internet: “e-government” in the United States, Britain, and the European Union”, Governance: An International Journal of Policy, Administration, and Institutions, Cilt 16, Sayı 2, 271-300.
Çitci, O. (1996). “Temsil, Katılma ve Yerel Demokrasi”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt 5, Sayı 16, ss. 5-14.
Çitci, O. (1999). Yerel Siyaset ve Demokrasi/ Çoğulculuk/ Sivil Toplum, Sivil Toplum İçin Kent, Yerel Siyaset ve Demokrasi Semineri. İstanbul: Demokrasi Kitaplığı.
Dahl, R.A. (1967). “The City inthe Future of Democracy”, Political Science Review, Cilt 61, Sayı 4.
Eraydın, A. (2001). Küreselleşme-Yerelleşme ve İşlevleri Farklılaşan Kentler. Prof. Dr. Cevat Geray’a Armağan, Ankara: Mülkiyeliler Birliği Yayınları.
Eren, V. (1996). “Yerel Yönetimlerde Demokrasi Ve Yönetime Katılma” (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Selçuk Üniversitesi SBE, Konya.
Geray, C. (1998). “Kentsel Yaşam Kalitesi ve Belediyeler”, Türk İdare Dergisi, Sayı 421, ss. 326-341.
Gökçe, O. ve Örselli, E. (2012). E-Demokrasi Vatandaşların Siyasete İlgilerinin Ve Katılımlarının Arttırılmasının Bir Aracı Mı?,E-Devlet: Kamu Yönetimi Ve Teknoloji İlişkisinde Güncel Gelişmeler, Ed. M. Z. Sobacı ve M. Yıldız, Ankara: Nobel Yayınları, ss. 39-64.
Görmez, K. (1997). Yerel Demokrasi ve Türkiye. Ankara: Vadi Yayınları.
Görmez, K. (1990). Türkiye’de Belediyeler ve Yerel Demokrasi, G.Ü. İİBF Dergisi, Cilt 6, Sayı 2.
Görmez, K. (1987). “Mahalli İdareler ve Demokrasi”, GÜ İİBF Dergisi, Cilt 3, Sayı 1-20
Görün, M. (2006). “Yerel Demokrasi Ve Katılım: İzmir, Konya Ve Ağrı İl Genel Meclis Üyeleri Üzerinde Bir Araştırma”.Yönetim Bilimleri Dergisi, Cilt 4, Sayı 2, ss. 159-183.
Güdük, M. (2007).‘Yerel Özerklik Açısından Belediyelerin Mali Yeterliliği’ (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kentleşme ve Çevre Sorunları Bilim Dalı.
Hill, D.M. (1974). Democratic Theory and Local Government, London: Allen & Unwin. Holden, B. (2007). Liberal Demokrasiyi Anlamak, Çev. H. Bal, Ankara: Liberte Yanınları.
Karkın, N. (2012). “E-Katılım Kavramı Ve Süreci: Kamu Siyasa Oluşum Sürecine Vatandaş Katkısının Olabilirliği” Sosyoekonomi, Cilt 17, Sayı 17, ss. 41-62.
Keleş, R. (2011). Yerinden Yönetim ve Siyaset, İstanbul: Cem Yayınevi.
Kent Konseyleri Yönetmeliği. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2006/10/20061008-5.htm (Erişim Tarihi: 19 Eylül 2018)
Kutlu, Ö., Usta, S., Kocaoğlu, M. (2009). “Vatandaş Odaklı/Vatandaşın Odakta Olduğu Yönetim: Kent Konseyleri ve Selçuklu Belediyesi Örneği”. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, Volume 9/18, ss .507-532, http://dergipark.gov.tr/susead/issue/28417/302569 (Erişim Tarihi: 10 Ocak 2019)
Kutlu, Ö., Gezici, H.S., and Özdemiray, S.M. (2013). “Institutional Capacity In Local Governments: The Case Of Institutional Resources At Konya Provincial Special Administration”, in 2013 EGPA Annual Conference Edinburgh, SCOTLAND - UK / PSG V: Regional and Local Government.
Kutlu, Ö., Sevinç, İ ve Kahraman, S. (2018). “Türkiye’de E-Devlet Uygulamalarında Güvenlik Risklerinin Analizi”. Turkish Studies: Information Technologies & Applied Sciences, Volume 13/21, Summer 2018, ss. 129-156, ISSN: 1308-2140, ANKARA-TURKEY, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.13874
Kutlu, Ö. ve Kahraman, S. (2018). Yerel Yönetim Değerleri. Kurumlarda Değerler, Ed. M. Şeker, Y. Bulduklu ve B. Dilmaç, Konya: NEÜ Kültür Yayınları, ss. 117-150.
Langrod, G. (1953). Local Government and Democracy, Journal of Public Administration, Winter 1953, DOI: 10.1111/j.1467-9299.1953.tb01755.x, http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1467 -9299.1953.tb01755.x/t (Erişim Tarihi: 29 Eylül 2018)
Macintosh, A., Whyte, A. (2008). “Towards an evaluation framework for eParticipation”, Transforming Government: People, Process and Policy, Cilt 2, Sayı 1, ss. 16-30.
Macintosh A., Coleman S., Schneeberger A. (2009). eParticipation: The Research Gaps, Electronic Participation. ePart 2009: Lecture Notes in Computer Science, 5694, Heidelberg, Berlin: Springer, ss. 1-11.
Medaglia, R. (2012). “eParticipation research:Moving characterization forward (2006–2011)”, Government Information Quarterly, Cilt 29, Sayı 3, ss. 346–360.
Mahrer, H., Krimmer, R. (2005). “Towards the enhancement of e-democracy: identifying the notion of the ‘middleman paradox’”, Information Systems Journal, Sayı 15, ss. 27-42.
Mill, J. S. (1859). M. de Tocqueville on Democracy in America (Vol. 2). John W. Parker and son, https://books.google.com.tr/books?id=RqCrvijeeUQC&printsec=frontcover&dq=#v=o nepage&q&f=false (Erişim Tarihi: 5 Ocak 2019). Mill, J.S. (2001). On Liberty, Batoche Books, 2001. https://socialsciences.mcmaster.ca/econ/ugcm/3ll3/mill/liberty.pdf (Erişim Tarihi: 29 Eylül 2018) Moulin, L. (1954). Local Self-Government as a Basis for Democracy: A Further Comment, Journal of Public Administration, Winter 1954, DOI: 10.1111/j.1467-9299.1954.tb01216.x, http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1467-9299.1954.tb01216.x/full (Erişim Tarihi: 25 Eylül 2018)
Oksal, M. (1998). “Subsidiyarite İlkesi”. Belediye Dergisi, Cilt 4, Sayı 10.
Önder, M. (2011). What Accounts for Changing Public Trust in Government? A Causal Analysis with Structural Equation Model, Journal of US-China Public Administration, ISSn 1548-6591, Cilt 8, Sayı 2, ss. 154-165.
Önder, M., Karabulut, N. (2017). A Research about the Youngs’ Voting Behavior in Local Elections: The Case of 2009, Ankara Metropolitan Municipality Elections, Journal of Youth Studies, Cilt 5, Sayı 12, ss. 69-88.
Örselli, E. ve Bayrakcı, E. (2016). Yerel Hizmetlerde Vatandaş Karnesi: Konya Örneği, Konya: Çizgi Kitabevi.
Örselli, E., Bayrakcı, E. ve Kahraman, S. (2016). Yerel Yönetişim ve Kadın Meclisleri: Karatay Kadın Meclisi Örneği, Turkish Studies: International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, volume 11, number 2, ss. 985-999, ISSN: 1308-2140, ANKARA-TURKEY, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.9219
Örselli, E., Bayrakcı, E., Karabulut, N. (2018). “E-Demokrasiyi E-Katılım Üzerinden Okumak: Kavramsal Bir Analiz”. AVRASYA Uluslararası Araştırmalar Dergisi, Cilt 6, Sayı 14, ss. 108- 126.
Özer, M.A. (2000). Yerel Demokrasi, Demokratik Yerel Yönetimler ve Yerel Yönetimlerin Demokratikleştirilmesi Kavramlarının Analizi Üzerine, Türk İdare Dergisi, Cilt, Sayı 426, ss.129-143.
Özkiraz, A. ve Zeren, H. E. (2009). “Yerel Yönetimlerde Halk Katılımı Tokat İl Merkezinde Uygulamaları Bir Çalışma”, Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, Cilt 2, Sayı 2, ss. 229-247.
Pustu, Y. (2005). “Yerel Yönetimler ve Demokrasi”, Sayıştay Dergisi, Sayı 57, Nisan- Haziran 2005, ss.121-134.
Rawls J. (1997). “The Idea of Public Reason Revisited”, University of Chicago Law Review, Cilt 64, Sayı 3, ss. 765–807.
Reddick, G.C., Norris, D.F. (2013). “E-Participation in Local Governments: An Empirical Examination of Impacts”, The Proceedings of the 14th Annual International Conference on Digital Government Research, Quebec City: Canada, ss. 198-204.
Sartori, G. (1996).Demokrasi Teorisine Geri Dönüş, çev. Tunçer Karamustafaoğlu ve Mehmet Turhan, Ankara: Yetkin Yayınları
Sæbø, Ø. , Rose, J. ve Flak, L. (2007). The shape of eParticipation: Characterizing an emerging research area, Government Information Quarterly, Cilt 25, Sayı 3, ss. 400–428.
Sharpe, L. J. (1970). "Theories and values of local government",Political Studies, Cilt 18, Sayı 2, ss. 153-174.
Sobacı, M. Z. (2015), “Türkiye’nin Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı’na Uyumu Özerklik Miti”, SETA Analiz, Sayı 120.
Şahin, A. ve Örselli, E. (2003). E-Devlet Anlayışı Sürecinde Türkiye, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 9, ss. 343-356.
Şahin, A., Örselli, E. ve Taşpınar, Y. (2016). Etik ve Güven, Konya: Atlas Akademi Yayıncılık.
Tekeli, İ. (1983). “Yerel Yönetimlerde Demokrasi ve Türkiye'de Belediyeciliğin Gelişimi", Amme İdaresi Dergisi, Cilt 16, Sayı 2.
Tekeli, İ. (1992). Yerel Yönetimlerde Demokrasi ve Türkiye’de Belediyeciliğin Gelişimi, Amme İdaresi Dergisi, Cilt 16, Sayı 2, ss. 3-22.
Tocqueville, A.D. (2002). Democracy In America (Volume 1), Çev. Henry Reeve, The Pennsylvania State University, http://seas3.elte.hu/coursematerial/LojkoMiklos/Alexis-deTocqueville-Democracy-in-America.pdf (Erişim Tarihi: 1 Ekim 2018)
Toprak Karaman, Z. (2006). Yerel Yönetimler. Ankara: Nobel Yayınları.
Tortop, N. (1996). Yerel Yönetimler Maliyesi. Ankara: TODAİE Yayınları.
Tortop, N., Aykaç, B., Yayman,H. ve Özer, M. A. (2006). Mahalli İdareler, Ankara: Nobel Yayın Evi.
Wickwar, H. (1970). The Political Theory of Local Goverment, Carolina: Universty Of South Carolina Press.
Yatkın, A., Koç, F. (2012). “Avrupa Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı Ve Türkiye’de Yerel Özerklik Tartışmaları”, The Journal of Academic Social Science Studies, Cilt 5, Sayı 8, ss. 1273-1302.
Yıldırım, S. (1993). Yerel Yönetim ve Demokrasi. İstanbul: T.C. Başbakanlık Toplu Konut İdaresi Başkanlığı Yayını IULAEMME.

Turkish Studies - Economics, Finance, Politics-Cover

ISSN: 2667-5625
Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ