Türk – İsveç İş Kültüründe Liderlik Tarzlarının Çatışma Çözüm Yönetimi Üzerine Etkisi

Yöneticilerin sahip olduğu liderlik tarzı iş yapma biçimlerine doğrudan etki etmektedir. Çalışma içerisinde yer alan çatışma yönetim tarzları kavramı ile de bu konuya değinilmek istenmektedir. Yöneticilerin sahip olduğu liderlik tarzı ile çatışma yönetim tarzları arasındaki ilişki inceleme konusunu oluşturmaktadır. Çalışma içerisinde Türk ve İsveç iş kültüründe yer alan yönetici düzeyindeki çalışanların gösterdikleri liderlik tarzı ve bu kavramın çatışma yönetim tarzına olan etkisi incelenmektedir. Araştırmanın içerisinde liderlik tarzları ve çatışma yönetim tarzları ele alınmaktadır. Modelde liderlik tarzları değişkenleri otoriter liderlik, demokratik liderlik, serbest bırakıcı liderlik, dönüşümcü liderlik ve etkileşimci liderlik şeklindedir. Çatışma yönetim tarzları değişkenleri ise bütünleştirme, uyma, kaçınma, hükmetme ve uzlaşma şeklindedir. Anket formu 150 Türk ve 150 İsveçli yönetici olmak üzere toplam 300 kişiye uygulanmış olup, üç aşamadan oluşmaktadır. Birinci kısım katılımcıların bilgilerini almak için hazırlanan demografik form, ikinci kısımda Northouse (2016) tarafından geliştirilen Otokratik, Demokratik ve Serbest Bırakıcı liderlik tarzları ve Bass & Avolio tarafından geliştirilen Dönüşümcü - Etkileşimci liderlik tarzları ve üçüncü kısım ise Rahim (1983) tarafından geliştirilen çatışma yönetim tarzlarının (ROCI-II) belirlenmesi üzerinedir. Çalışmadaki anket formu ile elde edilen veriler SPSS 21.0 ve AMOS programında analiz edilmiştir. Öncelikle ölçekler için doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Daha sonra analiz kapsamında demografik verilerin analizi için açıklayıcı istatistik ve hipotezlerin analizi içinde korelasyon analizi ve regresyon analizi uygulanacaktır. Türk ve İsveçli yöneticilerin genel olarak liderlik tarzlarına bakıldığında Türk yöneticiler demokratik ve dönüşümcü liderlik alt boyutları (bireysel ilgi, entelektüel dürtü) liderlik tarzlarına sahipken, İsveçli yöneticiler serbest bırakıcı ve dönüşümcü liderlik alt boyutuna ait (entelektüel dürtü) liderlik tarzında olduğu görülmektedir. Diğer açılardan bakıldığında çatışma çözüm yönteminde de İsveçli yöneticiler çoğunlukla hükmetme ve uyma anlayışına başvururken Türk yöneticilerde kaçınma ve bütünleştirme anlayışının daha fazla olduğu görülmektedir.

The Effect of Leadership Styles on Conflict Resolution Management in Turkish - Swedish Business Culture

The leadership style of the managers has a direct effect on the way of doing business. The concept of conflict management styles included in the study also aims to address this issue. The relationship between the leadership style of the managers and the conflict management styles is the subject of the study. In this study, the leadership style of the managers in the Turkish and Swedish business culture and the effect of this concept on the conflict management style are examined. Leadership styles and conflict management styles are discussed in the research. In the model, leadership styles variables are authoritarian leadership, democratic leadership, laissez faire leadership, transformational leadership and transactional leadership. Conflict management styles are integrating, obliging, avoiding, dominating and compromising. The questionnaire was applied to 300 people, 150 Turkish and 150 Swedish managers. The first part is the demographic form prepared to get the participants' information, the second part is the Autocratic, Democratic and Laissez Faire leadership styles developed by Northouse (2016) and the Transformational – Transactional leadership styles developed by Bass & Avolio and the third part is the conflict management styles developed by Rahim (1983) (ROCI-II). The data obtained from the questionnaire were analyzed in SPSS 21.0 and AMOS program. First of all, confirmatory factor analysis was performed for the scales. Then, correlation analysis and regression analysis will be applied in the analysis of explanatory statistics and hypotheses for the analysis of demographic data. When the leadership styles of Turkish and Swedish executives are examined in general, it is seen that while Turkish executives have leadership styles of democratic and transformational leadership sub-dimensions (individual interest, intellectual stimulation), Swedish managers have the leadership style of release and transformational leadership sub-dimension. In other respects, while the Swedish managers mostly resort to dominance and compliance in the conflict resolution method, it is seen that avoidance and integration are more common among Turkish managers.

___

  • Altmae, S., Türk, K., & Toomet, O. (2013). Thomas-Kilmann's Conflict Management Modes and their relationship to Fiedler's Leadership Styles (basing on Estonian organizations). Baltic Journal of Management, 8(1), 45-65. https://doi.org/10.1108/17465261311291650
  • Amanchukwu, R. N., Stanley, G. J., & Ololube, N. P. (2015). A Review of Leadership Theories, Principles and Styles and Their Relevance to Educational Management. Management, 5(1), 6-14.
  • Armstrong, M. (2006). Human Resource Management Practice. London: Kogan Page.
  • Barutçugil, İ. (2014). Liderlik. İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
  • Bercovitch, J. (1983). http://legacy.earlham.edu/~chriss/ConflictRes/pdf%20files/Conflict.Conflict%20Managem ent%20in%20Organizations.pdf Erişim Tarihi: 28.08.2017
  • Clark, K., & Clark, M. (1999). Choosing to Lead (Second Edition b.). North Carolina: Leadership Press.
  • Eggert, M., & Falzon, W. (2003). The Resolving Conflict Pocketbook. United Kingdom: Management Pocketbooks Ltd.
  • Harvard Business School. (2011). Etkin Yöneticiyi Etkin Yapan Nedir? P. Drucker içinde, Liderlik (M. İnan, Çev., s. 41). İstanbul: Optimist Yayınları.
  • Hindle, T. (2008). Guide to Management Ideas and Gurus. Suffolk: Profile Books.
  • Khan, M., Khan, I., Qureshi, Q. A., İsmail, H., Rauf, H., Latif, A., & Tahir, M. (2015). The Styles of Leadership: A Critical Review. Public Policy and Administration Research, 5(3), 87-92.
  • Lather, A., Jain, V., Jain, S., & Vikas, S. (2009). Leadership Styles in Relation to Conflict Resolution Modes : A Study of Delhi Jal Board (DJB). XIMB Journal of Management. 6 (1), 19-38.
  • Lester, C. N. (1975). Leadership Styles - A Key to Effectiveness. Journal of Extension, 3-11
  • Nikezic, S., Puric, S., & Puric, J. (2012). Transactional and Transformational Leadership: Development Through Changes. International Journal for Quality Research, 6(3), 285-296.
  • Northouse, P. (2015). Introduction to Leadership. London: SAGE Publications.
  • Northouse, P. G. (2016). Leadership: Theory and Practice. London: Sage Publications.
  • Odumeru, J., & Ogbonna, I. (2013). Transformational vs. Transactional Leadership Theories: Evidence in Literature. International Review of Management and Business Research. 2 (2), 355-361
  • Özkalp, E., Sungur, Z., & Özdemir, A. A. (2009). Conflict Management Styles of Turkish Managers. Journal of European Industrial Training, 33(5), 419-438. https://doi.org/10.1108/03090590910966571
  • Rahim, A. (2001). Managing Conflict in Organizations. Westport: Quorum Books.
  • Rahim, A. (2002). Toward a Theory of Managing Organizational Conflict. The International Journal of Conflict Management, 13(3), 206-235 https://doi.org/10.1108/eb022874
  • Robbins, S., & Judge, T. (2013). Organizational Behavior. Essex: Pearson Education.
  • Scott, J. (2011). The Concise Handbook of Management. New York: Routledge.
  • Thakore, D. (2013). Conflict and Conflict Management. Journal of Business and Management, 8(6), 07-16
  • Topping, P. (2002). Managerial Leadership. USA: The McGraw-Hill Companies.
  • Yeniçeri, Ö. (2009). Örgütlerde Çatışma ve Yabancılaşma Yönetimi. İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık.