Bir Başarı Hikâyesi Olarak 1970’ler CHP Belediyeciliğinin Anlamı Üzerine

Türkiye’de kent olgusunun ortaya çıkışıyla birlikte, yerel siyasetin politikaları genel olarak merkezi hükümetlerin koşullu finansmanı ve kontrolünde gelişmiştir. Özerk bir belediyecilik anlayışının yerleşmesi zaman almış ve kent disiplininin bağımsız bir yörüngesi olduğu gerçeği ile oldukça geç yüzleşilmiştir. Bununla birlikte yerelde başlayan ve halkla buluşmanın ön koşulsuz gerçekleştiği siyasi pratiklerin, bir süre sonra merkezi siyasete de yön verdiği açık bir gerçektir. Bu anlamda 1977 Türkiye genel seçimleri buna güzel bir örnektir. 1973-1977 arası dönemde, CHP’nin başarılı belediyeciliği ile yakalanan dinamizm, genel seçimlerde karşılığını bulmuş ve CHP, yüzde 41 gibi bir oy oranı ile sandıktan çıkmıştır. Bu başarının geri planında; CHP’nin geçmişteki parti ontolojisini de kısmen değiştirerek, yüzünü orta sınıf kentlilerinden, göçle gelen, yoksulluk içinde, kent imkânlarından yeterince yararlanamayan emekçi sınıfa dönmesi vardır. Çalışma, tam da bu ontolojik dönüşümü sağlayan yerel programı, yani “Toplumcu Belediyecilik” olarak kavramsallaştırılan teorik bütünün ne olduğunu inceleyip, CHP’nin Türkiye özelinde neleri doğru yaptığı sorusunun cevaplarını araştıracaktır. Bu cevaplar aranırken aynı zamanda dünyada yerel yönetimlerin ve yerel siyasetin hangi dinamiklerle nasıl geliştiği de incelenecek ve kentlerin yaşadığı değişimlerin toplumun hangi taleplerine karşılık verdiği gibi soruları cevaplamaya çalışılacağız. Paralel olarak ülkemizde kent ile ilgili değişimlerin ve toplumun kent yönetimlerine yönelik taleplerinin, batıdaki kent hareketleri ve talepleri ile karşılıştırılması yapılacak ve bu anlamdaki paralellikler ve ayrımlar netleştirilmeye çalışılacaktır.

As A Success Story on the Meaning of the 1970's Chp Municipality

With the emergence of the urban phenomenon in Turkey is developed in the domestic politics of the policy conditional funding and overall control of the central government. It took time for an autonomous understanding of municipality to settle and the fact that urban discipline had an independent trajectory was faced quite late. However, it is an obvious fact that political practices, which started at the local level and where meeting with the public took place without any preconditions, also directed central politics after a while. In this sense, Turkey's general elections in 1977 is a good example. In the period between 1973 and 1977, the dynamism caught with the successful municipality of the CHP found its worth in the general elections and the CHP came out of the ballot box with a rate of 41 percent. In the background of this success; The CHP has also partially changed the party ontology of the past, turning its face from the middle-class urbanists to the working class, who came through migration, in poverty, who could not benefit from the city facilities sufficiently. The study program that provides full local this ontological transformation, namely "socialist municipality" examine what is conceptualized as a theoretical whole, in particular CHP, Turkey will seek answers to the question what he did right. While looking for these answers, we will also examine how dynamics of local governments and local politics have developed in the world, and we will try to answer questions such as what demands of society respond to the changes experienced by cities. In parallel, the changes related to the city in our country and the demands of the society for urban administrations will be compared with the urban movements and demands in the west and efforts will be made to clarify the parallels and differences in this sense.

___

  • Batuman, Bülent, (2010), “Toplumcu Bir Belediyecilik Modeli: “Yeni Belediyecilik Hareketi” 1973-1977”, Mülkiye Dergisi, S:226: 223-241.
  • Bayraktar, Ulaş, Penpecioğlu, Ergün, (2013), Yerel Yönetimlerde Sosyal Demokrasi Toplumcu Belediyecilik Teorik Yaklaşımlar, Türkiye Uygulamaları içinde “Yerel Liderlik, Toplumcu Belediyecilik ve Ali Dinçer: 1977-1980 Dönemi Ankara Belediyesi”, (Der. İhsan Kamalak ve Hüseyin Gül), İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Bayramoğlu, Sonay, Toplumcu Belediye, (2015), Ankara: Nota Bene Yayınevi.
  • Buğra, Ayşe, Keyder, Çağlar, (2008), Sosyal Politika Yazıları, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Bumin, Kürşat, (2016), Demokrasi Arayışında Kent, Konya: Çizgi Kitabevi.
  • Dikmen, Ahmet Alpay, (2015), Makine, İş, Kapitalizm ve İnsan, Ankara: Nota Bene Yayınları.
  • Güler, Mahmut, (2013), Yerel Yönetimlerde Sosyal Demokrasi Toplumcu Belediyecilik Teorik Yaklaşımlar, Türkiye Uygulamaları içinde “Toplumcu Belediyeciliğin Doğuş Koşulları Üzerine”, (Der. İhsan Kamalak ve Hüseyin Gül), İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Harvey, David, (2003), Postmodernliğin Durumu. (Çev. Sungur Savran). İstanbul: Metis Yayınları.
  • Lefebvre, Henri, (2016), Şehir Hakkı. (Çev. Işık Ergüden). İstanbul: Sel Yayınları.
  • Şengül, Tarık, (2009), Kentsel Çelişki Ve Siyaset, Ankara: İmge Yayınevi.
  • Tekeli, İlhan, (2014), Kent, Kentli Hakları, Kentleşme Ve Kentsel Dönüşüm, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
  • Habermas, Jürgen, (2017), Kamusallığın Yapısal Dönüşümü. (Çev. Tanıl Bora). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Saklı, Ali Rıza, (2007), “Kapitalist Gelişim Sürecinde Fordizm ve Post – Fordizm”, http://2015.ses.org.tr/wp-content/uploads/fordizmpostfordizm.pdf, (Erişim Tarihi: 05.01.2017).