Sosyal Medya Uygulamalarının Yiyecek-İçecek İşletmesi Tercihine Etkileri

Sosyal medya uygulamaları, ürün veya hizmet üreten tüm işletmeler için vazgeçilmez bir noktaya ulaşmıştır. Reklam ve tanıtım faaliyetlerinde sahip olduğu üstünlükler ve teknolojik ilerlemeler yiyecek-içecek işletmelerinin ön plana çıkmasına vesile olmaktadır. Böylece gün geçtikçe yiyecek-içecek işletmeleri, sosyal medya uygulamalarını kullanmada daha hevesli olmaktadır. Çalışmanın temel amacı sosyal medya uygulamalarının yiyecek-içecek işletmesi tercihine etkilerini incelemektir. Katılımcıların demografik özelliklerinin belirlenerek, tüketicilerin satın alma niyetlerine etki eden faktörlerin incelenmesi çalışmanın bir diğer amacını oluşturmaktadır. Nicel açıdan betimsel araştırma modelinden faydalanılan araştırmada, kolayda örnekleme yöntemi ile 387 tüketiciye ulaşılmıştır. Çalışmanın verileri anket aracılığıyla elde edilmiştir. Anketler katılımcılara 2020 yılının Şubat ve Mart aylarında uygulanmıştır. Elde edilen veriler katılımcıların çoğunluğunun erkek (%56,6); 26-34 yaş arası (%41,3) ve lisansüstü mezunu (%53,2) olduğunu ortaya koymuştur. Çalışma kapsamında yiyecek-içecek işletmelerinin sosyal medya uygulamalarına önem vermeleri ve içerik kalitesi ve fiyat politikalarını mobilleşme ve sosyalleşme üzerinde geliştirdiklerinde tüketici satın alma niyetlerini olumlu yönde arttırdıkları ortaya çıkmıştır.

Effects of Social Media Applications on Food and Beverage Businesses Preferences

Social media applications have reached an indispensable point for businesses that produce all products or services. The advantages and technological advances which food and beverage companies have in advertising and promotional activities conduce them to come to the fore. Thus, food and beverage businesses have become more enthusiastic in using social media applications day by day. The main purpose of the study is to examine the effects of social media applications on food and beverage business preference. Another purpose of the study is to examine the factors that affect the purchasing intentions of the consumers by determining the demographic characteristics of the participants. 387 consumers were reached through the easy sampling method in the research in which descriptive research model was utilized in terms of quantitative terms. The data of the study were obtained through a questionnaire. The questionnaires were applied to the participants in February and March, 2020. The data obtained revealed that themajority of the participants were male (56.6%); between the ages of 26-34 (41.3%) and graduate (53.2%). Within the scope of the study, it has been revealed that food and beverage companies increase their consumer purchasing intentions positively when they give importance to social media applications and improve their content quality and price policies on mobilization and socialization.

PDF

___

Adnan, M.veGezgin, D. M., (2016). Modern Çağın Yeni Fobisi: Üniversite Öğrencileri Arasında Nomofobi Prevalansı, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 49 (1), 141-158.
Akgöz, E. veTengilimoğlu, E. (2015).Çevrimiçi Müşteri Değerlendirmelerinin, Tesis Özellikleri Açisindan İncelenmesi; Booking.com Örneği, 16. Ulusal Turizm Kongresi,12-15 Kasım 2015, Çanakkale.
Aksoy, Ö. N. (2019). Sosyal Medya Kullanım Alışkanlıkları Balıkesir Örneği. Anadolu Akademi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 9-24.
Aktan, E. (2018). Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Medya Bağımlılık Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi,Erciyes İletişim Dergisi, 5(4), 405-421.
Aktan, E., veKoçyiğit, M. (2016). Sosyal Medya'nın Turizm Faaliyetlerindeki Rolü Üzerine Teorik Bir İnceleme. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,ICEBSS Özel Sayısı.
Arıcı, S. (2018). Konaklama İşletmelerinin Sosyal Medya Kullanım Şekillerinin Tüketici Tutum ve Satın Alma Niyeti Üzerindeki Etkileri, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi, Sakarya.
Atadil, H. A. (2011). Otel İşletmelerinde Sosyal Medya Pazarlaması: Turizm Tüketicilerinin Sosyal Paylaşım Sitelerine İlişkin Algıları Üzerine Bir Alan Çalışması, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Turizm İşletmeciliği Anabilim Dalı, İzmir
Aumcore, (2019). Digital Marketing Statistics and Trends to Help You Plan for 2020, [Online]https://www.aumcore.com/blog/2019/08/13/digital-marketing-statistics-and-trends-2020/>[Erişim Tarihi: 12.04.2020].
Aydın, Ö. K. (2012).Türkiye'de Otelcilik Sektöründe Sosyal Medyanın Kullanımına Yönelik Bir İnceleme, Akdeniz İletişim Dergisi, 18: 99-109.
Baker, D. A. andCrompton, J. L. (2000). Quality, Satisfaction and Behavioral Intentions,Annals of Tourism Research,27 (3), 785-804.
Başaran Alagöz, S., Yazgan, A. E., veBaiturova, K. (2017). Tüketicilerin İnternet Bağımlılığının Sosyal Medya Reklamlarına Yönelik Genel Algı ve Tutumları Üzerindeki Etkisi,Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 29 (4), 287-310.
Boyd, D. M. and Ellison, N. B. (2008). Social Network Sites: Definition, History and Scholarship, Journal of Computer-Mediated Communication, 7(2), 210-230.
Cankül, D., Metin, M., veÖzvatan, D. (2018). Yiyecek İçecek İşletmeleri ve Sosyal Medya Kullanımı, Journal of Gastronomy, Hospitality, and Travel,1 (1), 29-37.
Conroy, M., Feezell, J., and Guerrero, M., (2012). Facebook And Political Engagement: A Study ofOnline Political Group Membership and Offline Political Engagement,Computers in Human Behavior(28), 1535–1546.
Datareportal2. (2020). Digital 2020: Turkey.[Online]https://www.kisa.link/N3bI> [Erişim Tarihi: 18.03.2020].
Dawley, L., (2009). Social Network Knowledge Construction: Emerging Virtual World Pedagogy, On the Horizon, 17(2), 109-122.
DeCarlo, L. T. (1997). On the Meaning and use of Kurtosis. Psychological Methods, 2(3), 292–307.
Diker, E., veTaşdelen, B. (2017). Sosyal Medya Olmasaydı Ne Olurdu? Sosyal Medya Bağımlısı Gençlerin Görüşlerine İlişkin Nitel Bir Araştırma, Uluslararası Hakemli İletişim ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 5(17), 189-206.
Doğan, M., Burcu Pekiner, A., veKaraca, E. (2018). Sosyal Medyanın Turizm ve Turist Tercihlerine Etkisi: Kars-Doğu Ekspresi Örneği. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 15(3), 669-683.
Eryılmaz, B. (2014). Sosyal Medya Kullanımının Müşteri Tercihleri Üzerine Etkileri: Konaklama İşletmelerinde Bir İnceleme, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
Eryılmaz, B. veŞengül S. (2016).Sosyal Medyada Paylaşılan Yöresel Yemek Fotoğraflarının Turistlerin Seyahat Tercihleri Üzerindeki Etkisi. Uluslararası Türk Dünyası Turizm Araştırmaları Dergisi, 1(1),32-42.
Fatanti, M. N., and Suyadnya, I. (2015). Beyond User Gaze: How Instagram Creates Tourism Destination Brand?.Social and Behavioral Sciences(211), 1089 –1095.
Groeneveld, R. A. andMeeden, G. (1984). Measuring Skewness and Kurtosis. Journal of the Royal Statistical Society: Series D (The Statistician), 33 (4), 391-399.
Haridakis, P., and Hanson, G., (2009). Social Interaction and Co-Viewing eith YouTube: Blending Mass Communication Reception and Social Connection. Journal of Broadcasting andElectronic Media, 53(2), 317-335.
Hays, S., Page, S. J., and Buhalis, D. (2013). Social Mediaas a Destination Marketing Tool: its use by National Tourism Organizations,Current Issues in Tourism, 16(3), 211-239.
Hopkins, K. D. and Weeks, D. L. (1990). Tests for Normality and Measures of Skewness and Kurtosis: Their Place in Research Reporting,Educational and Psychological Measurement, 50 (4), 717-729.
İbiş, S. veEngin, Y. (2016). Öğrencilerin Yiyecek ve İçecek İşletmesi Seçiminde Sosyal Medyanın Rolünün Belirlenmesi,Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(17), 322-336.
İmre, N. (2020). Turizm Sektöründe Sosyal Medya Kullanımı Üzerine Bir Değerlendirme,Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(2), 1655-1670.
Karamehmet, B. veAydın, G. (2017). Turizm Sektöründe Sosyal Medya Kullanım Etkinliğinin İyileştirilmesi: 5 Yıldızlı Oteller Üzerinde Bir Çalışma. UİİİD-IJEAS ,(16. UİK Özel Sayısı), 593-606.
Kasavana, M.L., Nusair, K.andTeodosic, K. (2010).Online Social Networking: Redefining the Human Web, Journal of Tourism and Hospitality Technology,1(1), 68-82.
Kılıç, B., Kırlı, G., veEsen, F. Ö. (2017). Sosyal Medya Kullanımı Benlik Algısı İlişkisi: Turistik Tüketiciler Üzerine Bir Araştırma,Gaziantep University Journal of SocialSciences, 16(1), 70-85.
Kılıç, Ö. (2008).User Generated Content in Tourism Marketing,Journal of Yaşar University, 3(9), 1061-1080.
Kuyucu, M., (2014). Y Kuşağı ve Facebook: Y Kuşağının Facebook Kullanım Alışkanlıkları Üzerine Bir İnceleme, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 13(49), 55-83.
Laboy, F. and Torchio, P. (2007). Web 2.0 for the Travel Marketer and Consumer, The International Association of Online Communicators and e-site Marketing, [Online] https://docplayer.net/83903438-Web-2-0-for-the-travel-marketer-and-consumer.html> [Erişim Tarihi: 16.05.2020].
Lietsala, K. and Sirkkunen, E. (2008). Social Media: Introduction to the Tools and Processes of Participatory Economy. Finland: Tampere University Press.
Manavcıoğlu, K. (2009). İnternette Kullanıcıların Oluşturduğu ve Dağıttığı İçeriklerin Etik Açıdan İncelenmesi Sosyal Medya Örnekleri. Medya ve Etik Sempozyumu, Fırat Üniversitesi 7-9 Ekim 2009. Elazığ.ss: 63-72.
Menayes, J. J., (2015). Al Dimensions of Social Media Addiction Among University Students in Kuwait. Psychology and Behavioral Sciences,4,(1), 23-28.
Milano, R., Baggio, R., and Piattelli, R. (2011). The Effects of Online Social Media on Tourism Websites. 18th International Conference on IT and Travel &Tourism, 26-28 January 2011,
Innsbruck, Austria.Miller, D., Costa, E., Haynes, N., Mcdonald, T., Nicolescu, R., Sinanan, J., Spyer, J., Venkatraman, S. andWang, X. (2016). How the World Changed Social Media. London: Ucl Press.,
Moors, J. J. A. (1986). The Meaning of Kurtosis: Darlington Reexamined,Journal of the American Statistical Association, 40(4), 283-284.
Munar, A. M. (2012).Social Media Strategies and Destination Management, Scandinavian,Journal of Hospitality and Tourism, 12 (2), 101-120.
Parlak, F. (2010).Sosyal Medya ve Tüketici Satın Alma Karar Sürecine Etkileri: Nitel Bir Uygulama, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
Qualman, E. (2011). Socialnomics: How Social Media Transforms the Way We Live and Do Business, New Jersey: John Wiley ve Sons.
Rathore, A. K., Joshi, U. and Ilavarasan, P. (2017). Social Media Usage for Tourism: A Case of Rajasthan Tourism. Computer Science(122), 751-758.
Resti,N.D and Purwanegara M. S. (2013). The Psychological Effectof Uploading Food Picture on Social Media to Willingness to Dine Out, Journal of Social and Development Sciences, 4, 316-324.
Rosman, R., and Stuhura, K. (2013) The Implications of Social Media on Customer Relationship Management and the Hospitality Industry, Journal of Management, 14 (3), 18-26.
Safran, C. (2010). Social Media in Education, Graz University, Technology Institute for Information Systems and Computer Media, Austria.
Sağır, M. veDoğruluk, S (2018). Öğretmen Adaylarının Sosyal Medyaya İlişkin Tutumları ile İnternet Bağımlılıkları Arasındaki İlişki. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18 (2), 1041-1063.
Salleh, S., Hashim, N. H., and Murphy, J. (2015) Instagram Marketing: AContent Analysis of Top Malaysian Restaurant Brands, E-Review of Tourism Research, 6, 1-5.
Sekaran, U. (1992). Research Methods for Business, A Skill Building Approach, USA, John Wileyand Sons Inc.
Solis, B. (2010). Engage! The Complete Guide for Brands and Business to Build, Cultivate andMeasure Success in the New Web, International Journal of Advertising, 29(3), 505-507.
Taş, M., Ünal, A. veZengin, B. (2019). Sosyal Medyanın Turistlerin Satın Alma Kararları Üzerindeki Etkisi: Erzincan-Kemaliye Örneği,Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 7 (3), 2226-2250.
Trusov, M., Bucklin, R. E. and Pauwels, K. (2009). Effects of Word-of-Mouth Versus Traditional Marketing: Findings from an Internet Social Networking Site,Journal of Marketing, 73(22), 90–102.
Uğur, U. veSayılı, M. (2016). Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Ağları Kullanım Alışkanlıklarının Viral Pazarlama Kapsamında Değerlendirilmesi: Cumhuriyet Üniversitesi’nde Bir Araştırma,The Journal of International Social Research, 9(44), 1241-1249.
Vural, B. A. veBat, M. (2010). Yeni Bir İletişim Ortamı Olarak Sosyal Medya: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesine Yönelik Bir Araştırma,Journal of Yasar University, 20(5), 3348-3382.
Watson, J. (2018). Social Media Use in Cancer Care. Seminars in Oncology Nursing, 34(2), 126-131.
WPR2 (World Population Review). (2020). Turkey Population Estimator [Online] https://www.kisa.link/N359> [Erişim Tarihi: 18.03.2020].
Xiang, Z. and Gretzel, U. (2010), Role of Social Media in Online Travel Information Search, Tourism Management, 31(2), 179-188.
Yılmaz, Ö. (2019). Otel İşletmelerinde Bir Pazarlama Aracı Olarak Sosyal Medya Kullanımının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 17(1), 377-394.
Zengin, B., veArıcı, S. (2017). Konaklama İşletmelerinin Sosyal Medya Kullanım Şekillerinin Tüketici Satın Alma Niyeti Üzerindeki Etkisi,İşletme Araştırmaları Dergisi,9 (4), 375-399.