Doğal Meralarda Uygulanan Değişik Islah Metotlarının Kuru Ot Verimi Üzerine Etkileri

Şanlıurfa’da kurak bir iklimin etkisi altında bulunan, aşırı otlatılmış bir mera üzerinde yapılmış olan iki yıllık araştırmada; doğal(kontrol), gübreleme, tohumlama, gübreleme+tohumlama ve gübreleme+tohumlama+sürüm gibi değişik ıslah yöntemlerinin doğal meralar üzerinde etkileri incelenmiştir. Araştırma bölgesindeki doğal meraların öncelikle verim güçleri saptanmış ve bölge meralarının verim potansiyellerini artırmak için, hem korunan hem de otlatılan mera alanları üzerinde gübreleme, tohumlama, gübreleme+tohumlama, gübreleme+tohumlama+sürüm gibi ıslah yöntemleri uygulanmıştır. Transekt yöntemi kullanarak bölgedeki anahtar bitki türlerinin saptanmasına çalışılmıştır. Araştırma sonucunda; iki yıllık ortalamalara göre; otlatılan alanda en yüksek kuru ot verimi 47,98 kg/da ile gübre+tohumlanan meradan, en düşük verim ise 21,40 kg/da ile doğal(kontrol) merasından elde edilmiştir, İki yıllık ortalamalara göre; korunan alanda en yüksek kuru ot verimi 171,29 kg/da ile gübrelenen meradan, en düşük değer ise 82,77 kg/da ile doğal(kontrol) meradan elde edilmiştir. Araştırma alanında uygulanan ıslah yöntemleri sonuçlarına göre; mera alanlarını koruma altına almanın yanında, uygun bir gübreleme gerekmektedir. Ayrıca, otlatma amanejman kurallarına göre düzenli bir otlatma yaparak, istenilen sonuca ulaşılabileceği görüşüne varılmıştır.

The Effects of Various Improvement Methods Applications on Herbage Yield of Natural Pastures

In this study, which was performed on an over-grazing pasture in Şanlıurfa under the influence of a dry climate, the effects of different breeding methods such as natural(control), fertilization, insemination, fertilization+insemination+insemination+insemination + release on natural pastures were investigated. In order to increase the yield potential of Natural Pastures in the research area, manure, seedling, fertilization+seedling, fertilization+seedling+version methods were applied on both protected and grazing fields. Using the transect method, key plant species in the region were determined. As a result of the research, according to two-year averages, the highest dry grass yield in grazing area was 47.98 kg/da fertilized seedlings and the lowest yield was 21.40 kg/da natural (control) seedlings. According to two-year averages, the highest dry grass yield in the protected area was obtained from 171.29 kg/da manure, and the lowest value was obtained from 82.77 kg/da natural (control) pasture. According to the results of breeding methods applied in the field of research; in addition to protecting pasture areas, a suitable fertilization is required. In addition, it was concluded that the desired result could be achieved by making a regular grazing according to the rules of grazing amanjman.

PDF

___

Anonim. 1998. Meteoroloji Bölge Müdürlüğü Ortalama ve Ekstrem Kıymetler Meteoroloji Bülteni (1920-1990), Şanlıurfa
Anonim. 1998. Aylık Meteoroloji Bültenleri, Şanlıurfa
Anonim. 1999. Aylık Meteoroloji Bültenleri, Şanlıurfa
Anonim. 2000. Aylık Meteoroloji Bültenleri, Şanlıurfa
Bakır Ö, Açıkgöz E. 1976. Yurdumuzda Yem Bitkileri ÇayırMera Tarımının Bugünkü Durumu, Geliştirme Olanakları ve Bu Konuda Yapılan Çalışmalar, Ankara Çayır-Mera ve Zootekni Araştırma. Enst, Yay, No:61 Çayır ve Meralar (Türkiye’nin Çevre Sorunları) Türkiye Çevre Sorunları Vakfı Yayınları, (1981).
Büyükburç U. 1982. Ankara İli Yavrucak Köyü Meralarının Gübreleme ve Dinlendirme Yoluyla Islah Olanakları Üzerinde Araştırma, Genel Müdürlüğü Çayır Mera ve Zootekni Araştırma Enstitüsü Yayın No:78 Pp:23-24 Ankara
Conard EC, Bakır Ö. 1957. Improvement of Pastures and Meadows, (Ankara Ünv, Zir, Fak Ders Notu).
Çalık A, 2018, With Different Fertilization Mixed Growing Plant Total Green Weed Yield And Green Weed In Triticale, Vetch Of Rate Plant With Size Relationship, 1. Uluslararasi Gap Matematik–Mühendislik- Fen ve Sağlık Bilimleri Kongresi, 4-7 Ekim 2018.
Dağdeviren İ, Erdoğan İ. 1993. GAP Bölgesi Şanlıurfa Yöresinde Bazı Mera İyileştirme Yöntemlerinin Toprak ve Su Korunumuna Etkisinin Saptanması, Köy Hizmetleri Araştırma Enstitüsü Yayınları, Şanlıurfa.
Düzgüneş O, Bakır Ö, Aksoy S, Akyüz Ö, Alınoğlu N. 1965, Meralarımızla İlgili Problemler ve Çözüm Yolları, TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası Yayınları, Sıra No: 21, Mars Matbaası, Ankara, 11 S.
Elçi Ş, Açıkgöz E. 1980. Sentetik Varyete Elde Etmek Amacıyla Seçilmiş Yerli Polikros Döller Ve Yabancı Kılçıksız Brom (Bromus Inermis Leyss, ) Çeşitlerinin Kıraçta Ot Verimi İle Yabancı Kılçıksız Brom (Bromus Inermis Leyss) Çeşitlerinin Kıraçta Ot Verimi İle Bazı Morfolojik Özellikleri Tubitak Toag Kurak Bölge Tarla Bitkileri Araştırma Ünitesi Proje No: 14
Gençkan MS. 1985. Çayır Mera Kültürü Amenajman Islahı, Ege Üni, Zir, Fak, Yay: 483 S, 378 Bornova/İzmir
Parker KW. 1954. Application of Ecology in The Determination Of Range Condition And Trend, Journal of Range Management, Vol:7, No:1, 14-22
Stoddart LA, Smith AD. 1955, Range M Anagem Ent, Mc Graw - Hill Book Inc, N, Y.
Tarman Ö. 1962. Bölgesel Ekonomik Özellikler Üzerine Etkileri ve Toprak Muhafaza. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yıllığı, Pp, 26-28, Ankara.
Tarman Ö. 1968, Yem Bitkileri, Çayır ve Mera Kültürü ve Genel Prensipleri, Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Yayınları, No: 464, Ankara.
Tükel T, Tansı V, Polat T, Hasar E. 1992. Taurus Mountain of Project In Turkey, Field Crops And Grazing Land Studies, Farm Research Management Program Annual Report For 1991, Icarda, P, O, Box 5466, Aleppo, Syria, (1992).
Tükel T. 1981. Ulukışla’da Korunan Tipik Bir Step Dağ Merası ile Eş Orta Malı Meraların Bitki Örtüsü ve Verim Güçlerinin Saptanması Üzerine Araştırmalar, Doçentlik Tezi, ÇÜ, Ziraat Fakültesi.
Tükel TK, Hatipoğlu R.1987, Çukurova Taban Arazilerimde Bazı Tek Yıllık Baklagil + Tahıl Karışımlarının Farklı Biçim Zamanlarındaki Yem Üretim Potansiyeli Üzerine Bir Araştırma, Doğa Tübitak Tarım ve Ormancılık Dergisi, 2(3): 558-566.
Uluocak N. 1978, Kırklareli Yöresi Ormaniçi Mera Vejetasyonunun Nitelikleri ve Bazı Kantitatif Analizleri, ÎÜ, Orman Fak, Yayın No, 2107 – 253.
Yılmaz T. 1977. Konya İli Sorunlu Alanlarında Oluşan Meraların Bitki Örtüsü Üzerinde Araştırmalar, Tarım Bakanlığı Toprak Su Gn, Müd, Konya Bölge Toprak Su Araştırma Enstitüsü Yayınları, Genel Yayın No: 46, Raporlar Serisi No:32, Konya.