POLİS TEŞKİLATLANMASININ FARKLI ÜLKELERDEN ÖRNEKLERLE KARŞILAŞTIRILMASI

Bireylerin en temel ihtiyaçlardan birisinin güvenlik ihtiyacı olduğu açıktır ve tartışmasızdır. Güvenlik ihtiyacı gündelik hayatta polis eliyle giderilir. Bu nedenle bütün ülkelerde polis teşkilatlanması vardır. Ancak polis teşkilatlarının yapılanmaları birbirinden farklıdır. Bu farklılık ise ülkelerin tarihleri, kültürleri, siyasi yapıları ve insanlarının karakteristiği ile ilgilidir. Bu makalede, farklı ülkelerdeki polis teşkilatlanma örnekleri bir sistematik içinde kapsamlı olarak sunulmuştur. Ülkelerin polis teşkilatları, yerelden veya merkezden yönetilme kriteri ve ülkede birden çok kolluk birimi bulunup bulunmama kriteri dikkate alınarak altı farklı grup içerisinde incelenmiştir. İncelenen polis teşkilatlarının tarihleri, gelişim süreçleri ve uygulamaları analiz edilmiştir. Ülkelerin polis teşkilatlanması ve uygulaması için tercihleri polislerin güvenlik hizmetindeki başarılarında önemli bir etkendir. Bu nedenle bu makalede anlatılanların, Türk kolluk teşkilatlanmasını karşılaştırma ve değerlendirme şansı sağlamak, Türkiyedeki teşkilatlanmayı ve uygulamaları geliştirmek ve suçla daha etkin mücadele edebilmek açılarından yararlı olacağı değerlendirilmektedir.

THE COMPARISON POLICE ORGANIZATIONS FROM DIFFERENT COUNTRIES

It is clear and indisputable that one of the individuals major needs is safety. The need of safety is responded by police in daily life. Therefore, each of every country has a police organization. However, police organizations vary in terms of their structures. The differences among police organizations structures are related to countries history, cultures, politics and citizens characteristics. This current study systemically presents comprehensive examples of police organizations structures from different countries. Police organizations are classified in six groups depending on two criteria: whether the organizationsmanagement is centralized or decentralized and whether there is more than one police organization in the country. In this regard, police organizations history, structures and implementations are analyzed. Police organizations structures and implementations are important factors affecting their success. That is why it is expected that this study can help the Turkish law enforcement organizations compare and assess themselves, improve their structures and implementations and build more effective crime fighting policies.

___

  • Akar, E., Özer, A. ve Demirci, B. (2008). Almanya. Çevik, H. H. (Ed) içinde, Karşılaştırmalı Polis Yönetimi, 7-24. Ankara: EGM Yayınları.
  • Akbaş, H. ve Gözübenli, M. (2008). Güney Afrika. Çevik, H. H. (Ed) içinde, Karşılaştırmalı Polis Yönetimi, 171-184. Ankara: EGM Yayınları.
  • Akdoğan, H. ve Tombul, F. (2008). İsviçre. Çevik, H. H. (Ed) içinde, Karşılaştırmalı Polis Yönetimi, 269-278. Ankara: EGM Yayınları.
  • Berksoy, B. (2013). Türkiye’de Ordu, Polis ve İstihbarat Teşkilatları: Yakın DönemGelişmeler ve Reform İhtiyaçları. İstanbul: TESEV yayınları.
  • Cerrah, İ. (2011). Demokratik Toplumlarda İçgüvenlik. Ankara: Polis Akademisi Yayınları.
  • Çağlar, A. (1999). Polis ve Polisliğin Ortaya Çıkışı: Sosyolojik bir İnceleme. Polis Bilimleri Dergisi, 1(4), 123-132.
  • Çevik, H. H. (Ed) (2008). Karşılaştırmalı Polis Yönetimi. Ankara: EGM Yayınları.
  • Çevik, H. H., Özer, M., Gökçek, C. ve Hacıfazlıoğlu, T. (2008). Belçika. Çevik, H. H.(Ed) içinde, Karşılaştırmalı Polis Yönetimi, 75-86. Ankara: EGM Yayınları.
  • Çevik, H. H., Ünlü, E. ve Sertkaya, C. (2008). İspanya. Çevik, H. H. (Ed) içinde, Karşılaştırmalı Polis Yönetimi, 237-256. Ankara: EGM Yayınları.
  • Delice, M. (2014). Polisin Sorunları Nedir? Polis Nasıl Motive Edilir. Ankara: Adalet Yayınevi.
  • Demirci, S. ve Ülkemen, S. (2008). Amerika Birleşik Devletleri. Çevik, H. H. (Ed)içinde, Karşılaştırmalı Polis Yönetimi, 25-46. Ankara: EGM Yayınları.
  • Fairchild, E. and Dammer, H. R. (2001). Comparative Criminal Justice Systems (2nd Ed.). Belmont, CA USA: Wadsworth/Thomson Learning.
  • Goldstein, H. (2015). Problem Odaklı Polislik. Altıntop, S. (Ed) içinde, Güvenlik ve Suçla Mücadele: Klasik ve Çağdaş Metinler. Ankara: Siyasal Kitapevi.
  • Göksu, T., Sözen, S. ve Çevik, H. H. (2008). Türkiye. Çevik, Hasan Hüseyin (Ed) içinde, Karşılaştırmalı Polis Yönetimi, 407-436. Ankara: EGM Yayınları.
  • Gurulkan, Ö. ve Kalkan, H. (2008). Danimarka. Çevik, H. H. (Ed) içinde, Karşılaştırmalı Polis Yönetimi, 109-118. Ankara: EGM Yayınları.
  • Hekim, H. ve Demirci S. (2008). Brezilya. Çevik, H. H. (Ed) içinde, KarşılaştırmalıPolis Yönetimi, 87-96. Ankara: EGM Yayınları.
  • Karaman, R., Tuncay, S. ve Durmaz M. (2004). Bir Kamu Kurumu Olarak Polis Teşkilatında Halkla ilişkilerin Önemi. Yönetim ve Ekonomi, 11(2), 115-127.
  • Koca, E. (2013). “Suçsuz Yere Polislik”: Artvin’de Polis-Halk İlişkisi Üzerine Etnografik Bir İnceleme. Amme İdaresi Dergisi, 46(4), 157-184.
  • Kümmerli, R. (2011). A Test of Evolutionary Policing Theory with Data from Human Societies. Plos One, 6(9), 1-7.
  • Özdemir, A. (2008). Fransa. Çevik, H. H. (Ed) içinde, Karşılaştırmalı Polis Yönetimi, 141-160. Ankara: EGM Yayınları.
  • Özer, M. (2008). Arjantin. Çevik, H. H. (Ed) içinde, Karşılaştırmalı Polis Yönetimi,47-54. Ankara: EGM Yayınları.
  • Özeren, S. ve Cinoğlu, H. (2008). İngiltere. Çevik, H. H. (Ed) içinde, KarşılaştırmalıPolis Yönetimi, 217-236. Ankara: EGM Yayınları.
  • Reichel, P. L. (2005). Comparative Criminal Justice Systems (4rd ed.). New Jersey: Prentice Hall.
  • Topçu, M. ve Çevik, H. H. (2008). Japonya. Çevik, H. H. (Ed) içinde, KarşılaştırmalıPolis Yönetimi, 295-314. Ankara: EGM Yayınları.
  • Üçkuyu, M. (2008). Hindistan. Çevik, H. H. (Ed) içinde, Karşılaştırmalı Polis Yönetimi, 195-206. Ankara: EGM Yayınları.
  • Vikipedi (2015). Güney Afrika Cumhuriyeti. http://tr.wikipedia.org/wiki/ G%C3%BCney_Afrika_Cumhuriyeti, (Erişim Tarihi: 01.05.2015).
  • Wikipedia (2015). List of countries and dependencies by number of police officers. http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_and_dependencies_by_ number_of_police_officers, (Erişim Tarihi: 18.05.2015).
  • Williams, P. D. (Ed.) (2013). Security Studies: An introduction (2. Baskı). Newyork:Routledge Taylor & Francis Group.