AVRUPA BİRLİĞİ'NİN, TÜRKİYE'DEKİ MÜLKİ İDAREYE ETKİLERİ

Çalışmanın temel hedefi, başta yerel yönetim reformları olmak üzere mülki idarenin dönüşümünde etken olan gelişmelerde ABnin rolünü analiz etmektir. İlerleme Raporları ve uyum paketleri ile Avrupa Birliğinin bölgesel yönetim konusunda geliştirdiği ilke ve uygulamalar çalışmanın kapsamını oluşturmaktadır. Türkiyede mülki idare sistemi son reformlarla dönüşüm yaşamaktadır. Gerçekleşen dönüşümde en büyük etkilerden birisi Avrupa Birliği tarafından gelmiştir. Avrupa Birliğinin yerelleşme ve bölgeselleşme eğilimleri zaman içerisinde Türk kamu yönetiminde yansımasını bulmuştur. İlerleme raporlarında dile getirilen hususlara Türkiye uyum paketleriyle cevap verirken daha sonra kapsamlı reform kanunlarıyla Türk kamu yönetimi ciddi dönüşüme uğramıştır. Dönüşüm alanlarından en önemlisi mülki idaredir. Yerelleşmeye yapılan vurgu, yerel yönetimlerin, özellikle büyükşehir belediyelerinin mülki idareye alternatif yapılar haline gelmesine neden olmuştur.

THE IMPACTS BY THE EU ON THE CIVILIAN ADMINISTRATION IN TURKEY

The main goal of this study is to analyze the role of EU on the progress of the determinants such as local government reforms caused the transformation of the civilian administration. The Progress Reports and the packaces for harmonisation of EU legislation as well as the principles and the practices developed by the EU in the field of regional administration constitute the scope of this study. In Turkey, the civil administration has transformed with the latest reforms. One of the most important impacts on the trasnformation is from the EU. The decentralisation and regionalisation tendencies in EU have been reflected on Turkish public administration in course of time. While the remarks in the Progress Reports responded with the integration packets byTurkish government Turkish public administration has been exposed to serious transformation by some comprehensive reform legislation. The civil administration is among the most important one of thetransformation areas.The emphasize on decentralisation turned the local governments, especially metropolitan municipalities into an alternative to the civilian administration in the local field.

PDF

___

Akdoğan, A.A. (2008). Yeni Yerel Yönetim Yasalarında Katılım, DOSYA-08: Yerel Yönetimlere Katılım, Bülten 64, Mimarlar Odası Ankara Şubesi Yayını, 17-27.
Apan, A. (2004). Avrupa Yerel ve Bölgesel Yönetimler Kongresi ve Yerel Yönetimlerimiz, Hukuk ve Adalet Dergisi, 1 (2), 212-222.
Apan, A. (2005). Avrupa Birliğinde Kamu Yönetiminin Geleceği, İdarecinin Sesi Dergisi, 19 (108), 20-23.
Apan, A. (2006). AB Mevzuatında Yerellik (Subsidiarity) İlkesi, Türk İdare Dergisi,Sayı 450, Ankara, 29-42.
Balcı, A. (2004). Türk Kamu Yönetimi Sisteminin AB Normlarına Uyumlaştırılması, Avrupa Birliği Sürecinde Türkiye: Siyasal, Ekonomik ve Toplumsal Dönüşüm, Sorunlar ve Tartışmalar, (Ed: T. Uzun- S. Özen), Seçkin Yayıncılık, Ankara. 113-127.
Barlas, E. ve Karagöz, B. (2007). Subsidiarite İlkesi: Kavramsal Bir Çerçeve, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Arastırmaları Dergisi, Sayı 1, 155-174.
Bogason, P. (2008). Public Administration under Postmodern Conditions, Administrative Theory & Praxis. 30 (3), 359-362.
Bozkurt, Ö. (1990). Kitap İncelemesi, Fransada Adem-i Merkezileşmenin Beklenmeyen Sonucu: Feodalleşme, Amme İdaresi Dergisi, 4 (4), 149-159.
Bozkurt, Ö. (1991). Fransada Adem-i Merkezileşmenin Beklenmeyen Bir Sonucu: Feodalleşme, Kitap İncelemesi (Thierry Coudert, La Republique Feodale, Ces Nouveaux Princes Qui Nous Gouvernent..., Editions de la Table Ronde, Paris 1991), Amme İdaresi Dergisi, 24 (4), 149-159.
Buller, J. ve Gamble, A. (2002). Conceptualizing Europeanization. Public Policy and Administration, 17 (2), 4-24.
Bulut, M. (2011). Türk Kamu Yönetiminin Dönüşümünde Etkili Bir Araç: Avrupa Birliği İlerleme Raporları, Sayıştay Dergisi, Sayı 82, Ankara, 97-124.
Çavuşoğlu, N. (2010). Bölgeli Devlette Egemenlik/Yetki Paylaşımı. Maltepe Üniversitesi Hukuk Fakültesinin düzenlediği Ulusal Egemenlik ve Bütünleşen Avrupa konulu panelde (17 Nisan 2002) yapılan konuşma metni, http://www.e-akademi.org/incele.asp?konu=B%F6lgeli%20Devlette%20 Egemenlik/ Yetki%20Payla%FE%FDm%FD&kimlik=-1246210346&url=makaleler/ ncavusoglu-1.htm, (27.04.2010).
Çelikyay, H. (2014). Değişen Kent Yönetimi ve 6360 Sayılı Büyükşehir Yasası, SETA Yayını, Sayı 101, İstanbul.
Çetin, Z. Ö. (2015). Türkiyede İl Özel İdaresi Sisteminin Dönüşümü ve 6360 Sayılı Kanunun Dönüşüme Etkileri, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (20) 2, 247-266.
Çiner, C. U. (2010). Devlet Reformunda Yerelleşme ve Bölgeselleşme Üzerine, Memleket Siyaset Yönetim. 5 (12), 168-180.
Çolak, N, İ. (2005). Avrupa Birliği Uyum Sürecinde İdari Reformlar, İngiltere ve Türkiye, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
Demir, F. (2009). Avrupa İdari Alanı İlkeleri Bağlamında Türkiyenin Avrupa Birliği Adaylık Süreci, Amme İdaresi Dergisi 42 (4). Ankara. 79-100.
DPT, Kamuda İyi Yönetişim, Özel İhtisas Komisyonu Raporu (2007). 9. Kalkınma Planı, DPT Yayını, Ankara.
Draft Resolution tabled by the CoR Political Groups on the Work Programme and Priorities, Brussels, 29 January 2003.
Duru, B. (2005). Avrupa Birliği Kentsel Politikası ve Türkiye Kentleri Üzerine, Mülkiye Dergisi. 29 (246), Ankara, 59-75.
Emre, C. (2002). Mülki Sistemin Geçerliliği ve Sistemden Kopmalar. İyi Yönetim Arayışında Türkiyede Mülki İdarenin Geleceği, 218-239.
Evans, M. ve Davies,J. (1999). Understanding Policy Transfer: A Multi-Level, Multi-Disciplinary Perspective, Public Administration, 77 (2), 361-385.
Fournier, J. (1998). Governance and European Integration, Reliable Public Administration. Preparing Public Administrations for the European Administrative Space, OECD, SIGMA Papers: No.23, Paris.
Gözen, R. (2006). Türkiye-AB Yakınlaşması: 1999 AB Helsinki Zirvesinden 2003 Irak Savaşına Stratejik Algılamalarda Dönüşüm Süreci, Uluslararası İlişkiler 3 (10).İstanbul. 115-146.
Güler, B. A. (2004). Kamu Yönetimi Temel Kanunu Üzerine, Hukuk ve Adalet Dergisi, 1 (2), İstanbul, 26-61.
http://www.belgenet.com/arsiv/sozlesme/aas_122.html, (10.11.2005).
http://www.lar.gov.tr/index.html, (01.02.2011).
http://www.yerelnet.org.tr/uluslararasi/avrupakonseyianlasma2.php, (11.11.2008).
İl Özel İdareleri Kanunu Tasarısı ile İçişleri, Avrupa Birliği Uyum ve Plan ve Bütçe Komisyonları Raporları. http://www.tbmm.gov.tr/sirasayi/donem22/yil01/ ss583m.htm (erişim tarihi 22 Haziran 2007).
İzci, F. ve Turan, M. (2013). Türkiyede Büyükşehir Belediyesi Sistemi ve 6360 SayılıYasa ile Büyükşehir Belediyesi Sisteminde Meydana Gelen Değişimler: Van Örneği.
Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi,18 (1), 117-152.
Kaygusuz, Ö. (2006). Türkiye-Avrupa Birliği İlişkilerinin Çıkmazları: Güvenlik, Ulus-Devlet Felsefesi ve Kimlik, Mülkiye Dergisi. 30 (251), 115-130.
Keleş, R. (1999). Avrupanın Bütünleşmesi ve Yerel Yönetimler, Türk Belediyecilik Derneği ve KAV. Ankara.
Keleş, R. ve Erbay, Y. (1999). Avrupa Konseyinin Bölge Olgusuna Bakışı, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi. 8 (4), 23-39.
Keleş, R. (2012). Anakentlerin Dünü, Bugünü ve Yarını, Gazi Üniversitesi, Kentsel ve Bölgesel Araştırma Sempozyumu-3, Ankara, 1-13.
Kesim, H. K. ve Petek A.(2005). Avrupa Komisyonunca Belirlenen İyi Yönetişimin İlkeleri Çerçevesinde Türk Kamu Yönetimi Reformunun Bir Eleştirisi, Amme İdaresi Dergisi, 38 (4), 39-58.
Lane, E. (2009). State Management: An Enquiry into Models of Public Administration and Management, Routledge, Oxon.
Loughlin, J. (2008). The Slow Emergence of the French Regions, Policy&Politics, 36 (4), 559-571.
Ökmen, M. ve Canan, K. (2009). Avrupa Birliğine Üyelik Sürecinde Türk Kamu Yönetimi, CBÜ Yönetim ve Ekonomi Dergisi. 16 (1), 139-171.
Övgün, B. (2007). Bir Politika Transferi Örneği: Kalkınma Ajansları, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 62 (3). 233-255.
Özel, M. (2009). Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Türkiyede Bölgelerarası Dengesizlik ve Yeni Yönetsel Birim Arayışları, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 64(1), 165-199.
Polatoğlu, A. (2003). Türk Kamu Yönetim Sisteminin Yeniden Örgütlenmesi Üzerine Düşünceler, Amme İdaresi Dergisi. 36 (4), 1-16.
Schout, A. ve Jordan, A. (2008). The European Unions Governance Ambitions And its Administrative Capacities, Journal of European Public Policy. Vol. 15, 957-974.
Sezen, S. (2009). Kamu Yönetimi Reformları: Küresel Bir Düzenleme mi? Amme İdaresi Dergisi, 42 (1), 23-41.
SIGMA Papers No. 27, http://www.oecd.org/site/sigma/publicationsdocuments/36972467.pdf (erişim tarihi, 10 Nisan 2013).
Sobacı, Z. (2008). Regional Development Agencies in Turkey: Are They Examples of Obligated Policy Transfer? Public Organization Review, No 9, 51-65.
Uluğ, F. (2004). Yönetimde Yeniden Yapılanma ve Kamu Yönetimi Temel Kanunu Tasarısı Üzerine Eleştirel Bir Bakış, Amme İdaresi Dergisi, 37 (1), 1-28.
Türkiyenin Kalkınma Ajansları Uygulamasının Değerlendirilmesi, http://www.tccb.gov.tr/ddk/20140130-2014-03.PDF, (erişim tarihi, 12 Mayıs 2014).
Weiss, L.(2000). Globalization and State Power. Development and Society, 29 (1), 1-15.