OKUMA VE ANLAMA SORUNU OLAN ÖĞRENCİLER ÜZERİNE KARŞILAŞTIRMALI BİR ÇALIŞMA

Bu çalışmanın amacı, zihinsel, bedensel, görsel ve işitsel engeli olmadığı hâlde okumayla ilgili alanlarda (anlama, yazma, konuşma, dinleme vb.) sorunu olan iki öğrencinin seçilip, sorunun nedenleri ile birlikte ortaya konulması ve tespit edilen sorunu çözmek amacıyla uygulamalar yapılmasıdır. Bu amaçlar doğrultusunda Emniyetçiler İlköğretim Okulu’ndan aynı sınıf düzeyinden iki öğrenci (C.K. ve T.K.) çalışmaya uygun olarak görülmüştür. Nitel araştırma olarak gerçekleştirilen bu çalışma, toplam 11 haftalık periyodu kapsamıştır. C.K. ve T.K. ile yapılan çalışmalarda, öğrencilerin sorunlarının genel olarak okuma ve anlama üzerinde yoğunlaştığı tespit edilmiştir. Bu yüzden de öğrencilerin okuma ve anlama sorunlarının giderilmesi amacıyla çalışmalar yapılmıştır. Yapılan çalışmalar sonucunda öğrencilerin okuma ve okuduğunu anlamada yaşadıkları sorunlar önemli ölçüde azalmıştır.
Anahtar Kelimeler:

Okuma, Anlama, ELVES Yöntemi

A COMPARATIVE STUDY ON STUDENTS’ READING AND COMPREHENSION PROBLEMS

The aim of this study is to choose two students who are not cognitive, physical, visual and auditory handicapped but have problems in the reading area (comprehension, writing, speaking, listening, etc.), to display the problems with their reasons and to do an application to solve the determined problem. For this two students (C.K. and T.K.) who are at the same grade from Emniyetciler Primary School have been chosen for this study. The study which was realized as a qualitative research includes an 11 week period. Studies done with C.K. and T.K. is determined in terms of the problems which are focused on reading and comprehension. For this, activities to overcome the reading and comprehension problems of the students were done. At the end of the study the problems they faced with reading and comprehension were decreased markedly.

___

  • Acarlar, F; Ege P. ve Turan F. (2002). Türk Çocuklarında Üst Dil Becerilerinin Gelişimi ve Okuma İle İlişkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 17. (50), 63–70.
  • Aktaş, Ş. ve O. Gündüz. (2001). Yazılı ve Sözlü Anlatım. Ankara: Akçağ.
  • Akyol, H. (1994). Kelime Tanıma ve Okumaya Etkisi. Çağdaş Eğitim. 677–684.
  • Akyol, H. (2003). Türkçe İlkokuma Yazma Öğretimi. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
  • Alpar, O. (2002). İlköğretim Türkçe 2. ÖZGÜN Yayınevi.
  • Bacanlı, H. (2001). Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Çelenk, S. (1992). Farklı Yöntemler Açısından İlkokuma ve Yazma Öğretimi ve Bir Yöntem Denemesi. Hacettepe Üniversitesi Eğtim Fakültesi Dergisi, (8). s.370.
  • Dayıoğlu, G. (2002). İlköğretim Türkçe 3. DÖRTEL Yayınevi.
  • Demirkan, S. (2004). Özgül Öğrenme Güçlüğü. http://gata.edu.tr/dahilibilimler/ cocukruh/ ldtest.htm
  • Güleryüz, H. (2000). Programlanmış İlkokuma Yazma Öğretimi Kuram ve Uygulamaları. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Harris, A.J. ve Sipay, E.R. (1990). How to Increase Reading Ability: A Guide to Developmental and Remedial Methods. Longman.
  • Kavcar, C.; Sever, S. ve Oğuzkan, F. (1995). Türkçe Öğretimi. Ankara: Engin Yayınları.
  • Kaya, D. ve F. Sarıdağ. (2002). İlköğretim Türkçe 3. BİRYAY Yayınevi.
  • Koç, M.; Yavuzer, Demir ve Çalışkan. (2001). Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Lerner, J. (1997). Learning Disabilities. Theories Diagnosis and Teaching Strategies. USA, Boston: Houghton Mifflin Company.
  • May, Frank. B. (1986). Reading As Communication. Columbus Ohio: Merrill Publishing Company.
  • Turan, F. ve Yükselen, A. (2004). Öğrenme Güçlüğü Olan Çocukların Dil Özellikleri. Eğitim ve Bilim. 29, (132), 43–47. http://a54t.sitemynet.com/ anlama.htm. (2004). Anlama Öğretimi.