İLKÖĞRETİM ÖĞRETMENLERİNİN DEĞER YARGILARININ BETİMLENMESİ: KIRŞEHİR İLİ ÖRNEĞİ

Eğitim, gelecek kuşaklara değer aktarımının yapıldığı bir süreçtir. Bu süreç içerisinde öğretmenlerin sahip oldukları değerler geleceğimizin teminatı öğrencilerimizi etkileyecektir. Bu varsayımdan yola çıkarak öğretmenlerin sahip oldukları değerler önem kazanmaktadır. Bu araştırmanın temel amacı ilköğretimde çalışan öğretmenlerin değer yargılarını belirlemektir. Araştırmada kullanılan veri toplama aracında yer alan maddeler sosyal değerler ve bireysel değerler olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. Sosyal ve bireysel değerlerin ortalamaları ve bağımlı ttesti sonuçlarına SPSS programında bakıldığında sosyal ve bireysel değerler arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Bu çalışmaya ulaşılabilen örnekleme yoluyla seçilen 71 öğretmen gönüllü olarak katılmıştır. Rokeach Değer Anketi araştırmada veri toplama aracı olarak kullanılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Öğretmenler, değerler, değer yargıları

THE DESCRIPTION OF VALUE JUDGMENTS OF PRIMARY SCHOOL TEACHERS: THE CASE OF KIRSEHIR

Education is a process in which values are transferred to next generations. In this process, values that teachers have effect on our students who are our future assurance. By taking account of this hypothesis, the values of teachers are also becoming important. The main aim of this study is to investigate value judgments of teachers working at primary schools. Items in the data collection instrument used in this study are separated into two groups as social values and individual values. There is no significant difference between social and individual values when means of social and individual values and one sample t-test results are analyzed by SPSS program. There are 71 teachers voluntarily participated in the study and Rokeach Value Inventory was used in this study.

Keywords:

Teachers, values, value judgments,

PDF

___

Akbaba-Altun, S. (2001). Örgüt sağlığı. Ankara: Nobel Yayınevi.
Akbaba-Altun, S. (2003). Eğitim yönetimi ve değerler. Değerler Eğitimi Dergisi, (1), 7–18.
Baloğlu, M., Balgalmış, E. (2005). İlköğretim ve ortaöğretim yöneticilerinin öz- değerlerinin betimlenmesi: Tokat ili örneği. Değerler Eğitimi Dergisi, 3 (10), 19–31.
Başaran, İ. E. (1992). Yönetimde insan ilişkileri. Ankara: Gül Yayınevi.
Cohen, E. D. (1985). Making value judgment: Principals of sound reasoning. Malabar, Florida: Krieger Publishing.
Doğanay, A., Sarı, M. (2004). İkinci kademe öğrencilerine temel demokratik değerlerin kazandırılma düzeyi ve bu değerlerin kazandırılması sürecinde açık ve örtük programın etkilerinin karşılaştırılması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 39, 356–383.
Ivancevich, J. M., Matteson, M. T. (1996). Organizational behavior and management. Chicago: McGraw-Hill.
Kızılçelik, S., Erjen, Y. (1992). Açıklamalı sosyolojik terimler sözlüğü. Konya: Günay Ofset.
Lau, S. (1988). The value orientations of Chinese university students in Hong Kong. International.
Orstein, A. C., Levin, D. U. (1997). Foundations of education (6th ed.). New York: Houghton Mifflin Company.
Özgüven, E. (1994). Psikolojik testler. Ankara: Yeni Doğuş Matbaası.
Sarı, E. (2005). Öğretmen adaylarının değer tercihleri: Giresun Eğitim Fakültesi örneği. Değerler Eğitimi Dergisi, 3(10), 73–88.
Şişman, M. (1994). Örgüt kültürü. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
TDK. (1983). Türkçe sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayını.
Ünal, C. (1981). Genel tutumların veya değerlerin psikolojisi üzerine bir araştırma. Ankara: Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Yayınları.