Çağdaş Eğitim Denetimi Modeli Olarak Okullarda Farklılaştırılmış Denetim Uygulamalarına İlişkin Bir Araştırma

Bu araştırmanın amacı, öğretmenlerinin farklılaştırılmış denetim modeline ilişkin öğretmenlerinin görüşlerini saptamaktır. Araştırma nitel araştırma yöntemi ile yürütülmüş olup araştırmanın doğasına uygun olan olgu bilim deseninde bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubu, 2014-2015 eğitim-öğretim yılında Sivas ilinde resmi okul öncesi, ilkokul, ortaokul ve ortaöğretim okullarında görev yapan toplam 28 öğretmenden oluşmaktadır.  Araştırma çerçevesinde öğretmenlerin farklılaştırılmış denetim modeli uygulamalarına ilişkin görüşlerini ortaya koymak amacıyla yarı yapılandırılmış görüşme formu hazırlanmıştır.  Aydın’ın (2005) farklılaştırılmış denetimle ilgili tanımlama bilgilerinden yola çıkılarak, farklılaşmış denetimi açıklayan özelliklerden üç maddelik bir görüşme formu oluşturulmuştur. Veriler, içerik analizi ile çözümlenmiştir. Öğretmenler, denetimin amaçlarını, mesleki gelişimi sağlamak, öğretmenin kendini düzenlemesine katkıda bulunmak (öz-düzenleme) ve motivasyonlarını artırmak şeklinde sıralamışlardır. Öğretmenlerin ‘’denetim nasıl olmalı’’ sorusuna ilişkin görüşleri geliştirme, düzenleme ve gözlem olmak üzere ifade edilmiştir. Öğretmenlerin birbirilerini denetlemesi konusunda öğretmenler olumlu görüşlere sahiptir.  Öğretmenlerin farklılaştırılmış denetime ilişkin bakış açılarını ortaya koymak üzere araştırma sorularına (denetim hangi amaçlarla yapılmalı, nasıl bir denetim ve öğretmenler birbirini denetlemeli mi) verilen cevaplardan öğretmenlerin farklılaştırılmış denetimi olumlu değerlendirdikleri söylenebilir.

___

  • Akyol, B. ve Yavuzkurt, T. (2016). Türkiye’de lisansüstü tezlerde eğitim denetimi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (Teke) Dergisi, 5(2), 908-926.
  • Altun, B. (2014). Denetime eleştirel yaklaşım: Öğretmen denetimi nasıl olmalı? (Doktora tezi), Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
  • Arslan, A.,& Aslan, A. (2015). Türkçe öğretmenlerinin ‘eğitim denetimi'ile ilgili çeşitli görüşleri. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 3(15), 163-178.
  • Aydın, İ. (2005). Öğretimde denetim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Aydın, M. (2014). Çağdaş eğitim denetim. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Bostancı, A., Şanlı Bulut, M. ve Özbey, H. (2011). Öğretmen denetiminde sanatsal denetim yaklaşımının uygulamasına yönelik öğretmen ve denetmen görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(22), 238-254.
  • Bouchamma, Y. (2005). Evaluatingteachingpersonnel. Which model of supervision do Canadianteachersprefer?. Journal of Personnel Evaluation in Education, 18(4), 289-308.
  • Bursalıoğlu, Z. (2012). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem Akademi.
  • Dahlberg, K.,Dahlberg, H., &Nyström, M. (2008). ReflectiveLifeworldResearch. Lund: Studentlitteratur.
  • DiPaola, M. F.,& Hoy, W. K. (2008). Principalsimprovinginstruction: Supervision, evaluation, andprofessionaldevelopment. Boston: Pearson.
  • Elo, S., Kyngäs, H. (2008). The Qualitative Content Analysis Process. Journal of Advanced Nursing, Vol.62, No.1, pp.107–115.
  • Fullan, M. (2007). Thenewmeaning of educationalchange (4th ed.). New York: TeachersCollegePress
  • Glatthorn, A. A. (1997). Differentiatedsupervision. (2nd Edition). Virginia: ASCD.
  • Glickman, C.D., Gordon, S.P. & J.M. Ross-Gordon (2004). SupervisionandInstructionalLeadership: A
  • DevelopmentalApproach. Boston: MaAllynAnd Bacon.
  • Harris, P. M.,Gingerich, R., &Whittaker, T. A. (2004). The “effectiveness” of differentialsupervision. NCCD News, 50(2), 235-271.
  • İlğan, A. (2008). İlköğretim müfettişleri ve öğretmenlerinin farklılaştırılmışdenetim modelini benimseme ve uygulanabilir bulma düzeyleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 55, 389-422.
  • Kagan, D. M.,&Warren, E. (1992). Differentialsupervisionforearly, middle, andlatefieldexperiences in teachereducation: Thecase of Emily. Action in TeacherEducation, 13(4), 10-16.
  • Karakuş, M. (2010). Çağdaş denetim yaklaşımları. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(2), 181-200.
  • Lincoln, Y. S.,&Guba, E. G. (1985). Naturalisticinquiry. Newbury Park, CA: Sage
  • Malikiosi-Loizos, M.,Mehnert, W. O., Work, G. G., & Gold, J. (1981). Differentialsupervisionandcognitivestructureeffects on empathyandcounselingeffectiveness. International JournalfortheAdvancement of Counselling, 4(2), 119-129.
  • Patton, M. Q. (2005). Qualitativeresearch. . ThousandOaks, CA: Sage.
  • Rossman, G. &Rallis, S. (1998). Learning in thefield: An introductiontoqualitativeresearch. ThousandOaks, CA: Sage Publications.
  • Sullivan, S.,&Glanz, J. (2000). AlternativeApproachestoSupervision: CasesfromtheField. Journal of curriculumandsupervision, 15(3), 212-35.
  • Tanrıöğen, A. (1997) Öğretimin denetimine yönelik bir model: Yönlendirilmiş yoğun denetim. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 3 (1), 111– 121
  • Topcu, İ. (2010). Devlet ve özel ilköğretim okullarında yöneticilerin öğretimin denetimi görevlerini yerine getirme biçimleri. Cumhuriyet Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 34(2), 31-39.
  • Uğurlu, C. T. (2013). Sanatsal denetim ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalısması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 1 (1), 119-134.
  • van, Manen, M. (2014). Phenomenology of Practice. Meaning-givingmethods in phenomologicalresearchandwriting.WalnutCreek: LeftCoastPress.
  • Zepeda, S.J. (2007). Instructionalsupervision: Applyingtoolsandconcepts. Larchmont, NY: Eye on Education.