AB SÜRECİNDE TÜRKİYE İLE AB ÜLKELERİ EĞİTİM İSTATİSTİKLERİNİN KARŞILAŞTIRMASI

Araştırmada, Türkiye ile AB ülkelerinin eğitim istatistikleri yönünden karşılaştırmalı çözümlemesini yapmak ve Türkiye açısından öneriler getirmek amaçlanmaktadır. Araştırmada, kullanılan yöntem belge taramasıdır. Evreni, 25 AB ülkesi oluşturmakta olup, örneklem alınmaksızın tüm evrene ulaşılmak istenmiştir. Ancak, veriler 2004 OECD Göstergeleri’nden alındığı için araştırmanın çalışma alanı bu Gösterge’de yer alan AB ülkeleri ile sınırlı olmaktadır. Verilerin çözümlenmesinde, AB ülkeleri değerlerinin aritmetik ortalamalarına bakılmış ve Türkiye ile karşılaştırılması yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre AB ülkeleri; eğitime ayrılan kaynaklar, okullaşma oranları, çalışmakta olan ve eğitim alan genç nüfusun yüzde değişimi, ilköğretimde sınıf başına düşen öğrenci sayısı, öğrencilerin öğretim kadrosuna oranı, bir öğretim yılında öğretmenlerin çalışma saatleri, öğretmenlerin maaşlarını belirleyen unsurlar ve kamu ortaöğretim kurumlarında alınan kararların yüzdelikleri bakımından Türkiye’den daha iyi durumdadır.

Anahtar Kelimeler:

AB Süreci, Türkiye eğitim istatistikleri, AB eğitim istatistikleri

THE COMPARISION OF EU AND TURKEY EDUCATION STATISTICS IN EU PROCESS

In this research, a comparative analysis of the educational statistics of Turkey and EU countries and offering suggestions for Turkish education system are aimed. The method used in the research is document observation. The universe is constituted of 25 EU countries and without taking a sample, the whole universe is wanted to be reached at. However, as the data is gathered from 2004 OECD Educational Indicators, the research is limited to the countries mentioned in the Indicators. As data analysis, the arithmetic mean of EU countries’ values are examined and compared with the values of Turkey. According to the findings of the research, the EU countries are in a better position than Turkey in terms of resources invested to education, enrolment rate, the average percentage of young population which both in schools and at work, the number of students per class in primary education, the ratio of students to teaching staff, the rate of working hours of teachers within a teaching year, the components determining the salaries of teachers employed at public schools and the percentage of the decisions taken at secondary education level in public schools.

Keywords:

EU Process, Turkey education statistics, EU education statistics,

PDF

___

Adem, M. (1981). Eğitim Planlaması. Ankara: Sevinç Matbaası.
Alkan, N.(2003). Avrupa Birliği ve Türk Eğitiminden Beklentiler. Avrupa Birliği ve Eğitim. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları Yayın No: 192, 51-57.
Arslan, M. (2005). Avrupa Birliği Ülkelerinde Okul Öncesi Eğitimin Gelişimi ve Mevcut Durumu. Millî Eğitim Dergisi, 167. http: // www.yayin.meb.gov.tr dergiler 05.12.2005 tarihinde indirilmiştir.
Bakioğlu, A. ve Polat, N. (2002). Kalabalık Sınıfların Etkileri. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 7, 147-157.
Bucak, E.B. (2000). Eğitimde Yerelleşme. Ankara: Detay Yayıncılık.
Bursalıoğlu, Z. (1998). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: Pegem Yayıncılık. Çitçi, O. (1974). Kadın ve Çalışma. Amme İdaresi Dergisi, 7(2), 45-75.
Devlet İstatistik Enstitüsü. (2004). Millî Eğitim İstatistikleri Örgün Eğitim 2001- 2002. Ankara: DİE Matbaası. Devlet Planlama Teşkilatı. (2001). 8. BYKP Okul Öncesi Eğitim-İlköğretim-Özel Eğitim ÖİK Raporu. Ankara: Yayın No: DPT: 2598- ÖİK: 609.
Devlet Planlama Teşkilatı. (2001). 8. BYKP Ortaöğretim: Genel Eğitim, Meslek Eğitimi, Teknik Eğitim ÖİK Raporu. Ankara: Yayın No: DPT: 2576-ÖİK: 589.
Devlet Planlama Teşkilatı. (2004). 8. BYKP Ekonomik ve Sosyal Sektörlerdeki Gelişmeler. Ankara: DPT. Dış Ticaret Müsteşarlığı. (1999). Avrupa Birliği ve Türkiye. Ankara.
Dura, C. ve Atik, H. (2000). Avrupa Birliği Gümrük Birliği ve Türkiye. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Durgun, Ö. (2002). Küreselleşen Dünyada Kalkınma Süreci Bağlamında Eğitim Harcamaları ve Türkiye Örneği. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: M.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ereş, F. (2005). Eğitimin Sosyal Faydaları: Türkiye- AB Karşılaştırması. Millî Eğitim Dergisi, 167. http: // www.yayin.meb.gov.tr/dergiler 05.12.2005 tarihinde indirilmiştir.
Ertürk, S. (1986). Eğitim Sorunları, Ankara: Yelkentepe Yayınları: 9 Şafak Matbaası.
Gülcan, M.G. (2005). AB ve Eğitim Süreci. Ankara: Anı Yayıncılık.
Karataş, K. (1996). Genç İşsizliği, Ankara: Bizim Büro Basım Evi Yayın No:2.
Kaya, Y.K. (1991). İnsan Yetiştirme Düzenimiz, Ankara: Erk Basımevi.
Kaya, Y.K. (1993). Eğitim Yönetimi, Ankara: Set Ofset Matbaacılık Ltd. Şti.
Kısakürek, M.A. (2003). Avrupa Birliği ve Eğitim, Avrupa Birliği ve Eğitim. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları Yayın No: 192, 9-29.
Kihtir, A. (2003). Avrupa Birliği’nin Eğitim Politikası. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: İ.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Millî Eğitim Bakanlığı. (1999). 16. Millî Eğitim Şurası Kararları. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
OECD. Education At a Glance- 2004. İnternet’ten 10.01.2005 tarihinde elde edilmiştir: http: //www.oecd.org/edu/eag2004.
Tekeli, İ. (2003). Eğitim Üzerine Düşünmek. Ankara: Tübitak Matbaası.
Yıldıran, G. (2003). Avrupa Birliği ve Türk Eğitiminden Beklentiler. Avrupa Birliği ve Eğitim. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları Yayın No: 192, 73-99.