Makalede Türk yazarı Sabahattin Ali’nin Kamyon, Kazlar, Kağnı, Ses ve Özbek yazarı Abdulla Kahhar’ın O’g’ri (Hırsız), Anor (Nâr), Dahshat (Korku), Bemor (Hasta) gibi geçmişi konu edinen öyküleri karşılaştırmalı olarak araştırıldı. Özbek ve Türk halklarının geçmişte başlarına gelen açlık, yoksulluk ve kara günlerin öykülerinin mahiyetinin anlaşılması, eser karakterlerinin ruh hâlleri ve duyguları bilimsel analizden geçirildi. Üslup ve ifadede gözlemlenen farklı ve ortak özellikler örneklerle delillendirilmeye çalışıldı. Konu benzerliği nedeniyle Gafur Gulam’ın Mening O’g’rigina Bolam (Zavallı Hırsız Evladım) öyküsüne de yer yer başvuruldu. İtaat, cahillik ve çaresizlik nedeniyle acıklı bir akıbetle neticelenen kadınların acı kaderi birbirleriyle karşılaştırıldı. Konunun pekiştirilmesi gereği, Türk ve Özbek uzmanların sözkonusu öyküler hakkındaki fikirlerinden istifade edildi

In this article, a comprarison has been made between Turkish author Sabahattin Ali’s stories – Kamyon, Kazlar, Kağnı, Ses- and Uzbek author Abdulla Kahhar’s stories O‘gri, Anor, Dahshat and Bemor. The inclusion of hunger, poverty and bad days experienced by the Uzbek and Turkic people in the past in the stories as well as the psychology and feelings of the characters in the stories have been studied. The different and common properties observed in the style and expressions of the above mentioned authors have been tried to be proved through examples. Examples have also been given from G‘afur G‘ulom’s story Mening O‘grigina Balom as the plots are similar. The tragic end due to ignorance and helplessness are compared. The ideas of Turkic and Uzbek expert on the mentioned stories have been presented to intensify the topic