Rusya Federasyonu’nun (RF) Türkistan politikası dönemsel olarak ciddi değişimlere ve dönüşümlere uğramıştır. Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği’nin (SSCB) dağılmasının hemen ardından, iç ve dış etkenler RF’nin Türkistan politikasını doğrudan etkilemiştir. Bu süreçte RF daha çok Batı sınırlarındaki sorunlara odaklanmış ve bu çerçevede Batı ile işbirliğini daha fazla önemsemiştir. Vladimir Putin’in devlet başkanlığına seçilmesiyle birlikte ise Post-Sovyet coğrafyaya yönelik politikalar ve projeler ivme kazanmıştır. 1996’da Yevgeni Primakov tarafından şekillendirilen dış politika stratejisi bu dönemde uygulanmaya başlamıştır. Putin yönetimi daha çok bölgesel bütünleşme mekanizmaları vasıtasıyla, RF’nin Türkistan’daki politikalarının stratejik çerçevesini belirlemiştir.Avrasya Ekonomik Birliği ve Kolektif Güvenlik Anlaşması gibi örgütler bu politikanın temel araçları olarak ön plana çıkmıştır. 2014’ten itibaren Batı ile yaşadığı jeopolitik sorunlar nedeniyle, Çin ile ilişkilerin geliştirilmesini öncelikli dış politika hedefi olarak belirlemiştir. Yeni jeopolitik gerçeklikleri göz önünde bulunduran RF, Çin ile ortak bir zeminde hareket etmek için “Büyük Avrasya” konseptini geliştirmiştir. Çalışmada, RF’nin Türkistan’a yönelik politikaları ve stratejileri araştırılmaktadır. RF’nin Türkistan politikalarının içeriğini ayrıntılıbir biçimde analiz edilmesi çalışmanın temel amacını oluşturmaktadır.