Pamukova’nın tarımsal sorunları ve çözüm önerileri: Üretimde uzmanlaşma

Tarım sektörü, nüfusun geçimi ve beslenmesindeki öneminden ötürü geçmişte ve günümüzde olduğu gibi gelecekte de önemini koruyacaktır. Bu nedenle karşılaşılan tarımsal sorunların çözümü bu faaliyetin devamlılığı için bir zorunluluktur. Bu çalışmada Pamukova coğrafi ünitesinde yer alan kırsal yerleşmelerin tarımsal sorunları ele alınarak çözüm önerisi geliştirme amaçlanmıştır. Mevcut durum ve sorunların tespitinde nitel araştırmalarda veri toplamada yaygın olarak kullanılan görüşme (mülakat) tekniğine başvurulmuştur. Gözlem, ikincil veriler ve mülakatlardan elde edilen bilgiler analiz edilerek sorunlar belirlenmiştir. Yörede yaşanan sorunları üretim ve pazarlama aşamalarındaki sorunlar biçiminde iki kategoride toplamak mümkündür. Üretim aşamasındaki sorunlar başlığı altında; sulama, toprak kullanımı, tarımsal girdi ve destekleme yer almaktadır. Pazarlama başlığı altında ise; pazarlama esnasında karşılaşılan dolandırıcılık, ürün taban fiyatının olmaması, satış kooperatiflerinin bulunmaması gibi bazı sorunlar yer almaktadır. Yörede yaşanan tarımsal sorunların temelinde daha çok üretim ve pazarlama yapısında bir planlama eksikliği bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu eksikliğin giderilmesi için sahadaki doğal ve beşeri faktörlerin tarımsal faaliyetler üzerindeki etkileri ve tarımla ilişkileri de incelenerek tarımsal üretimde uzmanlaşma yaklaşımı çözüm önerisi olarak belirlenmiştir. Belirlenen bu yaklaşım doğrultusunda yöre tarımsal yapısına dair bir planlama yapılmıştır. 

Solution proposals on Pamukova's agricultural problems: Specialization in production

The agricultural sector will continue to be important in the future as well as in the past and present, due to its importance to the livelihood and nourishment of the population. For this reason, the solution of the agricultural problems is a necessity for the continuity and sustainability of this activity. In this study, the agricultural problems of the rural settlements in Pamukova geographical unit were discussed and solution proposals were made. In the identification of the existing situation and problems, the interview technique widely used in data collection in qualitative studies was used. Problems were identified by analyzing the information obtained from observation, secondary data and interviews. It is possible to gather the problems in the region under two categories as problems in production and problems in marketing. Under the heading of problems during the production phase are irrigation, land use, agricultural input and support. Under the marketing heading; some problems such as fraud encountered during marketing, lack of product base price, and lack of sales cooperatives. Under the heading of marketing, there are some problems such as fraud encountered during marketing, lack of product base price, and lack of sales cooperatives. It is understood that there is a lack of planning for production and marketing in the root of agricultural problems in the region. In order to overcome this deficiency, the effects of the natural and human factors on the agricultural activities in the field and their relations with agriculture were examined and the approach of specialization in agricultural production was determined as a solution proposal. In the direction of this determined approach, a planning was made in line with the agricultural structure of the region.

___

  • Aksöz, İ. (1973). Linear Programlama Metodunun Nebraska’da Bir Bölgeye Tatbiki. Ankara: Sevinç Matbaası, Atatürk Üniversitesi Yayınları No: 110/a, Ziraat Fakültesi Yayınları No: 51, İkinci Baskı.
  • Bakırcı, M. (2007). Türkiye’de Kırsal Kalkınma Kavramlar-Politikalar-Uygulamalar. Ankara: Nobel Basımevi.
  • Beksaç, E. (2005). Bithynia’nın Erken Tarihinde Sakarya Ve Arkeolojisi. Sakarya İli Tarihi Cilt I. (içinde), İstanbul: Kaya Matbaacılık.
  • Chisholm, M. (1962). Tendencies in Agricultural Specialization and Regional Concentration of Industry. Papers in Regional Science, 10, 157.
  • Çelik, Z. (2006). Türkiye’de Kırsal Planlama Politikalarının Geliştirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Şehir ve Bölge Planlama Bölümü, Şehir Planlama Ana Bilim Dalı, İzmir.
  • Demir, M. (2005). Sakarya’da Türk Yerleşim Yapısı. Sakarya İli Tarihi Cilt I. (içinde), İstanbul: Kaya Matbaacılık.
  • Dernek, Z. ve Aktaş, A.R.(2002). Isparta İli Tarım İşletmelerinde Üretim Planlaması İle Olası Gelir Artışının Belirlenmesi. Tarım Ekonomisi Dergisi, Cilt 7, 23-38.
  • Dinler, Z. (2008). Tarım Ekonomisi. Bursa: Ekin Kitabevi Yayınları.
  • Doğan, Z., Arslan, S., Berkman, A.N. (2015). Türkiye’de Tarım Sektörünün İktisadi Gelişimi ve Sorunları: Tarihsel Bir Bakış. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 8, Sayı 1, s. 29-41.
  • Durmuş, E., Yiğit A. (2006). Türkiye’nin Tarım Yöreleri. Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi IV. Ulusal Coğrafya Sempozyumu, Ankara.
  • Emran, M. S., Shilpi, F. (2012). The Extent of the Market and Stages of Agricultural Specialization. Canadian Journal of Economics, 45, 1125–1153.
  • Ertuğrul, C. (2004). Tarımda Küreselleşme Uruguay Görüşmeleri ve Sonrası. Ankara: Odak Yayın ve Dağıtım.
  • Gregson, M. E. (1996). Long-Term Trends in Agricultural Specialization in the United States: Some PreliminaryResults. Agricultural History, 70, 90-101.
  • Gürdoğan, N. (1981). Üretim Planlamasında Doğrusal Programlama ve Demir Çelik Endüstrisinde Bir Uygulama. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları No: 473.
  • Günal, N. (1994). Pamukova Ve Yakın Çevresinde Coğrafi Gözlemler. İ.Ü. Deniz Bilimleri ve Coğrafya Enstitüsü Bülteni, Sayı 11, s.. 41-51.
  • İnandık, H. (1955). Adapazarı Bölgesinin İklim Ve Bitki Örtüsü. Türk Coğrafya Dergisi, Sayı 13-14, 125-140, İstanbul.
  • Jhonstone, N. (1995). Trade Liberalization, Economic Specialization and the Environment. Ecological Economics, 14, 165-173.
  • Karabağ, S. ve Şahin, S. (2011). Türkiye Beşeri ve Ekonomik Coğrafyası. Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Karakuzulu, Z. (2010). Sakarya İlindeki Kasaba Yerleşmeleri. İstanbul: Değişim Yayınları.
  • Kaymaz, B. (2005). Geyve’nin İklimi ve İklim Koşullarının Tarımsal Faaliyetlere Etkisi. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yüksek Lisans Tezi), Coğrafya Anabilim Dalı, Sakarya.
  • Kaymaz, B. ve İkiel, C. (2006). Geyve Pamukova Havzasında Arazi Degradasyonu. 1.Uzaktan Algılama CBS Çalıştay ve Paneli (UZAL-CBS-2006), Kasım, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
  • Konukçu, E. (2005). Sakarya’nın Tarihi Coğrafyası. Sakarya İli Tarihi Cilt I. (içinde), İstanbul: Kaya Matbaacılık.
  • Kurosaki, T. (2003). Specialization and Diversification in Agricultural Transformation: The Case of West Punjab,1903–92. American Journal of Agricultural Economics, 85, 372–386.
  • Luo, B. (2008). Study on the Limitation of Agricultural Division of Labor and its Policy Implication. Guizhou Social Sciences, 217 (1), 80–87.
  • MÜSİAD, (2014). Cari Açığa Karşı Kobi’ler ve Tarım, Müstakil Sanayici ve İşadamları Derneği Araştırma Raporları. 2014 Türkiye Ekonomisi Raporu. erişim: http://www.musiad.org.tr/F/Root/burcu2014/Ara%C5%9Ft%C4%B1rmalar%20Yay%C4%B1n/Pdf/Ekonomi%20Raporu/Turkiye_Ekonomisi_Raporu_2014.pdf (Son erişim: 23. 01. 2018).
  • Özgür, E.M. (1996). Pamukova Coğrafyası. Ankara: Ekol Yayınevi. Purtul, İ. (1999). Tahrir Defterlerine Göre XV. Yüzyılın Sonlarından XVI. Yüzyıl Sonlarına Kadar Akhisar (Pamukova) Nahiyesi’nin Sosyo-Ekonomik Durumu. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yüksek Lisans Tezi) Yeniçağ Tarihi Anabilim Dalı, Ankara.
  • Sağlık, C.F. (2010). Avrupa Ortak Tarım Politikası ve Türkiye’ye Etkileri (Tarım Müzakereleri Analizi). TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi, 11-15 Ocak, Ankara.
  • Sakarya İl Çevre Durum Raporu, (2011). T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, T.C. Sakarya Valiliği Çevre Ve Şehircilik İl Müdürlüğü, Sakarya. Shi, H. and Yang, X. (1995). A New Theory of Industrialization. Journal of Comparative Economics, 20, 171–189.
  • Tekeli, İ. (2011). Türkiye’de Bölgesel Eşitsizlik ve Bölge Planlama Yazıları. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları 2. Baskı.
  • Tunçdilek, N. (1978). Türkiye’nin Kır Potansiyeli ve Sorunları. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayın No: 2364, Coğrafya Enstitüsü Yayın No: 96, Edebiyat Fakültesi Matbaası.
  • Tümertekin, E. ve Özgüç, N. (2015). Ekonomik Coğrafya Küreselleşme ve Kalkınma. İstanbul: Çantay Kitabevi.
  • TÜSİAD, (2008). Türkiye’de Tarım ve Gıda: Gelişmeler, Politikalar ve Öneriler Raporu Özet Bulguları. TÜSİAD Basın Bülteni, erişim: http://tusiad.org/tr/tum/item/4037-turkiyede-tarim-ve-gida--gelismeler--politikalar-ve-oneriler-raporu-ozet-bulgulari(Son erişim: 23. 01. 2018).
  • Ustaoğlu, B. ve İkiel, C. (2007). Geyve’nin İklimi ve İklim Koşullarının Tarımsal Faaliyetlere Etkisi. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Akademik İncelemeler Dergisi, Cilt 2, Sayı 2, 209-229.
  • Winsberg, M.D. (1982). Agricultural Specıalization In the United States Since World War II. Agricultural History, Vol. 56, No. 4, s. 692-701.
  • World Bank. (2008). Agriculture for Development. World Development Report, erişim: https://siteresources.worldbank.org/INTWDR2008/Resources/WDR_00_book.pdf.(Son erişim: 12.01.2018)
  • Wood, D. (1996). The Bening Effect of Some Agricultural Specialization on the Environment. Ecological Economics, 19, 107-111.
  • Yang, D. and Liu, Z. (2012). Does Farmer Economic Organization and Agricultural Specialization Improve Rural Income? Evidence from China. Economic Modelling, 29, 990-993.
  • Yüksel, E. ve Sarıdoğan E. (2011). Uluslararası Ticaret Teorileri ve Paul R.Krugman’ın Katkıları. Marmara Ünv. SBE. Öneri Dergisi, Cilt.9, Sayı 35, s.199-206.
  • https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=104&locale=tr (Son erişim: 03.02.2018).
  • http://esa.un.org/unpd/wup/CD-ROM/Urban-Rural-Population.htm (Son erişim: 20.11.2017).