Engin ÜNGÜREN, Mehmet ÖZTÜRK, Yaşar Yiğit KAÇMAZ

Konaklama İşletmelerinde Düzenlenen Türk Gecesi Etkinliklerinin Türk Kültürüne Uygunluğunun Değerlendirilmesi: Keşifsel Bir Araştırma

Bu çalışmada konaklama işletmelerinde düzenlenen Türk Gecesi etkinlikleri ele alınmıştır. Keşfedici araştırma türü kapsamındagerçekleştirilen bu araştırmanın iki temel amacı bulunmaktadır. Araştırmanın birinci amacını, Alanya bölgesinde yer alan beşyıldızlı konaklama işletmelerinde Türk Gecesi adı altında hangi etkinliklerin gerçekleştirildiğinin, nelerin yapıldığının belirlenmesioluşturmaktadır. Araştırmanın ikinci amacını ise Türk Geceleri altında gerçekleştirilen faaliyetlerinin Türk Kültürü açısından nekadar uygun ve doğru uygulamalar olduğunun belirlenmesi oluşturmaktadır. Bu iki amacı gerçekleştirmek için araştırmada nitelve nicel yöntemleri içeren karma yöntem kullanılmıştır. Araştırmanın nitel verileri katılımcı gözlem tekniği ile Alanya bölgesindefaaliyet gösteren 14 beş yıldızlı konaklama işletmesinden elde edilmiştir. Araştırmanın nicel verileri ise 87 farklı üniversitede TürkHalk Bilimi, Türk Dili ve Edebiyatı, Tarih ve Turizm alanında çalışan 326 akademisyenden ele edilmiştir. Araştırmada konaklamaişletmelerinde düzenlenen Türk Gecesi gösterimlerinin çok kısıtlı etkinliklerden oluştuğu, zengin bir içerik barındırmadığı, bazıetkinlik ve gösterilerin Türk Kültürüne uygun olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçların Somut OlmayanKültürel Mirasın korunması bağlamında konaklama işletmelerinde gerçekleştirilen Türk Gecesi etkinliklerinin doğru bir şekildegerçekleştirilmesine katkı sağlayacağı düşünülmektir.

Anahtar Kelimeler:

Türk Gecesi etkinlikleri, Somut Olmayan Kültürel Miras, Türk Kültürü, Animasyon Etkinlikleri

PDF

___

Akgöz, E. (2003). Turizm İşletmelerindeki Türk gecelerinin Türk Kültürünü Tanıtmaya Katkıları, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Arıoğlu, İ.E. & Aydoğdu-Atasoy, Ö. (2015). Somut Olmayan Kültürel Miras Kapsamında Geleneksel El Sanatları ve Kültür ve Turizm Bakanlığı. Journal of Turkish Studies, 10 (16), 109-126.
Ayvacı, H. & Gülcan, B. (2017). Türkiye’de Turizm Animasyonlarında Somut Olmayan Kültürel Miras (SOKÜM) Ulusal Unsurlarına Bakış. Journal of Recreation and Tourism Research, 4(1), 207-223.
Birdir, K. & Akgöl, Y. (2015). Gastronomi Turizmi ve Türkiye’yi Ziyaret Eden Yabancı Turistlerin Gastronomi Deneyimlerinin Değerlendirilmesi. İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi, 3(2), 57-68.
Brulotte, R.L. & Di Giovine, M.A. (2016). Edible Identities: Food as Cultural Heritage. London: Routlege.
Camarda, L.A. & Badau, D. (2010). Entertainment and sports animation-effects and benefits. Ovidius University Annals Series Psysical Education & Sport/Science, Movement & Health, 10(2), 1-5.
Creswell, J.W. (2008). Educational research planning, conducting and evaluating quantitative and qualitative research. New Jersey: International Pearson Merril Prentice Hall.
Çalışkan, V. (2016). Somut Olmayan Kültürel Bir Mirasın Güncel Değerlendirilmesi: Anadolu Devecilik Kültürü ve Geleneksel Deve Güreşleri Şenlikleri. Türkiye Bilimler Akademisi Kültür Envanteri Dergisi 11(11), 137-166.
Çevik, S. & Saçılık, M.Y. (2016). Somut Olmayan Kültürel Miras Unsurlarının Yenilikçi Turizm Ürünlerine Dönüştürülmesi: Bir Örnek Olay İncelemesi. International Journal of Social Science, 47, 331-341.
Çoruh, H. & Türkmen, S. (2016). Develerin Antik Dönem Kültür Tarihine Yansımaları. I.Uluslararası Devecilik Kültürü ve Deve Güreşleri Sempozyumu. İzmir: Selçuk Belediyesi Selçuk Efes Kent Belleği Yayınları, 27-41.
Dalkılıç, G. & Mil, B. (2017). Rekreasyon-animasyon hizmetlerinin sınıflandırılması ve otel işletmelerindeki öneminin değerlendirilmesi. Beykoz Akademi Dergisi, 5(2), 40-72.
Demir, M. & Demir, Ş.Ş. Otel Animasyon Hizmetlerinin Yöneticiler Ve Turistlerin Bakış Açısıyla Değerlendirilmesi. International Journal of Social Sciences and Education Research 1 (1), 35-48.
Fırat, M., Yurdakul, I.K. & Ersoy, A. (2014). Bir Eğitim Teknolojisi Araştırmasına Dayalı Olarak Karma Yöntem Araştırması Deneyimi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi 2(1), 65-86.
Gültürk, B. (2011). Bir Sahne Fenomeni Olarak Huysuz Virjin ve Kültürel Kaynakları Huysuz. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Güven, V.N. (2006). Uygulamalı Halk Bilimi Açısında Antalya ve Çevresi Kültür Turizmi Ve Kültür Animasyonları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Hacıoğlu, G. & Yakup D. (2009). Boş Zaman & Rekreasyon Yönetimi: Örnek Animasyon Uygulamaları. Ankara: Detay Yayıncılık.
Hazar, A. (2009). Rekreasyon ve Animasyon. Ankara: Detay Yayıncılık.
Jakovlev, Z., Koteski, C., Jakovlev, S. & Serafimova, M. (2014). The Sports-Recreational Animation as a Factor for Tourism Development, Journal of Tourism and Hospitality Management, 2(1), 1-5.
Jiménez-Beltrán, F.J., López-Guzmán, T. & Cruz, F.G. (2016). Analysis of the relationship between tourism and. food culture. Sustainability, 8(5),1-11.
Kahraman, S. (2002). Dansöz oynatmak Türk kültürüne aykırı mı? https://www.milliyet.com.tr/gundem/dansoz-oynatmak-turk-kulturune-aykiri-mi-5222804. (02.Mayıs.2020).
Karaman, M., Özgürel, G. & Bingöl, Z. (2016). Turizm Pazarlamasında Animasyon Aktivitelerinin Bir Araç Olarak Değerlendirilmesi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi 6(11), 599-618.
Kılıç, Ç. (2004). Geleneksel Türk Tiyatrosu'nda Zenne Tipi ve Orta Oyunu'ndaki Uygulamaları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Universitesi, İzmir.
Kivela, J. & Crotts, J.C. (2006). Toursim and Gastronomy: Gastronomy's Influence on How Tourists Experience a Destination. Journal of Hospitality & Tourism Research, 30(3), 354-377.
Koçak, N. (2001). Konaklama işletmelerinde animasyonun önemi ve animasyon personeline yönelik bir araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bililer Fakültesi Dergisi, 16(1), 61-79.
Kolaç, E. (2009). Somut Olmayan Kültürel Mirası Koruma, Bilinç Ve Duyarlılık Oluşturmada Türkçe Eğitiminin Önemi. Milli Folklor, 82, 19-31.
Kurt, S. (2009). Türk Halk Kültürü Ürünlerinin Turizmde Kullanımı: Fethiye Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversity, İzmir.
Lincoln, S. Y. & Guba, G.E. (1985). Naturalistic Inquiry. Sage Publications: Newbury Park.
Merriam, S.B. & Tisdell, E.J. (2015). Qualitative Research: A Guide to Design and Implementation (Fourth Edition). San Fransisco: Jossey Bass.
Metin, T.C. (2018). Animasyon Hizmetleri Kapsamında Türk Gecelerinin Somut Olmayan Kültürel Miras Unsurları Bağlamında Değerlendirilmesi. GSI Journals Serie A: Advancements in Tourism, Recreation and Sports Sciences 1 (1), 34-44.
Oğuz, M.Ö. (2009). Somut olmayan kültürel miras ve kültürel ifade çeşitliliği. Milli Folklor 82, 6-12.
Oğuz, M.Ö. (2013). Terim Olarak Somut Olmayan Kültürel Miras. Milli Folklor, 100, 5-13.
Okumamış, İ. (2002). Dansöz oynatmanın Cezası Hapis. https://www.milliyet.com.tr/gundem/dansoz-oynatmanin-cezasi-hapis-5218010. (02 Mayıs 2020).
Palinkas, L. A., Horwitz, S. M., Green, C. A., Wisdom, J. P., Duan, N., & Hoagwood, K. (2015). Purposeful Sampling for Qualitative Data Collection and Analysis in Mixed Method Implementation Research. Administration and policy in mental health, 42(5), 533–544.
Pelit, E. & Türkoğlu, T. (2019). Somut Olmayan Kültürel Miras Değerlerinin Turizme Yansımaları: Ebru Sanatı Üzerine Bir İnceleme. Güncel Turizm Araştırmaları Dergisi, 3(1), 101-118.
Puch, K.F. (2014). Sosyal Araştırmalara Giriş: Nicel ve Nitel Yaklaşımlar, (Çev. Dursun Bayrak, H. Bedir Arslan ve Zeynep Akyüz). Ankara: Siyasal Kitapevi.
Sotiriadis, M.D. (2014). Management and Operational Issues of Animation Services in Resort and All-inclusive Hotels: Evidence from Greece. Mediterranean Journal of Social Sciences 5(20), 692-698.
Subaşı, M. & Okumuş, K. (2017). Bir Araştırma Yöntemi Olarak Durum Çalışması. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(2), 419-426.
T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı (2008). Mevlevilik ve Semâ Törenleri Hakkında Genelge https://teftis.ktb.gov.tr/TR-14823/mevlevilik-ve-sema-torenleri-hakkinda-genelge.html. (01 Haziran 2020).
T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı (2013). Mevlevi Sema Törenleri ve Genelgesi https://teftis.ktb.gov.tr/Eklenti/44706,06-haziran-2013-sayili-yazi.pdf?0. (01 Haziran 2020).
T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı (2016). Turizm Tesislerindeki Eğlence Programları. http://www.bursakulturturizm.gov.tr/Eklenti/46268,genelge-2016-2-15072016.pdf?. (01 Haziran 2020)
T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı (2020). Somut Olmayan Kültürel Miras Ulusal Envanteri https://aregem.ktb.gov.tr/TR-159257/somut-olmayan-kulturel-miras-ulusal-envanteri.html. (12 Ocak 2020)
Tekin, A. (2006). Sport tourism–an animation perspective. Journal of Sport & Tourism 9(4), 317-322.
Türkay, O., Korkutata, A., Şengül, S., & Solmaz, S.A. (2015). Animasyon Hizmetlerinin Rekabet Gücüne Katkısı: Otel İşletmelerinde Katılımcı ve Pazar Yönlü Örgüt Kültürünün Etkileri Bağlamında Bir Araştırma. Bartın Üniversitesi İktisadi ve İdari Bililer Fakültesi Dergisi 6(12), 79-102.
Türker, A. & Çelik, İ. (2012). Somut Olmayan Kültürel Miras Unsurlarının Turistik Ürün Olarak Geliştirilmesine Yönelik Alternatif Öneriler. Yeni Fikir Dergisi 9, 86-98.
UNWTO (2019). International Tourism Highlights 2019 Edition. Retrieved from https://www.e-unwto.org/doi/pdf/10.18111/9789284421152. (25 December 2019).
Whittemore, R., Chase, S.K. & Mandle, C.L.(2001). Validity in qualitative research. Qualitative Health Research 11 (4), 522-537.
Yin, K. R. (1984). Case Study Research: Design and Methods. California: Sage Publications.