Mustafa Alparslan BABAYİĞİT, Songül VAİZOĞLU ACAR, EMİNE DİDEM EVCİ KİRAZ, Ömer Faruk TEKBAŞ, Çağatay GÜLER

Halk sağlığı uzmanlık eğitiminde çevre sağlığı eğitimi: Kavramsal çerçeve

Çevresel etkilenimlerin insan sağlığına olan etkilerinin her geçen gün artmakta olduğu günümüzde, insanların çevreleriyle olan etkileşimlerinin değerlendirilmesi, yorumlanması ve topluma yönelik koruyucu uygulamalar şeklinde hayata geçirilmesi gerekliliği, halk sağlığı uzmanının sorumluluğunu bir kat daha artırmaktadır. Bu derleme ile çevre sağlığı, çevre hekimliği kavramları ve halk sağlığı uzmanlık eğitiminde yer alması gereken çevre sağlığı konuları, kavramsal bir çerçeve önerisiyle sunulmuştur.

[Environmental health education in public health specialist training: Conceptual framework]

The evaluation of human beings’ interactions with their environment, interpretation and implementation of community preventive practices in the form of necessity increases the responsibility for public health professionals nowadays, when the human health effects of environmental impressions are increasing each day. By this review, the concepts of environmental health, environmental medicine, and the environmental health issues, which should be included in the education of public health expertise, is presented in the suggestion of a conceptual framework.

PDF

___

1. Last JM. Living In Harmony With The Earth And With Each Other. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni. 2007: 6(1); 1-8.
2. Tekbaş ÖF. Çevre Sağlığı Giriş ve Kavramsal Çerçeve. Eds.: Tekbaş ÖF. Çevre Sağlığı. Gülhane Askeri Tıp Akademisi Yayınevi, 2010, s. 1-19.
3. Güler Ç, Benli D, Vazioğlu SA. Çevre Sağlığı. Eds.: Güler Ç, Akın L. Halk Sağlığı Temel Bilgiler Kitabı. Hacettepe Üniversitesi Hastaneleri Basımevi, 2006, s. 508-520.
4. Güler Ç, Çobanoğlu Z. Çevre Sağlığının İlkeleri ve Genel Bakış Açısı. Ankara. Çevre Sağlığı Temel Kaynak Dizisi No:1. Aydoğdu Ofset, 1. Basım, 1994.
5. Yassi A, Kjelström T, Kok T, Guidotti T. Basic Environmental Health. Oxford University Press, 2001.
6. Güler Ç. Çevre Kirliliği ve Çocuk. Özgür Doruk Güler Çevre Dizisi:3, Ankara. Yazıt Yayıncılık, 2008.
7. Çilingiroğlu N. Demografi ve Sağlık. Eds.: Güler Ç, Akın L. Halk Sağlığı Temel Bilgiler Kitabı. Hacettepe Üniversitesi Hastaneleri Basımevi, 2006 s. 52-82.
8. Mello-da-Silva CA, Fruchtengarten L. Environmental chemical hazards and child health, J Pediatr (Rio J). 2005; 81: 207-211.
9. Genuis SJ, Fielding a current idea: exploring the public health impact of electromagnetic radiation. Public Health. 2008; 122: 113-124.
10. Güler Ç. Çocuk ve Çevre Sağlığı: Etkiler, Önlemler. Uluslararası Çevre ve Çocuk Sağlığı Sempozyum Kitabı. İstanbul. 2002, s. 129-146.
11. Healthy environment for children. Initiating an alliance for action. http://whqlibdoc. who.int/hq/2002/WHO_SDE_PHE_02.06.pdf. [Erişim tarihi: 13.02.2011].
12. WHO, Children’s Environmental Health. http://www.who.int/ceh/en/ [Erişim tarihi: 13.02.2011].
13. Valent F, Little D, Tamburlini G, Barbone F. Burden of disease attributable to selected environmental factors and injuries among Europe's children and adolescents. Environmental Burden of Disease Series, No. 8, WHO, 2004.
14. Güler Ç. Çevre Hekimliği, Sürekli Top eğitimi Dergisi. 2002; 11(5): 166-168.
15. Türk Tabipleri Birliği, XII’nci Tıpta Uzmanlık Eğitimi Kurultayı, Birinci Baskı, 2006, Ankara. Türk Tabipleri Birliği Yayınları, (http://www.ttb.org.tr/udek/files/xii.pdf, [Erişim Tarihi 22.08.2011].
16. Şahin H, Program Geliştirme Kavramı “Uzmanlık Eğitimi” Ed. Çete Y, Kınay M. Türk Tabipleri Birliği Ulusal Yeterlik Kurulu, Tıpta Uzmanlık Eğitiminde Rehber El Kitabı 2006, Ankara. ISBN 975-6984-89-9, http://www.ttb.org.tr/kutuphane/udek_ulusal_y eterlik.pdf. [Erişim tarihi 22.08.2011].
17. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı Halk Sağlığı Uzmanlığı Eğitim Programı, 2007 (http://www.halksagligi.hacettepe.edu.tr/ekler/ pdf/uzmanlik.pdf, [Erişim tarihi 22.08.2011].
18. 18 Temmuz 2009 tarihli ve 24790 sayılı Resmî Gazete yayımlanarak yürürlüğe giren Tıpta Uzmanlık Eğitimi Yönetmeliği.
19. 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanunu, 1930.
20. Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Çevre Sağlığı Daire Başkanlığı Görevler. http://www.saglik.gov.tr/TSHGM/. [Erişim tarihi: 31.08.2010].
21. 5216 Sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu, 2004.
22. 5258 Sayılı Aile Hekimliği Pilot Uygulaması Hakkında Kanun, 2004.
23. Sağlık Bakanlığının 03 Ağustos 2011 tarihli, Toplum Sağlığı Merkezlerinin Kurulması ve Çalıştırılmasına Dair Yönerge.
24. UN, Millenium Development Goals. http://www.un.org/millenniumgoals/. [Erişim tarihi: 13.02.2011].
25. CDC, Environmental Health Topics, National Center for Environmental Health. http://www.cdc.gov/nceh/. [Erişim tarihi: 13.02.2011].
26. WHO, Public health and environment health topics._http://www.who.int/phe/health_topics/e n/index.html. [Erişim tarihi 13.02.2011].
27. Ten facts on preventing disease through healthy environments. http://www.who.int/features/factfiles/environm ental_health/environmental_health_facts/en/in dex.html. [Erişim tarihi 13.02.2011].