ÖZEL YETENEKLİ ÇOCUKLARDA ÖZ-DÜZENLEMELİ ÖĞRENME, ÖZ-YETERLİK VE MÜKEMMELİYETÇİLİK

Bu çalışmanın amacı özel yeteneklilerde öz-düzenlemeli öğrenme ve öz-yeterliğin uyumlu mükemmeliyetçiliği yordama düzeyini araştırmaktır. Çalışma Aydın ve Denizli’deki bilim ve sanat merkezlerinde 2017-2018 eğitim-öğretim döneminde 4., 5. ve 6. sınıfta öğrenim gören 87 kız, 100 erkek toplam 187 öğrenciyle yapılmıştır. Çalışma ilişkisel tarama modelindedir. Veriler Öz-düzenleyici Öğrenme-7, Çocuklar İçin Öz-yeterlik ve Uyumlu-Uyumsuz Mükemmeliyetçilik ölçekleriyle toplanmıştır. Verilerin analizi SPSS 25.0 paket programıyla yapılmıştır. Sonuç olarak öz-düzenlemeli öğrenme ve öz-yeterliğin uyumlu mükemmeliyetçiliği anlamlı düzeyde yordadığı bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Öz-düzenlemeli öğrenme, öz-yeterlik, mükemmeliyetçilik, özel yetenekli çocuk

THE SELF-REGULATED LEARNING, SELF-EFFICACY AND PERFECTIONISM IN GIFTED CHILDREN

The aim of this study is to investigate the level of predicting adaptive perfectionism by self-regulated learning strategies and self-efficacy in gifted children. The study was carried out in Aydın and Denizli’s science and art centers with 87 girls and 100 boys total of 187 students in the 2017-2018 academic year. The study is correlational survey model. The data were collected by Self-Regulatory Learning-7, Self-Efficacy for Children, Adaptive-Maladaptive Perfectionism Scales. The data were analyzed with SPSS 25.0 package program. As a result, it was found that self-regulated learning and self-efficacy significantly predicted adaptive perfectionism.

Keywords:

Self-regulated learning, self-efficacy, perfectionism, gifted children,

PDF

___

Altun, F. (2010). Üstün yetenekli öğrencilerin mükemmeliyetçilik özellikleri, okul motivasyonları, öğrenme stilleri ve akademik başarıları (Yüksek lisans tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Trabzon.
Altun, F. ve Yazıcı, H. (2012). Üstün yetenekli öğrencilerin benlik kavramları ve akademik öz-yeterlik inançları: Karşılaştırmalı bir çalışma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 319 – 334.
Bandura, A. (1977) Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological review, 84, 191-215.
Bandura, A. (1993). Perceived self-efficacy in cognitive development and functioning. Educational Psychologist, 28, 117-148.
Bandura, A. (2012). On the functional properties of perceived self-efficacy revisited. Journal of Management, 38(1), 9-44. http://dx.doi.org/10.1177/0149206311410606
Bjork, R. A., Dunlosky, J. ve Kornell, N. (2013). Self-regulated learning: beliefs, techniques, and ıllusions. Annual Review of Psychology, 64, 417-444.
Calero, M. D., Garcia-Martin, M. B., Jimenez, M. I., Kazen, M. ve Araque, A. (2007). Self-regulation advantage for high-IQ children: Findings from a research study. Learning and Individual Differences, 17, 328- 343.
Chan, D. W. (2007). Positive and negative perfectionism among Chinese gifted students in Hong Kong: Their relationships to general self-efficacy and subjective well-being. Journal for the Education of the Gifted, 31, 77-102. doi:10.4219/jeg- 2007-512.
Chan, D. W. (2012). Life satisfaction, happiness, and the growth mindset of healthy and unhealthy perfectionists among Hong Kong gifted students. Roeper Review, 34, 224-233. doi:10.108 0/02783193.2012.715333
Curran, T. ve Hill, A. P. (2019). Perfectionism is increasing over time: A meta-analysis of birth cohort differences from 1989 to 2016. Psychological Bulletin, 145(4), 410-429. http://dx.doi.org/10.1037/bul0000138
Çalıkoğlu, B. S. (2009). Üstün zekâlı öğrencilerin çalışma alışkanlıkları ile mükemmeliyetçilik özellikleri arasındaki ilişki (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: İstanbul.
Çetin, B. (2009). Çocuklar için öz-yeterlik ölçeğinin Türkçe’ye uyarlaması. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(I-II), 1-13.
Housand, A. ve Reis, S. M. (2008). Self-regulated learning in reading: Gifted pedagogy and instructional settings. Journal of Advanced Academics, 20, 108-136.
Fletcher, K. L. ve Speirs Neumeister, K. L. (2012). Research on perfectionism and achievement motivation: Implications for gifted students. Psychology in the Schools, 49, 668–677. doi: 10.1002/pits.21623.
Gagné, F. (2000). Understanding the complex choreography of talent development through DMGT-based analysis, Kurt A. Heller ve diğerleri (Ed.), International Handbook Of Giftedness And Talent içinde (2. Baskı, ss. 67-80), Oxford: Elsevier Science Ltd.
Kanık, P. (2017). Özel yetenekli tanısı almış ve almamış öğrencilerin denetim odağı ve öz-düzenleyici öğrenme stratejileri açısından incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Tokat.
Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kirişçi, N. (2013). Üstün ve normal zekâ düzeyindeki öğrencilerin matematikte öz-düzenleyici öğrenmeleri ve motivasyonel inançları (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi: İstanbul.
Korkmaz, O. (2017). Özel yetenekli olan ve olmayan öğrencilerde öz-yeterlik, denetim odağı ve akademik ertelemenin akademik başarı üzerindeki yordayıcılığının incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Tokat.
Karadağ, F. (2016). Özel yetenekli bireylerin tanılanması ve tanılamaya yönelik alternatif değerlendirme araçları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(46), 561-571.
Leana-Taşcılar, M. Z. (2014). Üstün zekâlı çocuklarda mükemmelliğin geliştirilmesi için üstünlüğün aktiotop modelinin Türkiye’ye uyarlanması için öneriler. Genç Bilim İnsanı Eğitimi ve Üstün Zekâ Dergisi, 2(1), 18-32.
Leana-Taşcılar, M. Z. (2015). Öz-Düzenleyici Öğrenme-7 ölçeğinin Türkçe versiyonunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Üstün Zekâ ve Eğitim Dergisi, 5(1), 21-43.
Leana-Taşcılar, M. Z. (2017). Özel yetenekli öğrencilerin psikolojisine genel bakış. M.Z Leana-Taşcılar (Ed.). Özel yetenekli çocukların psikolojisi: Teoriden uygulamaya içinde (s. 1-30). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Lens, W. ve Rand, P. (2000). Motivation and cognition: Their role in the development of giftedness. K. A. Heller, F. J. Monks, R. J. Sternberg ve R. F. Subotnik (Ed.), International handbook of giftedness and talent içinde (ss. 193-202). Kidlington, Oxford, UK: Elsevier Science Ltd.
LoCicero, K. A. ve Ashby, J. S. (2000). Multidimensional perfectionism in middle school age gifted students: A comparison to peers from the general cohort. Roeper Review, 22, 182-185. doi:10.1080/02783190009554030
Neber, H. ve Schommer-Aikens, M. (2002). Self-regulated science learning with highly gifted students. The role of cognitive, motivational, epistemological, and environmental variables. High Ability Studies, 13, 59–74.
Obergriesser, S., Steinbach, J. ve Stoeger, H. (2013). Emotional experience during participation in a program of self-regulated learning. M. Sutherland (Başkan), Self-regulated learning in school and university içinde. Symposium at the 3rd International Conference on Talent Development and Excellence (ICTDE), Antalya, Turkey.
Pajares, F. (1996). Self efficacy beliefs and mathematical problem solving of gifted students. Comtemporary Educational Psychology, 21, 325-344.
Pintrich, P. R. (2000). The role of goal orientation in self-regulated learning. M. Boekaerts, P. R. Pintrich, &M. Zeidner (Ed.), Handbook of self-regulation içinde (ss. 451–502). San Diego, CA: Academic Press.
Pintrich, P. R. (2004). A conceptual framework for assessing motivation and self-regulated learning in college students. Educational Psychology Review, 16, 385-407.
Renzulli, J. S. (2005). The three-ring conception of giftedness: A developmental model for promoting creative productivity. Sternberg, R., J., Davidson, J., E., (Ed) Conceptions of giftedness içinde (2. Baskı ss. 246-279), Cambridge University Press.
Risemberg, R. ve Zimmerman, B. J. (1992). Self-regulated learning in gifted students. Roeper Review, 15, 98-101.
Schuler, P. A. (2000). Perfectionism and gifted adolescents. Journal of Secondary Gifted Education, 11, 183-196.
Sontag, C. ve Stoeger, H. (2015). Can highly intelligent and highachieving students benefit from traininig in self-regulated learning in a regular classroom context? Learning and Individual Differences, 41, 43-53.
Stoeber, J. ve Otto, K. (2006). Positive conceptions of perfectionism: Approaches, evidence, challenges. Personality and Social Psychology Review, 10, 295-319.
Tan, L. S. ve Chun, K. Y. N. (2013). Perfectionism and academic emotions of gifted adolescent girls. Asia-Pacific Educational Researcher, 23(3), 389–401.
Tomlinson, C. A. (1999). The differentiated classroom. Alexandria, Vancouver, USA: ASCD.
Topçu, S. ve Leana-Taşçılar, M. Z. (2016). Üstün zekâlı öğrencilerde motivasyon ve benlik saygısı düzeylerinin cinsiyet ve sınıf düzeyine göre incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(23), 591-622.
Tortop, S. ve Eker, C. (2014). Üstün yetenekliler eğitim programlarında öz-düzenlemeli öğrenme neden yer almalıdır? Üstün Yetenekliler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 2(1), 23-41.
Uz Baş, A. (2010). Uyumlu-Uyumsuz Mükemmeliyetçilik Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlanması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (34), 128-138.
Zimmerman, B. J. (2000). Attainment of self-regulation: A social cognitive perspective. M. Boekaerts, P.R. Pintrich ve M. Zeidner (Ed.), Handbook of self-regulation içinde (ss. 13-39). San Diego, CA: Academic Press.
Zimmerman, B. J., ve Martinez-Pons, M. (1986). Development of a structured interview for assessing student use of self-regulated learning strategies. American Educational Research Journal, 23, 614- 628.
Zimmerman, B. J., ve Martinez-Pons, M. (1990). Student differences in self-regulated learning: Relating grade, sex, and giftedness to self-efficacy and strategy use. Journal of Educational Psychology, 82, 51–59.