ÖRGÜTSEL ADALET İŞGÖRENLERİN YEŞİL ÖRGÜTSEL DAVRANIŞINI ETKİLER Mİ?

Bu araştırmada, turizm işletmelerinde istihdam edilen işgörenlerin örgütsel adalet algılamalarının yeşil örgütsel davranış üzerine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu nedenle, turizm işletmelerinde istihdam edilen 294 işgörene anket aracılığıyla ulaşılmıştır. Turizm işletmelerinde işgörenlerin örgütsel adalet algılamalarının örgütsel yeşil davranışlarına etkisini belirlemek amacıyla işgörenlerin örgütsel adalet algılamaları ve yeşil örgütsel davranış ifadelerine ilişkin betimleyici istatistikler belirlenmiş olup regresyon analizi yapılmıştır. Araştırmaya katılan işgörenlerin en yüksek algıladıkları örgütsel adalet boyutu işlemsel ve bilgilendirme, en düşük algılanan adalet boyutu ise dağıtımsal adalet, yeşil örgütsel davranış boyutlarından ise en yüksek çevresel duyarlılık ve ekonomik duyarlılık olarak belirlenmiştir. Araştırmada yapılan regresyon analizi sonuçlarına göre yeşil örgütsel davranış istatistiksel olarak anlamlı düzeyde örgütsel adaletten etkilenmektedir. Bu sonuca göre araştırmaya katılan işgörenlerin örgütsel adalet algılamalarındaki artış, işgörenlerin yeşil örgütsel davranışı üzerinde artış sağlamaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Örgütsel adalet, yeşil örgütsel davranış, turizm işletmeleri

In this research, it is aimed to determine the effects of organizational justice perceptions of employees on green organizational behavior who are employed in tourism enterprises. Therefore, 294 employees were reached employed in tourism enterprises through surveys. In order to determine the effect of organizational justice perceptions of employees on organizational green behaviors in tourism enterprises, descriptive statistics on organizational justice perceptions and green organizational behavior statements of employees were determined and regression analysis was performed. The highest perceived dimension of organizational justice by the employees was determined as procedural, informational justice and the lowest perceived justice dimension as distributive justice. The highest perceived dimension of green organizational behavior by the employees was determined as environmental sensitivity and economic sensitivity. According to the results of regression analysis, organizational justice statistically significant effects on green organizational behavior. According to this result, the increase in the organizational justice perceptions of the employees participating in this research gives an increase in the green organizational behavior of the employees.

Keywords:

Organizational justice, green organizational behavior, tourism enterprises,

PDF

___

Abdulghaffar, N. (2017). Green workplace behavior in Saudi Arabic: The case of enviroco, Journal of Management and Sustainability, 7(11), 19-28.
Ağaoğlu, O. K. (1992). İşgücünü verimli kullanma tekniklerinin turizm sektörüne uygulanması. Verimlilik Dergisi, 110-121.
Arslantaş, C. ve Pekdemir, I. (2007). Dönüşümcü liderlik, örgütsel vatandaşlık davranışı ve örgütsel adalet arasındaki ilişkileri belirlemeye yönelik görgül bir araştırma, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 261-285.
Balık, E. ve Şengül, Ü. (2016). İş sağlığı ve güvenliğinde örgütsel adaletin örgütsel bağlılık ve iş tükenmişliği üzerindeki rolü: Çanakkale’de ampirik bir uygulama. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(3), 115-125.
Bauer, T. N., Erdogan, B. ve Taylor, S. (2012). Creating and maintaining environmentally sustainable organizations: Recruitment and on-boarding. In Jackson, S. E.,Ones, D., Dilchert, S. (Eds.), Managing human resources for environmental sustainability: 222-240. San Francisco: Jossey-Bass.
Beugré, C. D. (2002). Understanding organizational justice and its impact on managing employees: An African perspective, International Journal Of Human Resource Management, 13(7), 1091-1104.
Boiral, O.,Paillé, P. ve Raineri, N. (2015). The nature of employees’ pro-environmental behaviors. In Robertson, J.L.,and Barling, J. (Eds.), The psychology of green organizations, 12-32. NewYork: Oxford University Press.
Cihangiroğlu N.,Şahin B. ve Naktiyok A. (2010). Hekimlerin örgütsel adalet algıları üzerine bir araştırma, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 6(12), 67–82.
Colquitt, J. A. (2001). On the dimensionality of organizational justice: A construct validation of a measure. Journal of Applied Psychology, 86(3), 386-400.
Cohen-Charash, Y. ve Spector, P.E. (2001). The role of justice in organizations: a meta-analysis, Organizational Behavior and Human Decision Processes, 86(2), 278-321.
Colquitt, J.A., Conlon, D.E., Wesson, M.J., Porter, C.O. ve Ng, K.Y. (2001). Justice at the millenium: A meta analytic review of 25 years of organizational justice research,Journal of Applied Psychology, 86(3), 425- 445.
Cüce, H., Güney, S. ve Tayfur, Ö. (2013). Örgütsel adalet algılarının örgütsel özdeşleşme üzerindeki etkisini belirlemeye yönelik bir araştırma. H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 31(1), 1-30.
Díaz-Gracia, L.,Barbaranelli, C. ve Moreno Jiménez, B. (2014). Spanish version of Colquitt’s organizational justice scale, Psicothema, 26(4), 538-544.
Erbaşı A. (2018). Yeşil örgütsel davranış: Özgün bir ölçek geliştirme, 6. Örgütsel Davranış Kongresi Bildiriler Kitabı, 2-3 Kasım / Isparta, 581-590.
Erbaşı, A. ve Özalp Ö. (2016). The effect of environmental passion and green organizational behavior on organisational commitment, Eurasian Business &Economics Journal, 2, 297-306.
Eren, E.. (2014). Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi, On dördüncü Baskı, Beta Yayınevi, İstanbul.
Eroymak S.,İzgüden D. ve Erdem R. (2018). Çalışanların yeşil davranışının kavramsal çerçevede incelenmesi, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23, 961-971.
Graves, L.M., Sarkis, J. ve Zhu, Q. (2013). How transformational leadership and employee motivation combine to predict employee pro environmental behaviors in China. Journal of Environmental Psychology, 35, 81-91.
Greenberg, J. (1986), Determinants of perceived fairness of performance evaluations, Journal of Applied Psychology, 71(2), 340-342.
Greenberg, J. 1987. A taxonomy of organizational justice theories. Academy of Management Review12(1), 9-22.
Greenberg, J. 1990. Organizational justice: Yesterday, today, and tomorrow, Journal of Management, 16, 399–432.
Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2014). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri, felsefe-yöntem-analiz. İkinci Baskı, Seçkin Yayıncılık/Sosyal Bilimler, Ankara.
Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2018). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri, felsefe-yöntem-analiz. Dördüncü Baskı, Seçkin Yayıncılık/Sosyal Bilimler, Ankara.
Halis, M. ve Akova, O. (2008). Turizm işletmelerinde örgütsel adalet, Okumuş F. ve Avcı U. (Ed.) Turizm İşletmelerinde Çağdaş Yönetim Teknikleri, Ankara: Detay Yayıncılık, 457-484.
İşcan, Ö.F. ve Sayın, U. (2010). Örgütsel adalet, iş tatmini ve örgütsel güven arasındaki ilişki. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24(4), 195-216.
Judge, T. A. ve Colquitt, J. A. (2004). Organizational justice and stress: The mediating role of work-family conflict. Journal of Applied Psychology, 89(3), 395-404.
Kılıçlar, A. (2011).Yöneticiye duyulan güven ile örgütsel adalet ilişkisinin öğretmenler açısından incelenmesi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 3(3), 23-36.
Kovačević, I., Zunić, P. ve Mihailović, D. (2013). Concept of organizationaljustice in the context of academic achievement. Management Journal for Theory and Practice Management, 69, 37-46.
Leventhal, G. S. (1980). Whatshould be donewithequitytheory? New approachestothestudy of fairness in socialrelationships. InGergen, K. J.,Greenberg M. S. andWillis R. H. (Eds.), Socialexchange: Advances in theoryandresearch, New York: Plenum, 27-55.
Luthans, F. (2011). Organizational behavior, 12.Edition, McGrawHill.
Laschinger, H. K. S. (2004). Hospital nurses: Perceptions of respect and organizational justice, JONA, 34 (7/8), 354-364.
Norton, T. A., Zacher, H. ve Ashkanasy, N. M. (2014). Organisational sustainability policies and employee green behavior: The mediating role of work climate perceptions. Journal of Environmental Psychology, 38, 49-54.
Norton, T. A., Parker, S. L., Zacher, H., ve Ashkanasy, N. M. (2015). Employee green behavior: a theoretical framework, multilevel review, and future research agenda. Organization& Environment, 28(1), 103-125.
Ones, D. S. ve Dilchert, S. (2012). Environmental sustainability at work: A calltoaction, Industrial and Organizational Psychology, 5, 444–466.
Örücü, E. ve Özafşarlıoğlu S. (2013) Örgütsel adaletin çalışanların işten ayrılma niyetine etkisi: Güney Afrika cumhuriyetinde bir uygulama, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(23), 335-358.
Öztürk, Y. ve Pelit, E. (2010). Otel işletmeleri i ş görenlerinin iş doyum düzeyleri: Sayfiye ve şehir otel işletmeleri işgörenleri üzerinde bir araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi 2(1), 43-72.
Polat, S. ve Celep, C. (2008). Ortaöğretim öğretmenlerinin örgütsel adalet, örgütsel güven, örgütsel vatandaşlık davranışlarına ilişkin algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 54, 307-331.
Poyraz, K., Kara, H. ve Çetin, S. A. (2009). Örgütsel adalet algılamalarının örgütsel vatandaşlık davranışlarına etkisine yönelik bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9),71-91.
Turizm Bakanlığı. (1989). Otelcilik ve turizm endüstrisinde işgücü araştırması. Turizm Bakanlığı Yayınları, Ankara.
Şeşen, H. ve Basım, H.N. (2010) çalışanların adalet algısının örgütsel vatandaşlık davranışına etkisi: İş tatmininin aracılık rolü. ODTÜ Gelişme Dergisi, 37, 171-193.
Weerarathna, R. S., Jayarathna D. Y. ve Pintoe, A. (2017). Employee green behavior: A case in manufacturing & service sector in Sri Lanka. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 7(12), 1095-1106.
Yelboğa, A. (2012). Örgütsel adalet ile iş doyumu ilişkisi: ampirik bir çalışma. Ege Akademik Bakış, 2(2),171-182.
Yeniçeri, Ö., Demirel, Y. ve Seçkin, Z. (2009). Örgütsel adalet ile duygusal tükenmişlik arasındaki ilişki: İmalat sanayi çalışanları üzerine bir araştırma. Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16, 83-99.
Yiğit, B. (2017). Örgütsel davranışta yeni bir yaklaşım: Yeşil işgören davranışı. Uluslararası Beşeri ve Sosyal Bilimler İnceleme Dergisi, 1(1), 67-70.
Yıldırım, F. (2007), İş doyumu ile örgütsel adalet ilişkisi.Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 62(1), 354–279.
Zientara P. ve Zamojska, A. (2018).Greenorganizationalclimatesandemployeepro-environmentalbehaviour in the hotel industry. Journal of Sustainable Tourism, 26(7),1142-1159. https://yigm.ktb.gov.tr/TR-201136/turizm-yatirim-ve-isletme-bakanlik-belgeli-tesis-istati-.html (Erişim Tarihi: 10.09.2019).