ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÇOCUK SEVME DÜZEYLERİNİN ÖĞRETME MOTİVASYONLARINI YORDAMA GÜCÜ

Bu çalışmanın amacı pedagojik formasyon eğitimi sertifika programına ve eğitim fakültesine devam eden öğretmen adaylarının çocuk sevme düzeylerinin öğretme motivasyonlarını yordama gücünü incelemektir. Çalışma Akdeniz bölgesinde bir kamu üniversitesine devam eden 206 eğitim fakültesi ve aynı fakültenin pedagojik formasyon eğitimi sertifika programına devam eden 207 formasyon öğrencisi ile yapılmıştır. Araştırmada genel tarama modellerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Veriler “Çocuk Sevme Ölçeği” ve “Öğretme Motivasyonu Ölçeği” ile toplanmıştır. Araştırma sonucunda içsel öğretme motivasyonunu çocuk sevme ve öğrenim görülen program türünün, dışsal öğretme motivasyonunu ise öğrenim görülen program türünün anlamlı düzeyde yordadığı bulunmuştur. Araştırmada pedagojik formasyon eğitimi sertifika programına devam eden öğretmen adaylarının çocuk sevme, içsel ve dışsal motivasyon düzeylerinin eğitim fakültesine devam eden öğretmen adaylarından anlamlı ve pozitif yönde daha yüksek olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Çocuk sevme, öğretme motivasyonu, öğretmen adayları

HOW TEACHER CANDIDATES’ FONDNESS FOR CHILDREN PREDICTS THEIR TEACHING MOTIVATION

This study aimed to investigate the predictive power of fondness for children on teaching motivation of teacher candidates who take pedagogical formation courses or attend faculty of education. The study was conducted with 206 students who attended the faculty of education at a public university in the Mediterranean region and 207 students attending the formation program of the same faculty. Data were collected with “Fondness for Children Scale” and “Teaching Motivation Scale”. As a result of the study, it was found that type of program enrolled and fondness for children significantly predicted intrinsic teaching motivation while type of program enrolled significantly predicted ex̄trinsic teaching motivation. It was concluded that levels fondness for children and the intrinsic and ex̄trinsic motivation of teacher candidates who attended the formation program at the faculty of education were significantly higher than those of teacher candidates who attended the faculty of education.

Keywords:

Fondness for children, teaching motivation, teacher candidates,

PDF

___

Açıkgöz, K. Ü. (2012). Etkili öğrenme ve öğretme. İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
Akbaba, S. (2006). Eğitimde motivasyon. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 343-361.
Argon, T. ve Cicioğlu, M. (2017). Meslek lisesi öğretmenlerinin eğitime inanma düzeyleri ile öğretme motivasyonları. The Journal of Academic Social Science Studies, 57, 1-23. Doi:10.9761/JASSS7108
Argon, T. ve Ertürk, R. (2013). İlköğretim okulu öğretmenlerinin içsel motivasyonları ve örgütsel kimliğe yönelik algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 19 (2), 159179.
Aydın, M. (2013). Eğitimde Örgütsel Davranış. Ankara: Gazi Kitabevi.
Ayık, A., Akdemir, Ö. A. ve Seçer, İ. (2015). Öğretme motivasyonu ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Current Research in Education, 1(1), 33-45.
Ayık, A ve Ataş, Ö. (2014). Öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları ile öğretme motivasyonları arasındaki ilişki. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4 (1), 25-43.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2011) Bilimsel Araştırma Yöntemleri (9. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Çay, Y. ve Şanal, M. (2016). Sınıf öğretmeni adaylarının ve sınıf öğretmenlerinin çocuk sevme düzeylerinin incelenmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, (6), 134-142
Çelik, K., Sarıtaş, E. ve Çatalbaş G. (2013). The effect of student teachers' liking of children and empathic tendency on the attitudes of teaching profession. International J. Soc. Sci. & Education, 3(2), 499-510
Ceylan, (2017). Okul öncesi öğretmenlerinin çocuk sevme düzeyleri ile iletişim becerileri arasindaki ilişkinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Niğde: Aksaray Üniversitesi
Çokluk, O., Sekercioglu, G. ve Buyukozturk, S. (2010). Sosyal bilimler icin cok degiskenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
Dereli İman, E. (2014). Okul öncesi öğretmen adaylarının çocuk sevgisi ve öğretmenlik mesleğine ilişkin motivasyonlarının incelenmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 7(4), 482-504.
Dereli, E. ve Acat, M. B. (2010). Okul öncesi eğitim öğretmenliği bölümü öğrencilerinin motivasyon kaynakları ve sorunları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24, 173-187.
Durmuşoğlu Saltalı, N. ve Erbay, F (2013). Okul öncesi öğretmenlerinin konuşma, dinleme ve empati becerilerinin çocuk sevme davranışı açısından incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 14(1), 159-174.
Durualp, E. ve Kaytez, N. (2016). Okul öncesi öğretmenlerinin is doyumlarının çocuk sevme düzeyleri ile bazı değişkenler açısından incelenmesi. Pegem Eğitim ve Ögretim Dergisi, 6(1), 97.
Duyan, V. ve Gelbal, S. (2008). Barnett Çocuk Sevme Ölçeği’ni Türkçeye uyarlama çalışması, Eğitim ve Bilim Dergisi, 33, 40-48.
Ercan, R. (2014). Öğretmenlerde çocuk sevgisi, International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(8), 435-444.
Ekinci, N. (2017). Öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleği ve alan seçiminde etkili olan motivasyonel etkenler. İlköğretim Online, 16(2), 394-405. Doi: doi.org/10.17051/ilkonline.2017.304706
Erdem, A. R. ve Gözel, E. (2014). Sınıf öğretmeni adaylarının öğretmenlik mesleğine ilişkin motivasyon düzeyleri. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(1), 49–60.
Ergün, M. ve Özdaş, A. (1999). Okul gözlemi ve uygulama çalışmalarının öğretmen adayları üzerindeki etkisi. AKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 3, 115-119.
Ergün, M. (2011). Sınıfta motivasyon. E. Karip (Ed.). Sınıf yönetimi içinde (s. 119-135). Ankara: Pegem Akademi.
Gagne, M., Forest, J., Gilbert, M. H., Aube, C., Morin, E. ve Malorni, A. (2010). The motivation at work scale: Validation evidence in two languages. Educational and Psychological Measurement, 70(4), 628–646. doi: doi.org/10.1177%2F0013164409355698
Gencel, İ. E., Akyüz, B. (2019). Pedagojik formasyon programı öğrencilerinin öğretmeye yönelik motivasyonları ile öğretmenliğe hazır olma durumları. 1. uluslararası bilim eğitim sanat ve teknoloji sempozyumu ubest tam metin bildiri kitabı, 177-182.
Gelbal, S. ve Duyan, V. (2010). İlköğretim öğretmenlerinin çocuk sevme durumlarina etki eden değişkenlerin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergis, 38, 127-137.
Gün, F., ve Turabik, T. (2019). Öğretmen adaylarının olası benliklerinin öğretme motivasyonları üzerindeki etkisi. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 8(1), 214-234. Doi: dx̄.doi.org/10.30703/cije.468371
Güzel Candan, D., & Evin Gencel, İ. (2015). Öğretme Motivasyonu Ölçeğini Türkçe’ye uyarlama çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36, 72-89.
İçi, A. ve Öksüz, Y. (2014). The relationship between authoritarian personality and liking of children levels of teacher candidates. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 116, 3203-3207.
İlgan, A., Canoğlu, Ö., Karamert, Ö. ve Şensoy, Ç. P. (2018). Öğretmenlerin çocuk sevme düzeyleri ile öğretme motivasyonları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Turkish Studies Educational Sciences, 13(19), 979-1003. doi: dx̄.doi.org/10.7827/TurkishStudies.13985.
Kabaklı Çimen, L. (2015). Eğitim fakültesi öğrencilerinin çocuk sevme eğilimlerine etki eden değişkenlerin incelenmesi. Turkish Studies, 10(11), 811-830.
Kauffman, D. F., Yılmaz-Soylu, M. ve Duke, B. (2011). Öğretme motivasyonu ölçeğinin geçerlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40, 279-290.
Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Teknikleri. 9. Basım, Ankara: Nobel Yayınları.
Kasapoğlu, K., ve Akyol, T. (2012). Liking of children as a predictor of attitudes toward children’s rights. The New Educational Review. 28(2), 49-59.
Konan, N., ve Yılmaz, S. (2018). Öğretmen adaylarının çocukları sevme düzeylerine ilişkin algıları. C. Teyyar, K. Uğurlu, S. Beycioğlu, H. Koşar, F. Kahraman ve Ş. Köybaşı (Ed.) 13. Uluslararası Eğitim Yönetimi Kongresi e-kitap, 66-73.
Reeve, J., Bolt, E. ve Cai, Y. (1999). Autonomy-supportive teachers: How they teach and motivate students. Journal of Educational Psychology, 91(3), 537-548. doi: doi.org/10.1037/0022-0663.91.3.537
Ryan, R. M. & Deci, E. L. (2000). Intrinsic and ex̄trinsic motivations: Classic definitions and new directions. Contemporary Educational Psychology, 25, 54-67.
Sönmez, V. (2016). Sevgi Eğitimi, Ankara: Anı Yayıncılık.
Tabachnick, B. G., and Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (6th. Ed.). USA: Pearson Education.
Türk, R., Kardaş, F., Özdemir, G. ve Kerimoğlu, Y. (2017). Öğretmenlerin Çocuk Sevme Durumlarının Belirlenmesi: Kars Örneği. Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi Dergisi, 7(1), 45-52. doi:10.5222/buchd.2017.045
Yazıcı, Z. (2013). Okul öncesi öğretmen adaylarının çocuk sevme eğilimlerinin incelenmesi. Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi, 3(2), 279-286.
Yenilmez, K. ve Acat, M. B. (2005). Öğretmen adayı tezsiz yüksek lisans öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine ilişkin motivasyon kaynakları ve sorunları. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 347-354.
Yoleri, S. (2014, Nisan). Okul öncesi öğretmenlerinin çocuk sevme düzeyine etki eden değişkenlerin incelenmesi. Ejer Congress 24-26 Nisan, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Kongre Merkezi.