EASTERLIN PARADOKSUNUN ALTERNATİF BİR YAKLAŞIMLA İNCELENMESİ: PANEL KESİRLİ POLİNOMİYAL MODELLER

Easterlin Paradoksu, gelir ile yaşam memnuniyeti arasında doğrusal – logaritmik bir ilişkinin olduğunu ifade etmektedir. Buna göre, gelir düzeyindeki artış, bireylerin yaşam memnuniyeti düzeyini başlangıçta arttırmakta ancak bir noktadan sonra bu etki sabitlenmektedir. Bu çalışmada Easterlin Paradoksu makro düzeyde ele alınmıştır. Bu amaçla geniş bir ülke grubundan oluşan heterojen bir veri setinden faydalanılmıştır. Paradoksta yer alan ilişki için en uygun fonksiyonel şekli belirlemek amacıyla, literatürde yer alan çalışmalardan farklı olarak özgün bir yöntem kullanılmıştır. Kesirli polinomiyal modeller olarak ifade edilen bu yöntem, fonksiyonel ilişkilerin yapısını belirlemek için, değişkenlerin tamsayı olmayan kuvvetlerinden faydalanmaktadır. Bu yöntem, geniş çaplı bir model kümesinden en uygun olanı belirleme avantajına sahiptir. Bu çalışmada kesirli polinomiyal modeller ile panel veri modelleri entegre edilerek kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, yaşam memnuniyeti ile ekonomik büyüme arasında sigmoid yapıda, kübik – logaritmik bir ilişki bulunmaktadır. Buna göre, düşük ekonomik büyümeye sahip ülkelerde, gelirin yaşam memnuniyetine etkisi üssel olarak artarken, yüksek büyümeye sahip ülkelerde bu etki logaritmik yapıya benzer şekilde önce artış göstermekte, daha sonra bu artış etkisini kaybetmekte ancak sabit bir hale gelmemektedir. Dolayısıyla yüksek gelirli ülkelerde Easterlin Paradoksunun geçerli olması daha muhtemel olmakla birlikte, yine de tam olarak geçerli olduğu söylenemez. Klasik yöntemlerle elde edilen daha genel bulgulara karşılık, kesirli polinomiyal modellerin kullanımı, paradoksun geçerliliğine dair daha detaylı sonuçlar elde edilmesine olanak sağlamıştır.

Anahtar Kelimeler:

Kesirli Polinomiyal Modeller, Easterlin Paradoksu, Yaşam Memnuniyeti

AN ALTERNATIVE APPROACH OF THE EASTERLIN PARADOX: PANEL FRACTIONAL POLYNOMIAL MODELS

Easterlin Paradox states that there is a linear-logarithmic relationship between income and life satisfaction. Accordingly, the increase in income level increases the life satisfaction level of individuals at the beginning, but after a point this effect becomes stable. In this study, the Easterlin Paradox is discussed at the macro level. For this purpose, a heterogeneous data set consisting of a large group of countries was used. In order to determine the most appropriate functional form for the relationship in the paradox, a unique method was used, unlike the studies in the literature. Expressed as fractional polynomial models, this method uses non-integer powers of variables to determine the structure of functional relationships. This method has the advantage of determining the best fit from a large set of models. In the study, fractional polynomial models were used by integrating panel data models. According to the results, there is a sigmoid, cubic-logarithmic relationship between life satisfaction and economic growth. Accordingly, in countries with low economic growth, while the effect of income on life satisfaction increases exponentially, in countries with high growth, this effect first increases similar to the logarithmic structure, then this increase loses its effect but does not become stable. So although the Easterlin Paradox is more likely to prevail in high-income countries, it cannot be said to be exactly valid. In contrast to the more general findings obtained by classical methods, the use of fractional polynomial models enabled more detailed results regarding the validity of the paradox.

Keywords:

Fractional Polynomial Models, Easterlin Paradox, Life Satisfaction,

PDF

___

Ambler, G., & Royston, P. (2001). “Fractional Polynomial Model Selection Procedures: Investigation of Type I Error Rate”. Journal of Statistical Computation and Simulation, 89-108.
Blanchflower, D. G., & Oswald, A. J. (2004). “Well-Being over Time in Britain and the USA”. Journal of Public Economics. 88. 1359-1386.
Caporale, G.M., Georgellis, Y., Tsitsianis, N. & Yin, Y.P. (2009). “Income and Happiness Across Europe: Do Reference Values Matter?”. Journal of Economic Psychology. 30. 42–51.
Çirkin, Z., & Göksel, T. (2016). “Mutluluk ve Gelir”. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 71:2. 375-400.
Diener, E. (1984). “Subjective Well-Being”. Pyschological Bulletin. 95:3. 542-575.
Easterlin, R.A. (1974). “Does Economic Growth Improve the Human Lot? Some Empirical Evidence”. Nations and Households in Economic Growth, Essays in Honor of Moses Abramovitz. 89-125.
Easterlin, R.A. & Angelescu, L. (2009). “Happiness and Growth the World Over: Time Series Evidence on the Happiness-Income Paradox”. IZA Discussion Paper (4060). 1 – 29.
Frey, B.S., & Stutzer A. (2002). “What Can Economists Learn from Happiness Research”. Journal of Economic Literature. 40. 402-435.
Güriş, S., & Kızılarslan, Ş. (2018). “Dengesiz Panel Veri Modelleri”. içinde S. Güriş (Ed.), Uygulamalı Panel Veri Ekonometrisi (s. 415-432). İstanbul: Der Yayınları.
Köksal, O., & Şahin F. (2015). “Gelir ve Mutluluk: Gelir Karşılaştırmasının Etkisi”. Sosyoekonomi. 23:26. 45-59.
Maslow, A. H. (1943). “A Theory of Human Motivation”. Psychological Review. 50:4. 370-96.
Royston, P., & Altman D. G. (1994). “Regression Using Fractional Polynomials of Continuous Covariates: Parsimonious Parametric Modelling”. Applied Statistics. 43. 429-467.
Royston, P., & Altman, D. G. (1995). “Using Fractional Polynomials to Model Curved Regression Relationships”. Stata Technical Bulletin. 4: 21, 11 – 23.
Royston, P., & Sauerbrei, W. (2008). Multivariable Model-Building: A Pragmatic Approach to Regression Analysis Based on Fractional Polynomials for Modelling Continuous Variables. Chichester: John Wiley & Sons.
Sauerbrei, W., & Royston, P. (1999). “Building Multivariable Prognostic and Diagnostic Models: Transformation of the Predictors by Using Fractional Polynomials”. Journal of the Royal Statistical Society. Series A. 71 – 94.
Stevenson, B., & Wolfers, J. (2008). “Economic Growth and Subjective Well-Being: Reassessing the Easterlin Paradox”. Brookings Papers on Economic Activity, Economic Studies Program, The Brookings Institution. 39:1. 1-102.
Veenhoven, R. & Dumludağ, D. (2015). “İktisat ve Mutluluk”. İktisat ve Toplum Dergisi. 58. 46-51.
World Happiness Report (2019). https://worldhappiness.report/ed/2019/ (Erişim Tarihi: 30.10.2019).