Günümüz Yunanistan’ında günlük konuşma dilinde, keza yazılı dilde arkaik kökenli pek çok sözcük, deyim ve kalıplaşmış söz gruplarıyla karşılaşılır. Yaygın kullanımlarıyla anlatımı “çeşnilendiren” bu unsurlar, ifadeye güç ve canlılık katarlar. Öte yandan doğru yazım ve kullanımları bakımından anadil konuşucularını dahi zorlayıcı niteliktedirler. Türkiye özelinde, 1930’lu yıllardan beri Klasik ve 1990’lardan beri Çağdaş Yunancanın lisans düzeyinde öğretildiği dikkate alınırsa, azımsanmayacak sayıda kişinin Yunancayı çeşitli amaçlar doğrultusunda kullandığı anlaşılabilir. Bu kitlenin, bilimsel bir makale okurken, günlük bir gazeteye göz atarken ya da en basitinden sohbet ederken anılan dil yapılarıyla karşılaşmaları kaçınılmazdır denebilir