AİLELER VE ÖĞRETMENLER ARASINDAKİ İLETİŞİM İÇİN GÜNCEL BİR UYGULAMA:WHATSAPP GRUBU ÖRNEĞİ

Bu çalışma okul öncesi ve ilkokula devam eden çocuğu olan ailelerin çocuklarının öğretmenleriyle iletişiminde WhatsApp gruplarının kullanım amaçlarına ilişkin görüşlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu araştırmada nitel araştırma yönteminden görüşme tekniği kullanılmıştır. Araştırma yarı yapılandırılmış görüşme soruları ile toplanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 38'i okul öncesi 33'i ilkokul olmak üzere eğitime devam eden çocukların ebeveynleri ve öğretmenlerle iletişimde WhatsApp gruplarını kullanan 71 ebeveyn oluşturmaktadır. Çalışmanın amacı doğrultusunda yüz yüze görüşme yöntemiyle elde edilen veriler, ses kayıt cihazı yardımıyla toplanmıştır. Elde edilen veriler betimsel analiz tekniğine göre çözümlenmiştir. Veri analizleri sonucunda, WhatsApp uygulamasının özellikleri, kullanım amaçları, avantaj ve dezavantajları, yaşanan problemler ve öneriler olmak üzere beş ana tema belirlenmiştir. Ayrıca okul öncesi ve ilkokul çağında çocuğu olan ailelerin öğretmenlerle iletişiminde WhatsApp grubu kullanma nedenlerine ilişkin görüşlerinin, kullanım amaçları, avantaj ve dezavantajları ile yaşanan problemler konusunda genellikle benzerlik gösterdiği, ancak en beğenilen özelliği, nelerin paylaşıldığı ve öneriler konusunda farklılıklar olduğu ortaya çıkmıştır. Bunun yanında, okul öncesi ve ilkokul eğitiminde WhatsApp gruplarının aile-öğretmen iletişiminde oldukça sıklıkla kullanılan bir uygulama olduğu belirlenmiştir. Ayrıca görüşme yapılan aileler, öğretmenlerle iletişiminde WhatsApp gruplarının birçok avantajının yanında amaç dışı kullanım, zaman kaybı, yanlış anlaşılmalar, mahremiyetin korunmaması, içerik kirliliği gibi çeşitli dezavantajları olduğunu belirterek bunları önlemeye yönelik olarak, amacına uygun kullanılması, çocukların kıyaslanmaması ve bazı paylaşımların özelden yapılması gibi öneriler sunmuşlardır. Çalışmanın amacı doğrultusunda; öğretmenlerle iletişimde WhatsApp gruplarını kullanan ebeveynlere iletişim kuralları, mahremiyet ve etik konularında eğitimler verilerek, yaşanan dezavantajların azaltılabileceği konularında öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Okul öncesi eğitim, ilkokul, WhatsApp uygulaması, Aile-öğretmen iletişimi, Okul aile işbirliği, Aile matılım modeli

A TREND APPLICATION FOR THE COMMUNICATION BETWEEN PARENTS AND TEACHERS:WHATSAPP GROUPS SAMPLE

: This study aims to find out the viewpoints of the parents who have kindergarten or primary school children about the purposes of the use of WhatsApp groups to communicate with the teachers of their children. Of the qualitative research methods, interview technique was used in this study. The study was carried out through semi-structured interview questions. The study group of this research consists of 71 parents using WhatsApp groups to communicate with their children’s teachers, 38 parents whose children attend a kindergarten and 33 parents whose children attend a primary school. According to the aim of the study, the data obtained through the face-to-face meeting method have been picked up by means of a tape recorder. The data obtained have been analyzed according to the descriptive analysis technique. As a result of data analyses, five main themes have been determined as the features of WhatsApp, the purposes of the use of it, its advantages and disadvantages, the problems experienced and suggestions. Moreover, the views of the parents, with kindergarten or primary school children, regarding the reasons for the use of WhatsApp groups show similarities in the purposes of its use, advantages, disadvantages and in the problems experienced in general. However it has been found out that there are differences in its most popular feature, what is shared and in suggestions. Besides, it has been determined that WhatsApp groups are frequently used for parent-teacher communication in kindergarten and primary school education. On the other hand, the parents interviewed have remarked various disadvantages such as misuse of it, misunderstandings, breaching of privacy, comparisons of children, waste of time, content pollution. In addition, they have made a number of suggestions such as using it properly, not comparing children, messaging privately if necessary. According to the aim of the study, the suggestions about reducing the disadvantages experienced have been made by training the parents in relation to communication rules, privacy and ethics.

Keywords:

Primary school, WhatsApp application, Parent - teacher communication, School family cooperation, Parents involvement model,

PDF

___

Aktaş Arnas, Y., ve Yaşar, M. (2011). Okul öncesi eğitimde aile katılımı. Ankara:Vize yayıncılık.
Aksoy, P. (2020). http://www.efdergi.hacettepe.edu.tr/yonetim/plugins/uploads/files/3294-published.pdf. (Erişim Tarihi:01/10/2020).
Atabey, D., ve Tezel-Şahin, F. (2011). Aile öğretmen iletişim ve işbirliği ölçeği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(3), 793-804.
Avcı, F. (2020). Okul öncesi eğitimde aile katılımının sağlanması için bilgi iletişim teknolojilerin kullanımı:whatsApp uygulaması örneği. Başkent University Journal of Education, 7(2),439-452.
Balcı, A. (2017). Sosyal Medya Temelli Anne Katılım Programı’nın anne çocuk ilişkisine ve anne öğretmen işbirliği-iletişimine etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Balcı, A., ve Tezel-Şahin, F. (2018). Öğretmen-aile iletişiminde WhatsApp uygulamasının kullanımı. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(2), 749-776.
Balcı, A., ve Tezel-Şahin, F. (2016). Sosyal medyanın aile katılımında kullanılabilirliği üzerine bir inceleme. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2309-2322.
Bay, D. N., Bahçıvan, E., ve Kalay, B. (2018). Okul öncesinde okul aile işbirliğine yönelik ailelerin ve öğretmenlerin görüşleri. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4(3), 58-82.
Bayraktar, V., Güven, G., ve Temel, Z. F. (2016). Okul öncesi kurumlarda görev yapan öğretmenlerin aile katılım çalışmalarına yönelik tutumlarının incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(2), 755-770.
Bouhnik, D., Deshen, M., & Gan, R. (2014). WhatsApp goes to school:Mobile instant messaging between teachers and students. Journal of Information Technology Education:Research, 13(1), 217-231.
Cooper, H., Robinson, J. C., & Patall, E. A. (2006). Does homework improve academic achievement A synthesis of research, 1987–2003. Review of educational research, 76(1), 1-62.
Craig, L. (2006). Does father care mean fathers share? A comparison of how mothers an fathers in intact families spend time with children. Gender & Society, 20(2), 259-281.
Creswell, J.W. (2013). Nitel Araştırma Yöntemleri:Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. (M. Bütün ve S.B. Demir Çev. Edt.). Ankara:Siyasal Kitabevi.
Çağdaş, A., ve Seçer, Z. (2011). Anne baba eğitimi. Ankara:Eğiten Kitabevi.
Çakmak, Ö. Ç. (2010). Okul öncesi eğitim kurumlarında aile katılımı. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 20 1-18.
Çalışkan, N., ve Ali, A. (2015). Okul aile birliği ve velilerle iletişim. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 69-82.
Çelenk, S. (2003). Okul başarısının ön koşulu:Okul aile dayanışması. İlköğretim-Online 2 (2), 28-34.
Duru, S., ve Çöğmen, S. (2017). İlkokul-ortaokul öğrencileri ve velilerin ev ödevlerine yönelik görüşleri. İlköğretim-Online, 16(1), 354-365.
Fischer, Y. (2013). "The Facebook is dead – long live WhatsApp". De Marker. Erişim:Ekim 26, 2020, from http://www.themarker.com/technation/1.2126492. (Erişim Tarihi:01/12/2019).
Fischer, Y. (2010). It is possible:Success stories of parent -school partnerships. Tel Aviv:Mofet Institute.
Flouri, E., & Buchanan, A. (2003). The role of father involvement in children's later mental health. Journal of adolescence, 26(1), 63-78.
Güngörmüş, O. (1990). Baba çocuk ilişkisi, ana-baba okulu (2. Basım). İstanbul:Remzi Kitabevi.
Gürşimşek, I., Kefı, S., ve Girgin, G. (2007). Okul öncesi eğitime babaların katılım düzeyi ile ilişkili değişkenlerin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(33), 181-191.
Hakyemez, S. (2015). Turkish early childhood educators on parental involvement. European Educational Research Journal, 14(1), 100-112.
Hamlin, D., & Flessa, J. (2018). Parental involvement initiatives:An analysis. Educational Policy, 32(5), 697-727.
Ho, L.-H., Hung, C.-L., & Chen, H.-C. (2013). Using theoretical models to examine the acceptance behavior of mobile phone messaging to enhance parent–teacher interactions. Computers& Education, 61, 105-114.
Jacobson, L. (2003). Phila. Parents to receive marks for'home support'of students. Education Week, 23(4).
Johnson, R. B. (1997). Examining the validity structure of qualitative research. Education, 118(2), 282.
Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi:kavramlar-ilkeler-teknikler. Ankara:Nobel Yayın Dağıtım.
Keçeli-Kaysılı, B. (2008). Akademik başarının arttırılmasında aile katılımı. Özel Eğitim Dergisi, 9(1), 69.
Keyes, C. R. (2004). Parent-teacher partnerships:A theoretical approach for teachers. Retrieved from http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED470883.pdf. (Erişim Tarihi:11/07/2020).
Kosaretskii, S., & Chernyshova, D. (2013). Electronic communication between the school and the home. Russian Education & Society, 55(10), 81-89.
Krefting, L. (1991). Rigor in qualitative research:The assessment of trustworthiness. American journal of occupational therapy, 45(3), 214-222.
Kurtz, G. (2014). Integrating a Facebook group and a course website:The effect on participation and perceptions on learning. American Journal of Distance Education, 28(4), 253-263.
Lewis, C., & Lamb, M. E. (2003). Fathers’ influences on children’s development:The evidence from two-parent families. European journal of psychology of education, 18(2), 211-228.
Mayangsari, I. D., & Aprianti, A. (2017). Understanding communication among parents and teachers in WhatsApp. Case study in Bandung, Indonesia. Malaysian Journal of Social Sciences and Humanitie (MJSSH), 2(2), 18-23.
McBride, B. A., & Rane, T. R. (1997). Father/male involvement in early childhood programs:Issues and challenges. Early Childhood Education Journal, 25(1), 11-15.
Merriam, S. B. (2013). Nitel Araştırma Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber. Çev. Ed. S. Turan. Ankara:Nobel Yayıncılık.
Neuman, L. V. (2013). Toplumsal araştırma yöntemleri. Nitel ve nicel yaklaşımlar (2 Cilt). S. Özge (Çev.). İstanbul:Yayınodası Yayıncılık.
Nutkins S., McDonald, C., & Stephen, M. (2013). Early childhood education and care:an introduction.Los Angeles:SAGE.
Olmstead, C. (2013). Using technology to increase parent involvement in schools. TechTrends, 57(6), 28-37.
Özdamlı, F., & Yıldız, E. P. (2014). Parents’ views towards improve parent–school collaboration with mobile technologies. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 131(0), 361-366.
Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. M. Bütün ve S. B. Demir (Çev. Ed.). Ankara:Pegem Akademi.
Sak, R., Sak, İ. T. Ş., Atlı, S., ve Şahin, B. K. (2015) Okul öncesi dönem:anne baba tutumları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(3).11(3).
Sak, R., Sak, İ. T. Ş., Akyürek, O. ve Taşkın, N. (2017). Ebeveyn olarak okul öncesi öğretmenleri:Nitel bir çalışma. Turkish Online Journal Of Qualitative Inquiry, 8(2),272-290. Doi:10.17569/tojqi.308590.
Sanders, J. M. (2016). Focus on family:Teachers as parents:Using technology to facilitate parent involvement:Susan catapano, editor. Childhood Education, 92(1), 95-96.
Shechtman, T., & Boucherian, A. (2015). Between parents and teachers in post-primary education. Jerusalem:Initiative for Applied Research in Education, Israel Academy of Sciences and Humanities.
Şimşek, H., ve Yıldırım, A. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara:Seçkin Yayıncılık.
Temel, F. (2010). Aile eğitimi ve erken çocukluk eğitiminde aile katılım çalışmaları. Ankara:Anı Yayıncılık.
Tezel-Şahin, F., ve Özyürek, A. (2016). Anne baba eğitimi ve aile katılımı. Ankara:İstatistik Dünyası.
Thompson, B. (2009). Parent–teacher e-mail strategies at the elementary and secondary levels. Qualitative Research Reports in Communication, 10(1), 17-25.
Toran, M., ve Özgen, Z. (2018). Okul öncesi eğitimde aile katılımı:öğretmenler ne düşünüyor, ne yapıyor? Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 6(3), 229-245.
Torun, F., (2000), Değişik açılardan babanın çocuk gelişimindeki rolü ve önemi, çocuğun yaşamında babanın rolü ve önemi sempozyum raporu, İstanbul:Anne Çocuk Eğitim Vakfı Yayın No:12.
Tuncer, N., Sak, R. ve Şahin, İ. T. Ş. (2018). Aile eğitimi. (4. Baskı) Ankara:Vize Yayıncılık.
Uludağlı, N. P. (2017). Baba katılımında etkili faktörler ve baba katılımının baba, anne ve çocuk açısından yararları. Türk Psikoloji Yazıları, 20(39), 70-88.
Ünüvar, P. (2010). Aile katılımı çalışmalarına yönelik ebeveyn ve öğretmen görüşlerinin karşılaştırılması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(3), 719-730.
Wahyuni, S., & Febianti, K. (2019). The use of WhatsApp group discussion to improve students’ writing achievement. Indonesian Educational Administration and Leadership Journal, 45-51.
Walsh, B. A., Cromer, H., & Weigel, D. J. (2014). Classroom-to-home connections:Young children's experiences with a technology-based parent involvement tool. Early Education and Development, 25(8), 1142-1161.
Wasserman, E., & Zwebner, Y. (2017). Communication between teachers and parents using the WhatsApp application. International Journal of Learning, Teaching and Educational Research, 16(12), 1-12.