Bu bölüm, Muhammed Emîn İbn Âbidîn’in (ö.1252/1836) Mecmûatu Resâili İbn Âbidîn adlı eserinde yer alan “Ref‘u’t-tereddüt fî akdi’l-esâbi‘ inde’t-teşehhüd me‘a zeyliha”adlı risâlesinin çevirisidir. Söz konusu risalede İbn Âbidîn, namazda teşehhüt esnasında kelime-i şahadet okunurken işaret parmağının kaldırılmasının fıkhî hükmü ile ilgili görüşleri ele alır. Risaleyi yazma gerekçesi olarak, kendi döneminde Hanefilerin “parmakları yummadan şahadet parmağını kaldırma” şeklindeki uygulamanın mezhepte tercih edilen görüşlere uygun olmamasını zikreden İbn Âbidîn, risalede Hanefî mezhebindeki konuyla ilgili tartışmalara değinir ve mezhebin muteber kaynaklarına müracaatla konuyla ilgili görüşünü temellendirmeye çalışır. İbn Âbidîn, risalenin sonunda ek olarak aynı konuda Molla Ali el-Kârî (ö.1014/1605) tarafından yazılmış “Tezyînü’l-ibâre li-tahsîni’l-işâre” adlı risalenin genişçe bir özetine yer verir.

This is the translation of the booklet named “Ref‘u’t-tereddüt fî akdi’l-esâbi‘ inde’t-teşehhüd me‘a zeyliha” which takes part in the Muhammed Emîn İbn Âbidîn’s work named Mecmûatu Resâili İbn Âbidîn.In this text, İbn Abidin discusses the opinions about juridical rules on holding the fore finger while readıng “eşhedü en lâilâhe illâllâh” at the sitting position in the pray.The reason for the writing of this booklet is, in the terms of İbn Abidin, Hanefis’ practice of “holding the fore finger without closing other fingers” in the pray. This practice is unsuitable with the opinions of “mezheb”. In this text, İbn Abidin talks about discussions in Hanefite school about the subject. Besides, he tries to base his opinion on the important sources in Hanefite school. At the end of the booklet, he gives place to a broad summary of text of Molla Ali el-Kârî (ö.1014/1605) named as “Tezyînü’l-ibâre li-tahsîni’l-işâre” as an appendix.