Hindistan’da Mevdûdî’nin (ö. 1903-1979) kurduğu Cemaat-i İslâmîçerçevesinde İslâm ve demokrasi ilişkisini ele almakta olan kitap, İslâmve demokrasi arasında esaslı bir gerginliğin olamayacağını antropolojikolarak ispatlayan ilk monografi olma iddiasını taşımaktadır. Yazar “İslâm’ıntabiatı gereği demokrasiyle uzlaşamayacağı” tezinin aksine batılıdevletlerin doğrudan veya dolaylı olarak Orta Doğulu diktatörlere destekvererek Orta Doğu’yu demokrasiden mahrum bırakmış olduklarınısavunarak Orta Doğu’da demokrasi eksikliğini İslâma mal edilmemesinedikkat çekmektedir. Yazar tezini desteklemek amacıyla Arap baharındainsanların demokrasi çağrısı yapmak için hayatlarını tehlikeye atmasınıörnek verir ki, ona göre batılı aydınlar bunu bile çarpıtarak sunacaklardır(s. 9-11). Üzerinde çokça tartışmaların yapıldığı bu önemli çalışmanıntemel tezi; Batılıların iddia ettiği gibi İslam'ın demokrasiyle çelişmediği,bilakis bizzat batılıların İslâm ülkelerini kasıtlı bir şekilde demokrasidenmahrum bırakılmaya çalıştığıdır