CİNSEL İSTİSMAR MAĞDURU ÇOCUĞA SOSYAL HİZMET YAKLAŞIMI: SÜLEYMANİYE KADIN DOĞUM VE ÇOCUK HASTALIKLARI EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ SOSYAL HİZMET BİRİMİ ÖRNEĞİ
Cinsel istismar bireylerde sadece fiziksel değil psikolojik olarak da birçok soruna neden olmaktadır. Sağlık kuruluşlarında çalışan sosyal hizmet uzmanlarının cinsel istismar olgusunun tanımını yapamadığı bu sebeple sosyal hizmet modellerini uygulayamadığı gözlemlenmiştir. Bu çalışmanın amacı topluma rehberlik, savunuculuk ve danışmanlık yapma görevi bulunan sosyal hizmet uzmanlarının sağlık kuruluşlarına başvuran cinsel istismar mağduru bireylere yaklaşımlarını, rol ve fonksiyonlarını ele almaktır.
SOCIAL SERVICE APPROACH FOR SEXUALLY ABUSED CHILDREN
Sexual abuse cause not just physical but also psychologic defects. It is observed that social service experts working in healthcare organisation can't define sexual abuse context and because of that they can't apply social service models. The aim of this study is to clarify approach, role and behaviors of social service experts serving as leader, defensor and consulter of the society towards sexual abused individual apealling to healthcare organisations.
___
SHUDER (2015). Erişim tarihi 22 Ocak 2015, http://www.sosyalhizmetuzmani.org/cocukcinselistismar.htm.Erişim tarihi 22 Ocak 2015, http://www.psikososyalhizmet.com/cinselistismar.htm
Erişim tarihi 20 Ocak 2015, http://www.anatomikpsikososyalhizmet.com
Erişim tarihi 16 Ocak 2015, http://www.ispcan.org http://www.onlemeplatformu.org
DSÖ, Erişim tarihi 15 Ocak 2015, http://www.cocukhaklariizleme.org/ wp-co ntent/ uplo ads/ BilgiNo tuCinsel-%C4%B0stism ar- S%C3%B6m%C3%BCr%C3%BC-Nedir.pdf.
Alikaşifoğlu, M. (2005). Adolesana yaklaşım. Türk Pediatri Arşiv, 40, 191-198.
Başbakkal Z., Baysal L. (2004). Çocuk istismarı ve ihmali konusuna ilişkin polislerin bilgi düzeylerinin incelenmesi. Çocuk Forumu Dergisi, 21(2), 65-70.
Ceylan M., ve Jacquie R.,(1989). Cinsel istismara uğramış çocukların alternatif bakımları, çocuk ihmali ve istismarı: Çocukların Kötü Muameleden Korunması I. Ulusal Kongresi, 292-315.
Dokgöz, H. ve Tırtıl, L. (2005). Çocuklarda fiziksel istismar: Olgu sunumu. Çocuk Forumu Dergisi, 8(1), 37- 41.
Ercan, O. (2005). Adölesana yaklaşım. Adölesan sağlığı Ed. Ercan O., Alikaşifoğlu. M., ve Ercan G. İstanbul
Üniversitesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri Sempozyum Dizisi No: 43. Faller K. C. (1988). Child sexual abuse: an ınterdisciplinary manual for diagnosis, case management and treatment. Mac Millan Edu.
Görker, I., Aygölü, F., ve Demir, N. (2000). Çocuğa zarar verici davranışta bulunma 3 olgu sunumu. Çocuk Forumu Dergisi, 3(2), 32-35.
Hancı, İ. H. (2002). Adli tıp ve adli bilimler. Ankara: Seçkin yayıncılık, 1. Baskı. 2002.
Kara, B., Biçer, Ü. ve Gökalp, A. (2004). Çocuk istismarı. Çocuk Hastalıkları ve Sağlığı Dergisi, 47(2), 140- 151.
Kurtay D. (2006). Çocuk ihmal ve istismarını önlenmesi rehabilitasyonu ve çocuk koruma merkezi. İzmir: Dönemeç Yayınları.
Polat, O. (2006). Klinik adli tıp, adli tıp uygulamaları, çocuk istismarı. Ankara: Seçkin yayınları.
Taner, Y. ve Bahar, G. (2004). Çocuk istismarı ve ihmali, psikiatrik yönleri. Hacettepe Tıp Dergisi, 35, 82-85.
Topbaş, M. (2004). İnsanlığın büyük bir ayıbı: çocuk istismarı.TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 3, 76-80.
Tuncay, T. ve İl, s. (2009). Sosyal hizmet uygulamasında empatiyi yeniden düşünmek. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 20 (2), 39- 45.
- ISSN: 2149-309X
- Yayın Aralığı: Yıllık
- Başlangıç: 2013
- Yayıncı: Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü