Bir ülkenin veya bölgenin tarımının gelişmesi tarımda kullanılan teknolojilerle doğrudan ilişkilidir. Bu tarımsal üretim teknolojilerinden birisi ve en önemlisi Tarımsal Mekanizasyondur. Mekanizasyon, tarımın makinalaşmasıdır. Bir ülkenin mekanizasyon düzeyinin gelişmişlik düzeyi; traktör sayısı, güç boyutu, alan başına düşen mekanik güç büyüklüğü, traktör başına düşen tarımsal alet ve makinalarının sayısı, çeşitliliği, üretilen makina sayısı, tarım makinaları imalat sanayisinin düzeyi ve uluslararası pazardaki payı gibi kriterlerle ifade edilmektedir. Dolayısıyla, toplumların gelişmişlik düzeyi ile tarımda kullanılan mekanizasyon teknolojileri arasında doğrudan bir ilişki mevcuttur. Türkiye’de tarım makinalarının kullanımı bölgeden bölgeye değişmektedir. Örneğin, Ülkemizde tarımı gelişmiş ve mekanizasyon düzeyi yüksek olan Marmara, Ege ve Akdeniz bölgelerinde tarım makinaları imalat sanayisi de buna paralel olarak gelişmiştir. Karşılıklı uyum içerisine girmiştir. Tarım bölge ekonomisinde önemli rol almaktadır. Buna karşın, Türkiye’nin en verimli tarımsal alan ve üretim potansiyeline sahip olan GAP bölgesi, gerek tarımsal mekanizasyon düzeyi ve gerek tarım teknolojilerinin üretimi bakımından en geri kalmış Bölgesidir. Bölge çiftçisinin makina/ekipman ihtiyacı bölgenin dışındaki illerden getirtilerek kapatılmaya çalışılmaktadır. Bu durum bir yandan makina satın alma maliyetini artırırken diğer yandan bakım ve onarım gibi servis hizmetlerinin aksamasına ve imalat sanayisinin gelişimine engel olmaktadır. Bu çalışmada Türkiye’nin ve Bölgemizin en önemli tarımsal alan büyüklüğü ve sulama olanaklarına sahip Diyarbakır ilinin tarımsal mekanizasyon düzeyi ve tarım makinaları imalat sektörünün mevcut durumu, artan mekanizasyon uygulamalarının Diyarbakır tarımının gelişimine olan etkileri, ilin tarımsal mekanizasyon düzeyi ile tarım makinaları imalat sanayisinin durumu arasındaki ilişki incelenmiştir.