TANTRIK VE EZOTERIK DINI GELENEKLERDE MANDALA

Mandalalar, Hint ve Doğu kökenli dinlerde, özellikle de gizemli inançları ön plana çıkaran ve daha çok Tantrik ve Esoterik dini uygulamaları ve anlayışları savunan gruplar tarafından kullanılan dua veya tapınım çarklarıdır. Mandaralar, bu din veya dini gruplarda tapınmak yahut yüce varlıklardan bazı taleplerde bulunmak maksadıyla kullanıldığından, inancın ve ibadetin en kutsal değerlerinin temsili sayılmaktadır.1Mandalalar genellikle daire ya da köşeli bir düzlem üzerine, harf, şekil, resim veya bazı özel işaretlemelerle oluşturulmuş tablolardır. Çoğunlukla daire, kare veya dikey dikdörtgen şekillerin tercih edildiği bu tablolar, kutsalı sembolize eden figürleri içerdiğinden dolayı tapınılacak objeler olarak görülmektedir. Bazı toplumlarda mandala, kutsalla ilişkili olarak farklı anlamlarda da kullanılabilmektedir.

Mandala in Tantric and Esoteric Religious Traditions

Mandalas are prayer or worship wheels used in groups of Indian and Eastern religions, particularly those that promote mysterious beliefs and advocate Tantric and Esoteric religious practices and understandings. Mandalas are regarded as representations of the most sacred values of faith and worship, as they are used to worship these religious or religious groups or to make certain demands from the supreme beings. Mandalas are usually tables created on a circle or square plane with letters, shapes, pictures, or some special markings. These paintings, which mostly prefer circle, square or vertical rectangular shapes, are seen as objects to be worshiped because they contain figures symbolizing the holy. In some societies, the term mandala may be used in different meanings in relation to the sacred.

PDF

___

Anesaki, M. (1916). Nichiren The Buddhist Prophet. Cambridge.
Arslan, H. (2018). Budizm’in Çin’e Girişinde İpek Yolunun Önemi ve İşlevi. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 18(1), 1-21.
Bafna, S. (2000). On the Idea of the Mandala as a Governing Device in Indian Architectural Tradition. Journal of the Society of Architectural Historians, 59(1).
Blofeld, J. (1992). The Tantric Mysticism of Tibet. Penguin Group Published, Arkana.
Brereton, J. P. (1987). The Encyclopedia of Religion. Macmillann Publishing Company, Newyork.
Dalton, J. (2004). The Early Development of the Padmasambhava Legend in Tibet: A Study of IOL.
Tib, J. 644 & Pelliot Tibétain 307. Journal of the American Oriental Society, 124(4).
Chawdhri, L. R. (1985). Practicals of Mantras and Tantras. Sagar Publication, New Delhi. Dictionary of Buddhism, Published by Soka Gakkai, Tokyo.
Dolce, L. D. (1999). Criticism and Appropriation Nichiren’s Attitude Toward Esoteric Buddhism. Japanese Journal Religious Studies, XXVI(3), 3-4.
Eliade, M. (2015). Dinler Tarihine Giriş (Çev. Lale Arslan). Kabalcı Yay., İstanbul.
Eliade, M. (2009). Yoga. Princeton University Press, New Jersey.
Ellingson, T. & Waugh E. (1974). Algebraic and Geometric Logic. Philosophy East and West, University of Hawai'i Press.
Gaeffke, P. (1987). The Encyclopedia of Religion. Macmillann Publishing Company, Newyork
Hewitt, J. (1988). Meditasyon (Çev. Rezan Süer). Akaşa yay., İstanbul.
Jung, C. G. (1972). Mandala Symbolism. Translated by R.F.C. Hull, Published By Princeton Unıversity Press, USA.
Karataş, H. (2012). Nichiren Budizmi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Doktora Tezi, Ankara.
Karataş, H. (2013). Sakyamuni Buda’nın Tarihsel Kişiliği ve Öğretisinin Yeni Bir Din Haline Geliş Süreci. Dini Araştırmalar Dergisi, 16(42).
Living Buddhism (1997). Soka Gakkai Publigations-World Tribune, USA.
Mansfield, V. (1981). Mandalas and Mesoamerican Pecked Circles. Current Anthropology, 22.
Morrison, B. (2017). Kukai’s Innovations and Efforts in Introducing Vajrayâna Buddhism in Japan. Centre for Bhutan Studies yay., Bhutan.
Petzold, B. (1978). Buddhist Prophet Nichiren: A Lotus in The Sun. Tokyo.
Saunders, E. D. (1987). The Encyclopedia of Religion. Macmillann Publishing Company, Newyork
The Writings of Nichiren Daishonin (2006). Editor-Translator: The Gosho Translation Committee, Published by Soka Gakkai, C.II, Tokyo.
Wayman, A. (1987). Buddhısm, Schools of Tantrıc Ritual Schools of Buddhism. Encyclopedia of Religion, 2.
Wirtings of Nichiren Shonin (1996). Edited by George Tanabe, Compiled by Kyotsu Hori, II. Tokyo
Yami, V. Ş. (2012). Japonya’da Budizm. Doğu Batı Yayınları, Ankara.
Yitik, A. İ. (2014). Doğu Dinleri. İSAM Yayınları, Ankara.
Yitik, A. İ. (1996). Hint Kökenli Dinlerde Karma İnancının Tenasüh İnancıyla İlişkisi. Ruh ve Madde Yayınları, İstanbul.