SİYASAL LİDERLİK FAKTÖRLERİNİN SEÇMEN TERCİHİ AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA

Doğuştan sahip olunan özelliklerin yanında sonradan geliştirilebilecek özellikleri de içeren liderlik, bağlı olduğu toplumun içinden çıkar ve o toplumun özelliklerine göre şekillenir. Liderlik, bir toplumda ya datoplulukta ortaya çıktığı için,toplum ya datopluluğun olmadığı yerde lidere de ihtiyaç kalmayacaktır.Siyasi liderlik ise diğer liderlik türleri ile ilişkili olmakla birlikte, siyasetin getirdiği belli başlı özelliklerden dolayı diğer liderlik türlerinden biraz farklılaşmaktadır. Çünkü siyasi liderlik, insan yönetimi, parti yönetimi, devlet yönetimini de kapsayan geniş bir perspektiften değerlendirilmektedir.Siyasettevazgeçilmez olan siyasi liderler, sadece bulundukları partinin değil, iktidara gelmeleri durumunda ülkenin lideri konumuna gelecekkişilerdir. Bu çalışmada, yönetilen konumunda bulunan seçmenlerin tercihlerinin belirmesinde etkili olan kriterlerden “siyasi liderlik ve onunla ilişkili faktörlerin” değerlendirilmesi gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın amacı, Doğu Karadeniz Bölgesi seçmeninin liderlik faktörünün bileşenlerine yükledikleri anlamve buna bağlı olarak, liderlik tercihlerinin ortaya çıkartılmasıdır. Bu amaçla, tesadüfi örnekleme tekniği ile Trabzon, Gümüşhane, Bayburt, Rize, Artvin ve Giresun illeri merkez ilçelerinde yüzyüzegörüşme yöntemi ile anketler uygulanmıştır.Araştırma, 02.02. 2014-08-04. 2014 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Seçmenler üzerinde uygulanmak üzere 70 soruluk bir anket hazırlanmış ve sorulan sorular neticesinde liderlikle ilgili seçmen tercihindeki değişmeler ve bu değişmelerin etkilendiği faktörler ortaya konulmaya çalışılmıştır.Araştırmada geçerlilik için açıklayıcı faktör analizi uygulanmıştır.

PDF

___

Altılar, N. (2012). Politik Psikolojinin Yeni Paradigması Geleceğin Lideri.Diya Kitap.

Arslan, R. (2016). Siyaset Bilimine Giriş. Dora Yayınevi.Bakan, İ. &

Büyükbeşe, T. (2010). Liderlik türleri ve güç kaynaklarına ilişkin mevcut-gelecek durum karşılaştırması: eğitim kurumu yöneticilerinin algılarına dayalı bir alan araştırması.Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, (19),73-84.

Ball, A. &Peters, G. (2007). Çağdaş Siyaset ve Yönetim(N. Uzun, Çev.). Yayınodası Yayınları (Orijinal eserin yayın tarihi 2005).

Ballı, E. (2012). Liderin ortaya çıkışında bireysel farklılıklar. Akif Tabak, Harun Şeşen, Tolga Türköz (Ed.).Liderlikte Güncel Yaklaşımlariçinde(s. 51-75). Detay Yayıncılık.

Blondel, J. (1987). PoliticalLeadership, Towards a General Analysis.Sage Publications.

Braud, P. (2017). Siyaset Sosyolojisi(E. C. Gürcan, Çev.). İmaj Yayınevi (Orijinal eserin yayın tarihi 2014).

Burns, J. M. (1992). ThePower of Leadership, PoliticalLeadership in DemocraticSocieties. Nelson Hall Publisher.Can, H. & Güney,S. (2007). Genel İşletme.Arıkan Basım Yayım.

Can, İ. (2015). Türkiye’de Siyasal Güven.Açılım Kitap.

Canbolat Özkan, E.,Beraha, A., Çeliksoy, E. & Türker, Y. (2010). Türk liderlik profili: Türk siyasi liderleri üzerine niteliksel bir çalışma.Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 2(2), 37-45.

Cottam, M.L.,Mastors, E., Preston, T.&Dietz, B. (2017). Siyaset Psikolojisine Giriş (M. Şenol Çev.). BB101 Yayınları (Orijinal eserin yayın tarihi 2016).

Çetin, C. (2009). Liderlik Stilleri, Değişim Yönetimi ve Ekip Çalışması. İstanbul Ticaret Odası yayınları.

Çetin, N. G. & Beceren, E. (2007). Lider kişilik Gandhi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(5), 110-132.

Demir, A.F. (2007). Dış Politikada Lider ve Türkiye, Türk Dış Politikasında Liderler. Bağlam yayıncılık.

Dion, L. (1968). Theconcept of politicalleadership: an analysis. CanadianJournal of Political Science,1(1), 2-17.

Doğan, S. (2007). Vizyona Dayalı Liderlik(2. Baskı). Kare yayınları.Edinger, L.J. (1990). Approachestothecomparativeanalysis of politicalleadership. Review of Politics,52(4), 509-523.

Erdoğan, İ. (1997). İşletmelerde Davranış.Dönence basın yayın hizmetleri.Eren, E. (2010). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi(12. Baskı). Beta basım yayım.

Eroğlu, A.& Akkoç, İ. (2012). Yönetsel ve dönüştürücü liderlik. Akif Tabak, Harun Şeşen, Tolga Türköz (Ed.).Liderlikte Güncel Yaklaşımlariçinde (s. 341-365). Detay yayıncılık.

Glad, B. (2002). Politicalleadership: somemethodologicalconsiderations.Linda O. Valenty & OferFeldman (Ed.).PoliticalLeadershipforthe New Century: Personality&BehaviorAmongAmericanLeaders içinde (s. 9-23). Greenwoodpress.

Gül, C. & Talat Arslan N. (2005). Yönetimde iktidar olgusu ve iktidarın kişiselleşmesi üzerine bir inceleme.Nagehan Talat Arslan (Ed.), Türkiye’de Kamu Yönetim Sorunları Üzerine İncelemeler içinde (s. 153-167). Seçkin yayıncılık.

Haas, H. &Tamarkin, B. (2000). İnsan Lider Doğmaz. Beyaz yayınları.

Halis, M. (2004). Yönetici ve çalışanlar arasındaki güven açısından lider davranışları. Tamer Koçel (Ed.),1. Aile İşletmeleri Kongre Kitabı içinde (ss.295-306).İstanbul Kültür Üniversitesi.

Hart, P. &Rhodes, A.W. (2014). Puzzles of politicalleadership. Paul Hart, R. Rhodes (Ed.),PoliticalLeadershipiçinde (s.1-16).Oxford Universitypress.

Hartog, D. N. &Koopman, P. L. (2001). Leadership in organizations. NeilAnderson vd. (Ed.). Leadership in Organizations, Handbook of Industrial, Work&OrganizationalPsychology(Vol. 2)içinde (s.166-187). Sage publications.

Heper, M. &Sayarı, S. (2008). Türkiye’de Liderler ve Demokrasi(Z. Bilgin, Çev.). Kitap Yayınevi (Orijinal Eserin Yayın Tarihi 2002).

Heywood, A. (2007). Siyaset (B. Seçilmişoğlu, Çev.). Adres Yayınları (Orijinal Eserin Yayın Tarihi 1997).

Heywood, A. (2016).Siyasetin ve Uluslararası İlişkilerin Temel Kavramları (F. Bakırcı, Çev.). BB101 yayınları (Orijinal Eserin Yayın Tarihi 2015).

Hodgkinson, C. (2008). Yönetim Felsefesi, Örgütsel Yaşamda Değerler ve Motivasyon(İ. Anıl&B.Doğan, Çev.). Beta Basım Yayım(Orijinal eserin yayın tarihi 1996).

İbicioğlu, H., Özmen, H.İ.& Taş, S. (2009). Liderlik davranışı ve toplumsal norm ilişkisi: Ampirik bir çalışma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi İdari BilimlerFakültesi Dergisi, 14(2), 1-23.

Junquera, B. &Fernandez, E. (2011). LightsAndShadows of PoliticalLeadership.Nova Science Publisher Inc.

Kalaycıoğlu, E. (1983). Çağdaş Siyasal Bilim. Beta basım yayım.Kapani, M. (2009). Politika Bilimine Giriş(23. Baskı). Bilgi yayınevi.

Kaya, V. (2013). Karizmatik Liderlik ve Toplumsal Değişim. Hemen kitap.

Keller, J. W. &Foster, D. M. (2012). Presidentalleadershipstyleandthepoliticaluse of force. PoliticalPsychology, 33(5), 581-598.

Kellerman, B. (1986).Why Do LeadersLead? PoliticalLeadership A Source Book. University of Pittsburgh press.

Komsuoğlu, A. (2008). Siyasal Yaşamda Bir Lider Süleyman Demirel. Bengi yayınları.

Közleme, O. (2013). Liderlik, siyasal otorite tipleri ve karizma. Toplum Bilimleri Dergisi, 7(13), 239-250.

Lasswell, H. D. (1986). Democraticleadership. Barbara Kellerman (Ed.), PoliticalLeadership A Source Bookiçinde (s. 196-198). University of Pittsburgh press.

Lilleker, D.G. (2013). Siyasal İletişim Temel Kavramlar (A.Altın, Çev.). Kaknüs İletişim Yayınları (Orijinal eserin yayın tarihi 2006).

Machiavelli, N. (2010). Hükümdar(G.Demircioğlu, A.Çavdar, Çev.). Dergah Yayınları (Orijinal eserin yayın tarihi 1941).

Masciulli, J.,Molchanov A.M. & Knight W.A. (2009). Politicalleadership in context. Joseph Masciulli (Ed.),TheAshgateResearch Companion toPoliticalLeadershipiçinde (s. 3-27). Ashgate.

Mughan, A.&Patterson, S. C. (1992). PoliticalLeadership in DemocraticSocieties.Nelson Hall publisher.

Owen, D. &Strong, T. B. (2004). MaxWeberTheVocationLectures. Hackett publishing company.

Öztürk, N. K. (2004). Machiavelli-Weberperspektifinde siyasal liderlik etiği. Amme İdaresi Dergisi,37(2), 13-30.

Pettman, R. (2012). Psychopathologyand World Politics. World scientific publishing.

Sezgül, İ. (2010). Liderlik ve etik: geleneksel, modern, postmodern liderlik tanımları bağlamında bir değerlendirme. Toplum Bilimleri Dergisi, 4(7), 239-251.

Spitz, D. (1994). Antidemokratik Düşünce Şekilleri. (Ş. Yalçın, Çev.). MEB Basımevi(Orijinal eserin yayın tarihi 1981).

Şenel, A. (2010). Siyasal Düşünceler Tarihi(2. Baskı). Bilim ve sanat yayınları.

Şimşek, Ş. & Çelik, A. (2011). İşletme Bilimlerine Giriş(18. Baskı). Eğitim kitabevi.

Şimşek, Ş.,Akgemci, T.& Çelik A., (2003). Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde Davranış. Adım matbaacılık.

Taşdemir, E. (2009). Toplumların idaresinde liderler ve yöneticiler. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi,(29), 149-165.

Tekeli, İ. (2011). Türkiye için Siyaset ve Demokrasi Yazıları. Tarih Vakfı Yurt yayınları.

Teles, F. (2015). Thedistinctiveness of democraticpoliticalleadership. PoliticalStudiesReview, (13),22–36.

Tuncay, S. (2000). Parti içi Demokrasi ve Türkiye. Gündoğan yayınları.

Ufel, W. (2014). PoliticalLeadership in DeliberativeDemocracy. Lambert academic publishing.

Valenty, L. O. &Feldman,O. (2002). PoliticalLeadershipforthe New Century: Personality&BehaviorAmongAmericanLeaders. Greenwoodpress.

Weber, M. (2006). Meslek Olarak Siyaset. (A.Timuçin& M.Sert, Çev.). Chiviyazıları(Orijinal eserin yayın tarihi 1919).

Yayla, A. (2015). Siyaset Bilimi. Adres yayınları.

Yıldız Özsalmanlı, A. (2005). Türkiye’de kamu yönetiminde liderlik ve lider yöneticilik. Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,(13), 137-147.

Yıldız, N. (2002). Türkiye’de Siyasetin Yeni Biçimi Liderler İmajlar Medya. Phoenix yayınevi.

Yılmaz, A. (1996). Siyasal liderlik. Yeni Türkiye Dergisi,2(9), 163-182.

Yörük, S.& Kocabaş, İ. (2001). Eğitimde demokratik liderlik ve iletişim. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 225-234.

Yücekök, Ahmet N. (1973). Toplum kalkınmasında liderlik ve sorunları. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilimler Fakültesi Dergisi,3(23), 311-336.

Zariç, S. (2011). Demokratikleşme ve etkin bir siyasal sistem oluşturma bağlamında Türkiye’de siyasipartilerde lider hegemonyası ve lider değişimi sorunsalı. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,(8), 99-115.