ÖĞRETMEN EĞİTİMİNDE YAPILANDIRMACI EĞİTİM ANLAYIŞI

Bu çalışmanın amacı eğitim fakültesi son sınıf öğretmen adaylarının yapılandırmacı eğitim anlayışı hakkındaki görüşlerini tespit etmektir. Yapılandırmacı eğitim anlayışı öğretmenin öğretim sürecinde rehber olduğu, öğrencilerin ise yaparak yaşayarak kendilerini ifade ettikleri bir süreçtir. Yapılandırmacı eğitim anlayışı düşünmeyi ve anlamayı ön planda tutmaktadır. Araştırmanın verilerini toplamak amacıyla son sınıf öğretmen adaylarıyla yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Öğretmen adaylarından elde edilen veriler kategorik içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre öğretmen adaylarının yapılandırmacı eğitim anlayışını tam olarak kavrayamadıkları, yapılandırmacı eğitim anlayışıyla davranışçı eğitim anlayışını karıştırdıkları tespit edilmiştir. Öğretmen adaylarının yapılandırmacı eğitimle ilgili uygulamada sorun yaşadıkları görülmüştür. Öğretmen adaylarının Okul Deneyimi ve öğretmenlik Uygulaması derslerinde yaptıkları gözlemlerinde okulda görevli öğretmenlerin yapılandırmacı eğitim anlayışının yerine davranışçı eğitim anlayışıyla ders işledikleri tespit edilmiştir. Yapılandırmacı eğitim anlayışının öğretmen adayları tarafından tam olarak kavranabilmesi için öğretmen eğitiminde uygulamalara daha çok yer vermek gerekmektedir.

Constructivist Approach in Teacher Education

The aim of this study is to determine the fourth grade pre-service teacher' views about the constructivist educational approach. Constructivists educational approach is a process in which teachers become as a guide in the teaching process, as well as the students expressed themselves by doing the tasks. Constructivist concept of education is to keep at the fore front of thinking and understanding. In order to gather the research data, semi-structured interviews were conducted with pre-service teachers. The data obtained from the pre-service teachers were analyzed by categorical content analyses. According to the findings, pre-service teachers cannot fully grasp the concept of constructivist education, and they confuse it with behavioural education. Pre-service teachers have a problem in constructivist educational practice. According to pre-service teachers' observation, it was seen that school experience and teaching practice course were confused by pre-service teachers concerning school teachers' understanding of constructivist education in higher education. In order for understating the constructivist educational approach completely, more practices are required in teacher education.

___

  • Akamca, G., Hamurcu, H. ve Günay, Y. (2006). Yeni ilköğretim fen ve teknoloji programına yönelik öğretmen görüşleri. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Sempozyumu: Bildiriler kitabı cilt I (14-16 Nisan). Ankara: Kök Yayıncılık.
  • Akınoğlu, O. (2012). Yapılandırmacılık. Ed. Zeki Kaya. Öğrenme Öğretme Kuramlar, Yaklaşımlar, Modeller içerisinde. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Aydın, H. (2007). Felsefi temeller ışığında yapılandırmacılık. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Aypay, A. (2011). Öğretme ve öğrenme anlayışları ölçeği'nin Türkçe uyarlaması ve epistemolojik inançlar ile öğretme ve öğrenme anlayışları arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(1), 7-29.
  • Creswell, J. W. (2013). Nitel araştırma yöntemleri (3. Baskı). M. Bütün ve S. B. Demir (Çev.). Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Çınar, O., Teyfur, E. ve Teyfur, M. (2006). İlköğretim okulu öğretmen ve yöneticilerinin yapılandırmacı eğitim yaklaşımı ve programı hakkındaki görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11), s. 47-64.
  • Engin, G. ve Sarsar, F. (2015). Sınıf öğretmeni adaylarının küresel vatandaşlık düzeylerinin incelenmesi. International Journal of Human Sciences, 12(1), s. 150-161.
  • Eren, A. (2010) Consonance and dissonance between Turkish prospective teachers' values and practices: Conceptions about teaching, learning, and assessment. Australian Journal of Teacher Education, 35(3).
  • Gür, T., Dilci, T. ve Arseven, A. (2010). Geleneksel yaklaşımdan yapılandırmacı yaklaşıma geçişte öğretmen adaylarının görüş ve değerlendirmeleri: Bir söylem analizi. Karadeniz Dergi, 5(18), s. 123-135.
  • Kaptan, F. ve Korkmaz, H. (2001). İlköğretimde fen bilgisi öğretimi. Ankara. Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
  • Kaya, Z. (2012). Gelişim ve Öğrenme. Ed. Zeki Kaya. Öğrenme Öğretme Kuramlar, Yaklaşımlar, Modeller içerisinde (s. 1-27). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Kazu, H. ve Ersözlü, Z. (2006). Yeni müfredatla gelen bitişik eğik el yazıya ilişkin öğretmen görüşleri. Ulusal sınıf öğretmenliği sempozyumu: Bildiriler kitabı cilt II (14-16 Nisan). Ankara: Kök Yayıncılık.
  • Koçak, R. (2012). Temel Kavramlar Öğrenmeyi Etkileyen Etmenler. Ed. Behçet Oral). Öğrenme Öğretme Kuram ve Yaklaşımları içerisinde (s.3-28). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Korkmaz, İ. (2008). Evaluation of teachers for restructured elementary curriculum. Education, 129(2), 250-258.
  • Mert, Ş. (2009). 6., 7. ve 8. Sınıflarda yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı ile geleneksel yaklaşımın karşılaştırılmasına yönelik uygulamalı bir çalışma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Mısır, Z. E. ve Çalışkan, N. (2007). Kuramdan Uygulamaya Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımı, E. Karadağ ve T. Korkmaz (Ed.) Yapılandırmacı Öğrenmede Dikkat Edilmesi Gereken Koşullar içerisinde (ss. 59-84). Ankara: Kök Yayıncılık.
  • Ogan Bekiroglu, F. ve Akkoç, H. Preservice (2009). Teachers' Instructional Beliefs And Examination of Consistency Between Beliefs And Practices. International Journal of Science and Mathematics Education 7, p. 1173- 1199.
  • Özden, Y. (2003). Öğrenme ve öğretme (5. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Özel, A. ve Bayındır, N. (2008). Yapılandırmacı anlayışa göre sınıf yönetimi (1. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Özenç, M. (2009). Sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşım ile ilgili yeterlilik düzeylerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Öztürk, M. (2013). Türkçe öğretmenlerinin yapılandırmacı eğitim anlayışının uygulama düzeyinin belirlenmesi (Kilis ili örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kilis 7 Aralık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı.
  • Teyfur, E. 2008. İlköğretim Öğrencilerinin Akademik Başarılarının ve Çevre Kulübü Çalışmalarının Çevreye Yönelik Tutumlarına Olan Etkisi (İzmir Örneği). Ege Eğitim Dergisi, 9(1), s. 131- 149.
  • Ünal, G. ve Akpınar, E. (2006). To what extent science teachers are constructivist in their classrooms. Journal of Baltic Science Education, 2(10), 40-50.
  • Ünsal, H. (2013). Yeni öğretim programlarının uygulanmasına ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşleri. İlköğretim Online, 12(3), s. 635-658.
  • Yaşar, Ş., Gültekin, M., Türkkan, B., Yıldız, N. ve Girmen, P. (2005). Yeni ilköğretim programlarının uygulanmasına ilişkin sınıf öğretmenlerinin hazırbulunuşluk düzeylerinin ve eğitim gereksinimlerinin belirlenmesi (Eskişehir ili örneği). Eğitimde Yansımalar: VIII Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu (s. 51-63). 14-16 Kasım Erciyes Üniversitesi, Sabancı Kültür Sitesi, Kayseri.
  • Yetişir, M., Dündar, H. ve Kayhan, C. (2006). İlköğretim fen ve teknoloji dersi 4-5. sınıf programlarının değerlendirilmesi. Ulusal sınıf öğretmenliği sempozyumu: Bildiriler kitabı cilt I. Ankara: Kök Yayıncılık.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.