MARSYAS MİTOLOJİSİNDE TANRILAR SAVAŞI

Bu çalışma, Marsyas mitolojisinden yola çıkarak antik gizem dinlerinin Anadolu’daki etkinliğini, antik çağda ve sonrasında bu mitosla ilgili eserleri ve mitosun antik çağda nasıl algılandığını ortaya koymak esas alınmıştır. Dönemin inanç ve ritüellerinin toplum yapısı içerisindeki kabul edilebilirliği, mevcut kültlerin birbirleriyle olan çatışması ile mitostaki alegorik aktarımın tarihsel gerçekliği irdelenmiştir. Bunu belirtirken zamansal kıstasın yanı sıra coğrafya, siyasal durum, kişi ve kavramlar da göz önünde bulundurularak mitosun yorumlanmasının farklı bir perspektif ile ele alınması sağlanmıştır. Ayrıca bu çalışmada, mitostaki alegorik ve metaforik anlatımın dışında olayın gerçekçi taraflarının da düşünülmesi ile birlikte antik dönem insanın din olgusuna karşı yaklaşımı hakkında dabilgi verilmeye çalışılmıştır. Bu bağlamda, mitolojide doğrudan adı geçen tanrı ve tanrıçalar ile bölgede etkin olan tanrı inançları tek tek ele alınmış, nitelikleri ve tarihsel geçmişleri üzerinde durulmuştur. Ayrıca bu inançların birbirleri ile olan münasebetleri irdelenerek ortak ya da farklı özelliklerine binaen toplum bünyesindeki çatışımı veya benimsenme özellikleri konu edilmiştir.

PDF

___

Antik Kaynakça

Euripides(2010).Bakkhalar, (S. Eyüboğlu, Çev.). Türkiye İş Bankası.

Euripides(2001). Cyclops (H. Mchugh ve D. Constant, Çev.). Peter Burian, Oxford University.

Herodotos(2014). Tarih,(M. Örkmen, Çev.). Türkiye İş Bankası Kültür.

Homeros(2008). İliada, (A. Erhat ve A. Kadir, Çev.). Can.

Ksenophon(1974). Anabasis “Onbinlerin Dönüşü”,(T. Gökçöl, Çev.). Hürriyet.

Ovidus(1994). Dönüşümler, (İ. Z. Eyüboğlu, Çev.). Payel.Polybius(2012). The Histories of Polybius, (F. Hultsch ve E. S. Shuckburgh, Çev.), Cambridge University.

Strabon(2000). Antik Anadolu Coğrafyası XII-XIII-XIV, (A. Pekman, Çev.). Arkeoloji ve Sanat.

Pausanias(1898). Descriptions of Greece, (G. Frazer, Çev.). TheMacmillan Company.

Platon(1963). Phaidon, (S. K. Yetkin ve H. R. Atademir, Çev.). Ankara Üniversitesi.

Platon(2005). Şölen, (C. Çetinkaya, Çev.), Bordo Siyah.

Modern Kaynakça

Balıkçısı, H. (1983). Anadolu Tanrıları. Bilgi.Baz, F. (2016). Herodotos’un anlatımlarına göre, İskitlerin Kimmerleri takip meselesi. Cedrus IV, 4, 47-59.

Berk, M. F. (2010). Düalist bir öğreti olarak Orfizm. Tarihin Peşinde, 3, 107-118.

Bernal, M. (2003).Kara Atena, “Eski Yunanistan Uydurmacası Nasıl İmal Edildi? 1785-1985”, (Ö.Buze, Çev.). Kaynak.

Betegh, G. (2014). Pythagoreans, Orphism and Greek Religion. “A Hiatory of Pythagoreanism”. Cambridge University.

Bordoy, F.C. (2013). On the origin of the Orphic-Pythagorean notionof the immortality of the soul. G. Cornelli, R. McKirahan, C. Macris (Ed.), A History of Pythagoreanism içinde, 149-166, Cambridge University.Challaye, F. (2002). Dinler Tarihi(S. Tiryakioğlu, Çev.).Varlık.

Claerhout, I. &Devreker, J. (2008). Pessinus, “Ana Tanrıça’nın KutsalKenti”,(B. Avunç, Çev.). Homer.

Cobb, N. (1992). Archetypal Imagination, “Glimpses of the Gods in Life and Art”.Lindisfarne.Demir, M. (2001). İskitli Okçuların Atina'ya getiriliş tarihi üzerine yeni bir yorumM.Ö. 5. Yüzyıl.Belleten,65(244), 905-910.

Durmuş,İ. (1997). Anadolu’da Kimmerler ve İskitler. Belleten,68(231), 273-286.

Dürüşken, Ç. (2000). Roma'nin Gizem Dinleri “Antik Çağda Yaşamın ve Ölümün Bilinmezliğine Yolculuk”. Arkeoloji ve sanat.

Erhat, A. (2000). Mitoloji Sözlüğü. Remzi.

Grayson, A. K. (1991). Assyria, “Sennacherib and Esarhaddon (704–669 B.C.)”. J. Boardman, I.E.S. Edwards, N.G.L. Hammond, E. Sollberger, C.B.F.Walker (Ed.), The Assyrian and Babylonian Empires and Other States of the Near East, from the Eighth to the Sixth Centuries B.C.içinde, 3 (2), 103-141.Cambridge University.

Locatelli, A. (2015). Re-configuring classical myth ınearly-Modern England, “Orpheus As a “Tutelary Deity”. E. W. Nivre, C. Franzén, P. Gillgren, K,Lundström, E. Sellberg (Ed.), Allusions andReflections: Greek and Roman Mythology in Renaissance Europe içinde, 105-122, Cambridge scholar.

Luckenbill, D. D. (1927). Ancient records of Assyria and Babylonia (Cilt 2). University of Chicago.

Müller, K. O. (1825). Introduction to a Scientific System of Mythology(J. Leitch, Çev.). Arno.

Oral, E. (2016). İskit Sanatı ve Anadolu’daki Yayılımı. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi,10, 720-733.

O’Sullivan, P. &Collard, C. (2013). Major Fragments of Greek satyric drama,Aris & Phillips Ltd.

Özmen, S. S. (2016). Anadolu’da Ana Tanrıça Kybele Kültü. Humanitas -Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 7, 381-397.

Parker, R. (2002). Early Orphism. A. Powell (Ed.), The Greek World içinde, 22,497-524.Routledge.

San, O. (2000). Bazı bulgular ışığındaAnadolu’da Kimmer ve İskit varlığı üzerine gözlemler. Belleten, 64(239), 1-24.

Sinanoğlu, N. H. (1999). Grek ve Romen Mitolojisi. Analiz basım.

Tansuğ, K. (1949). Kimmerler’in Anadolu’ya girişleri ve M.Ö. 7. yüzyılda Asur Devletinin Anadolu ile münasebetleri. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi,VII/4, 535-550.

Torjussen, S. S. (2005). The study of orphism. Nordlit, 18, 287–305.

Tockhtas’ev, S. (1996). Die Kimmerier in der antiken Überlieferung. Hyperboreus,1, 1-46.

Walter, F. O. (1993). Dionysus, “Myth and Cult”, (R. B. Palmer, Çev.). Indiana University.

Elektronik Kaynakça

https://en.wikipedia.org/wiki/Aulos#/media/File:Banquet_Euaion_Louvre_G467_n2.jpg, Erişim tarihi: 23.06.2020.

https://enacademic.com/dic.nsf/enwiki/295311, Erişim tarihi: 23.06.2020

https://en.wikipedia.org/wiki/Aulos#/media/File:Sarcophagus_Apollo_Marsyas_Louvre_Ma2347.jpg, Erişim tarihi: 23.06.2020.

https://tr.pinterest.com/kubabadesign/frig/, Erişim tarihi: 24.06.2020.

https://tr.pinterest.com/pin/549509592018621160/, Erişim tarihi: 24.06.2020.

https://i.pinimg.com/originals/1f/ff/b6/1fffb6255679041a90c06f808a78c0ce.jpgErişim tarihi: 24.06.2020.