KIRGIZİSTAN’DA TELEVİZYON YAYINCILIĞININ ÖRGÜTSEL YAPISI

Bu makale genel olarak televizyonculuk örgüt yapıları üzerinden Kırgızistan'daki televizyonculuk örgüt yapılarını ve dönüşüm süreçlerini inceleyip, günümüz durumları hakkında bilgi ermek için hazırlanmıştır. Çalışmada dünya çapında ulusal ve ticari yayın yapan kuruluşların örgüt yapıları incelenmiş, bunun bağlamında Kırgızistan'da yayın yapan kuruluşlara yapılan ziyaretler ve anket çalışması sonucunda örgüt yapıları çıkarılmış ve oluşum sürecine etki eden faktörler bulunmaya çalışılmıştır. Çalışma sonucunda; Kamu ve Tecimsel olmak üzere televizyon kuruluşlarının örgüt yapıları tespit edilmiş, örgüt yapılarını meydana getiren faktörlerin belirlenmesiyle, dünya çapında kullanılan örgütsel yapılar düzeyine ulaşmaları için öneriler verilmeye çalışılmıştır. Medya sektörü; küreselleşme ve beraberinde meydana gelen teknolojik gelişmelerden dolayı, yeni teknolojilere hâkim, teknik kalifiye elemana en yakın çalışan profile sahip uzmanları, günümüz medya sektörün teknolojik altyapı bilgisine ve becerisine sahip kadroları bünyesinde bulundurmaya ihtiyaç duyar

Organizational Structure Of Television Broadcasting In Kyrgyzstan

This article is mostly on the search of TV broadcasting organisational structure in Kyrgyzystan and its duration of conversion process enabling to achive up to date information on the issue. Organisational structure of both national and commercial corporations are worked and analized; in this respect after visiting some of the broadcasting entities in Kyrgyzystan, and holding surveys on the issue, organisational structure and facts affecting the formation duration is achieved. As a result of the study, organisationl structure of both public and commercial televisions is retained; by specifying the issues of onganisatiol structure, suggestions are being made in order to make them reach a global organisational structure level. Since media sector is greatly affected by globalisation and technical developments; it should give great importance to the usage of respective terms and devices in its own field and should be able to have the potential to transfer this information to those who will get training on media

___

  • Akarcalı,S., (1997), Türkiye’de Kamusal Radyodan Özel Radyo ve Televizyon’a Geçiş Süreci, Ankara: Punto Avşar, Z. (2004). Medyada Yoğunlaşma ve Şeffaflaşma: Yasal Düzenlemeler, Beklentiler, Sorun Alanları. Ankara İletişim Araştırmaları, 2(2):87-112.
  • Aziz, A. (1981). Radyo ve Televizyona Giriş. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları No. 480, Ankara. Berdnikova, Y. (22 Nisan 2014). 5.Kanal Genel Müdürü ile gerçekleştirilen görüşme. Bişkek.
  • Biçer, İ. (2009). Medyanın Kamuoyu Üzerindeki Etkileri ve Etik. Fırat Üniversitesi İletişim Fakültesi Medya Ve Etik Sempozyumu. Elazığ, ss.307-322.
  • Cumagulov, S. ve Musaev, A. (18 Nisan 2014). ELTR Kanalı Genel Müdürü ve ELTR kanalı Haber Program Yapımcısı ile gerçekleştirilen görüşme. Bişkek.
  • Çavdar, G. (2009). Kamu Hizmeti Yayıncılığı ve Etik. Fırat Üniversitesi İletişim Fakültesi Medya Ve Etik Sempozyumu, Elazığ, ss.163- 174. Çiftçi, A. (1992). Kitle Haberleşmesindeki Gelişmeler Yeni Radyo ve Televizyon Rejimi Nasıl Olmalıdır? Ankara Barosu Dergisi, 4:513-551.
  • Demirkıran, C. (2011). 3.2.1 Yayındayız. Derin Yayınları, İstanbul. Demirkıran, C. (2008). Uluslararası Televizyon Yayıncılığının Tarihsel Gelişim Süreci: Fransa TV5 Monde ile Türkiye TRT-INT ve TRTTÜRK Karşılaştırmalı İncelemesi. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Radyo Televizyon Sinema Anabilim Dalı, İstanbul.
  • Demirbilek, H. (2011). Avrupa Birliği’nde Medya Yoğunlaşması; Teori Ve Uygulama. Uzmanlık Tezi, T.C. Radyo ve Televizyon Üst Kurulu, Ankara.
  • Erdoğmuş, N. ve Koçer, S. (2009). Televizyon Yayıncılığı Sektöründe Çalışan Profesyonellerin Kariyerinin “Sınırsız Kariyer Kuramı” Açısından Kırgızistan’da Televizyon Yayıncılığı’nın Örgütsel Yapısı [405]
  • İncelenmesi. Uluslar Arası 7. Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi Bildiriler Kitabı, Yalova, ss.1469-1479. Golovanov, D. (2006). KG-Kyrgyzstan: Public Television Established. Moscow Media Law and Policy Centre Yayını, Moskova. Gökçe, G. (1997). Televizyon Program Yapımcılığı ve Yönetmenliği. Der Yayınları, İstanbul.
  • İşcan, H. (2014). Kırgızistan’da Medya Sektörü’nün Değerlendirmelerine Göre Radyo, Televizyon Ve Sinema Eğitimi’nin Durumu. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İletişim Bilimleri Anabilim Dalı, Bişkek.
  • İvakova, A. ve Cumaev, C. (21 Nisan 2014). NTS Radyosu Müdürü ve NTS Televizyonu Yaratıcı Yapımcısı ile gerçekleştirilen görüşme. Bişkek.
  • Kasım, Metin. (2009). Türkiye’de, Özel/Tecimsel Radyo Yayıncılığının Gelişim Süreci ve Konya’daki Tecimsel Radyolar Üzerine Bir İnceleme. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 1:118-135.
  • Koçel, T. (2001). İşletme Yöneticiliği, 8. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları, s.304-378
  • Koçer, S. (2013). Radyo ve Televizyon İşletmelerinde Yönetim ve Organizasyon. 1. Baskı, T.C. Anadolu Üniversitesi Yayını No: 3036, Eskişehir, ss.2-29.
  • Mutlu, E. (1999). Televizyon ve Toplum. TRT Yayınları, Ankara. Myrzagulov, M. (5 Kasım 2013). Kırgız Milli Üniversitesinin Gazetecilik Fakültesinin Basın Bölümü Başkanı ile gerçekleştirilen görüşme. Bişkek. Otorbaev, K. (21 Nisan 2014). KTR Genel Müdürü ile gerçekleştirilen görüşme. Bişkek.
  • Özkan, I. (1994). Radyo ve Televizyon İşletmeciliği. Ege Üniversitesi Yayınları No: 5, İzmir.
  • Postman, N. (1994). Televizyon: Öldüren Eğlence. Akınhay, O. (Çev.), Ayrıntı Yayınları, İstanbul, 4. Baskı. Tamer, E.C. (1983). Dünü ve Bugünüyle Televizyon. Varlık Yayınları, İstanbul.
  • Hakkı İşcan [406] Wicks, K. (1977). Televizyon. Önol A. (Çev.), Remzi Kitapevi, İstanbul.