İŞBİRLİĞİNE DAYALI ÖĞRENME YÖNTEMİNİN İLKOKUL MATEMATİK DERSİNE VE MATEMATİĞE KARŞI TUTUMA ETKİSİ

Bu araştırmanın amacı; ilkokul dördüncü sınıf matematik dersinde işbirliğine dayalı öğrenme yönteminin akademik başarı ve matematiğe karşı tutuma etkisiniortaya çıkarmak ve işbirliğine dayalı yöntem hakkındaki düşüncelerini belirlemektir. Araştırmada tek grup öntest-sontest desen kullanılmıştır. Araştırmada 4. sınıf matematik programının “Çevre Uzunluklarını Hesaplama” ünitesinde yer alan kazanımlar deney grubunda 23 ders saati boyunca işbirliğine dayalı öğrenme yaklaşımının “Öğrenci Takımları Başarı Bölümleri” ve “Takım Oyun Turnuva” tekniklerinin bir arada uygulanmasını içeren “Takım Oyun Turnuva Destekli Öğrenci Takımları ve Başarı Bölümleri” tekniği uygulanmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, 2015-2016 öğretim yılının II. döneminde MillîEğitim Bakanlığına bağlı Malatya Battalgazi ilçesinde 4. sınıfta öğrenim gören 10 kız, 10 erkek öğrenci olmak üzere 20 öğrencilerden oluşmuştur. Veri toplama aracı olarak Baykul(1990)tarafından geliştirilen matematik tutum ölçeği, araştırmacı tarafındangeliştirilen matematik başarı testi ve işbirliğine dayalı öğrenme yöntemini değerlendirme anketi uygulanmıştır. Verilerin analizinde öğrencilerin öntest ve sontest puanları arasındaki fark hesaplanıp, ilerleme puan dizileri oluşturulmuş, daha sonra çalışma grubunun süreçteki akademik başarı ve tutuma ilişkin ilerlemelerinin göstergesi olan bu fark puan ortalamaları normal dağılım gösterdiğinden ilişkisiz örneklemler için t-test ile karşılaştırılmıştır. Öğrencilerin işbirliğine dayalı öğrenme yöntemi ile ilgili düşüncelerinin analiz edilerek değerlendirilmesinde ise frekans ve yüzde değerlerinden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda işbirliğine dayalı öğrenme yöntemindekitekniklerinin birleşimi deney grubunda öğrenim gören kız ve erkek öğrencilerin matematik dersindeki akademik başarıları ve tutumları üzerinde cinsiyet açısından anlamlı bir farklılaşmaya neden olmamıştır. Öğrenciler işbirliğine dayalı öğrenme yöntemi ile ilgili genel olarak olumlu görüş belirtmiştir.

___

Açıkgöz, K. Ü. (2009). Aktif Öğrenme. Biliş.

Akbuğa, S. (2009). İlköğretim 4.Sınıf Matematik Dersinde İşbirlikli Öğrenme İlkelerine Göre Yapılandırılmış Grup Etkinliklerinin Öğrenci Erişilerine ve Tutumlarına Etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Altun, M. (2006). Matematik öğretiminde gelişmeler. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 223-238.

Altun, M. (2013). Ortaokullarda Matematik Öğretimi. Aktüel.Angell, C. (2014). Cooperative Learning in the Classroom. The Graduate Faculty and the College of Education/Eastern Oregon University.

Arısoy, B. (2011). İşbirlikli Öğrenme Yönteminin ÖTBB ve TOT Tekniklerinin 6. Sınıf Öğrencilerinin Matematik Dersi 'İstatistik veOlasılık' Konusunda Akademik Başarı, Kalıcılık ve Sosyal Beceri Düzeylerine Etkisi.Çukurova Üniversitesi,Sosyal Bilimler Enstitüsü,İlköğretim Anabilim Dalı.

Atasoy, Ş., Akdeniz, A. R. & Başkan, Z. (2007). Çalışma yapraklarının öğrenme sürecinekatkıları yönünden değerlendirilmesi.Yeditepe Üniversitesi Dergisi.

Atay, D. Y. (2003). Öğretmen Eğitiminin Değişen Yüzü.Nobel.

Aydına, Ş. (2015). Çalışma Yapraklarıyla Kesirler Konusunun Öğretiminin 6. sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarına Etkisi.Atatürk Üniversitesi,Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı,Matematik Eğitimi Bilim Dalı.

Babadoğan, C. (2000). Öğretim stili odaklı ders tasarımı geliştirme.Milli Eğitim,61-64.

Baykul, Y. (1990). İlkokul Beşinci Sınıftan Lise ve Dengi Okulların Son Sınıflarına Kadar Matematik ve Fen Derslerine Karşı Tutumda Görülen Değişmeler ve Öğrenci Seçme Sınavındaki Başarı ile İlişkili Olduğu Düşünülen Bazı Faktörler. ÖSYM yayınları.

Bayrakçeken, S., Doymuş, K. & Doğan, A. (2015). İşbirlikli Öğrenme Modeli ve Uygulanması. Pegem akademi.

Bayraktar, O. (2002). Ortaöğretim Matematik Dersinde İşbirliğine Dayalı Öğrenme Yaklaşımı Hakkında Öğretmen ve Öğrenci Görüşleri. Gazi Üniversitesi,Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Bruning, R. H., Schraw, G. J. & Norby, M. M. (2014).Cognitive Psychology and Instruction. (D. Çölkesen, Çev.).Nobel.

Bursal, M., Buldur, S. & Dede, Y. (2015). Alt sosyo-ekonomik düzeyli ilköğretim öğrencilerinin 4-8. sınıflar fen ve matematik ders başarıları: Cinsiyet perspektifi. Eğitim ve BilimDergisi, 133-145.

Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemleri.Pegem akademi.

Can, A. (2014). SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Pegem akademi.

Can, A. (2018). SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Pegem akademi.

Charles, C. M. (2003). Öğretmenler İçin Piaget İlkeleri. Nobel yayın dağıtım.

Cırık, İ. (2008). Çok kültürlü eğitim ve yansımaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27-40.

Cüceloğlu, D. & Erdoğan, İ. (2015). Öğretmen Olmak Bir Can'a Dokunmak. Final kültür sanat yayınları.

Çetin, B. (2002). Sosyal Bilgiler Öğretiminde İşbirliğine Dayalı Öğrenme Yönteminin İlköğretim 4. Sınıf Öğrencilerinin Bilişsel Erişi Düzeylerine Etkisi. Marmara Üniversitesi,Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Daneshamooz, S. & Alamolhodaei, H. (2012). Cooperative learning and academic hardiness on students’ mathematical performance with different levels of mathematics anxiety. Educational Research, 270-276.

Ding, M., Li, X., Piccolo, D. & Kulm, G. (2007). Teacher interventions in cooperative-learning mathematics classes. The Journal of Educational Research, 162-175.

Ekici, N. (2007). İşbirliğine Dayalı Öğrenme. Eğitimde Yeni Yönelimler(s. 93-108). Pegem A yayıncılık.

Erden, M. (1988). Öğrenciler arasındaki işbirliğine dayalı öğretim teknikleri. Eğitim ve Bilim, 57-60.

Fennema, E.& Sherman, J. (1977). Sex-related differences in mathematics achievement, spatial visualization and affective. American Educational Research Journal, 51-71.

Gelici, Ö.& Bilgin, İ. (2007). Işbirlikli öğrenme tekniklerinin öğrencilerin cebir öğrenme alanındaki başarı, tutum ve eleştirel düşünme becerilerine etkileri.Abant İzzet Baysal Üniversitesi EğitimFakültesi Dergisi, 9-32.

Grasha, A. F. (1996). Teaching with Style. Alliance publishers.

Gülsar, A. (2014). İşbirlikli Öğrenmenin Matematik Başarısına Etkisi ve Bu Yönteme İlişkin Öğrenci Görüşleri. Yayınlanmamışyüksek lisans tezi,Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Güner, N. (2013). Bir labirentte çıkış aramak mı? yoksa yeni ufuklara yelken açmak mı? on ikinci sınıf öğrencilerinden matematik öğrenmek ile ilgili metaforlar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 1929-1950.

Harding, F. R. & Fletcher, R. K. (1994). Effectiveness of Variations in Collaborative Cooperative Learning in RDS Mathematics Classes. Paper presented at the Annual Meeting of the Tennessee Academy of Science.

Harding, J. L. (2015). The Effect of Cooperative Learning Groups on Mathematics and Statistics Anxiety in a College Mathematics Class.Robert Morris University.

Hilk, C. L. (2013). Effects of Cooperative, Competitive, and Individualistic Learning Structures on College Student Achievement and Peer Relationships: A Series of Meta-Analyses.The Faculty of the Graduate School of the University of Minnesota.

Işık, D. (2007). Çoklu ZekâKuramı Destekli Kubaşık Öğrenme Yönteminin İlköğretim Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Matematik Dersindeki Akademik Başarılarına ve KalıcılığaEtkisi.Çukurova Üniversitesi,Sosyal Bilimler Enstitüsü,Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalı.

Johnson, D. W. & Johnson, R. T. (2009). An overview of Cooperative Learning. http://www.co-operation.org/what-is-cooperative-learning/, Erişim tarihi: 01.10.2016

Kabuk, Ö. (2014). İşbirlikli Öğrenmeye Dayalı Tekniklerin Öğrencilerin Matematik Başarısına Etkisinin İncelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü

Karaçay, T. (1985). Matematik Öğretiminin Bugünkü Durumu ve Değerlendirilmesi. Ortaöğretim Kurumlarında Matematik Öğretimi ve Sorunları (s. 1-26). Türk Eğitim Derneği yayınları.

Karagöz, D. I. (2007). Çoklu ZekâKuramı Destekli KubaşıkÖğrenme Yönteminin İlköğretim Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Matematik Dersindeki Akademik Başarılarına ve Kalıcılığa Etkisi. Çukurova Üniversitesi,Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalı.

Kardaş, M. N. (2013). Öğretmen adaylarının işbirlikli öğrenme uygulamalarına ilişkin görüşleri. Turkish Studies, 761-777.

Kaş, S. (2010). Sekizinci Sınıflarda Çalışma Yaprakları ile Öğretimin Cebirsel Düşünme ve Problem Çözme Becerisine Etkisi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Kırmızı, F. S. (2006). İlköğretim 4. Sınıf Türkçe Öğretiminde Çoklu ZekâKuramına Dayalı İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Erişi, Tutumlar, Öğrenme Stratejileri ve Çoklu ZekâAlanları Üzerindeki Etkileri. Yayınlanmamışdoktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Koç, B. (2015). İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Matematik Dersindeki Erişiye, Kalıcılığa ve Sosyal Beceriye Etkisi. Yayınlanmamışyüksek lisans tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Koç, G. (2006). Yapılandırmacı sınıflarda öğretmen-öğrenen rolleri ve etkileşim sistemi. Eğilim ve Bilim, 56-64.

Kotaman, H. (2008). Özyeterlilik inancı ve öğrenme performansının geliştirilmesine ilişkin yazın taraması.Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 111-133.

McLaren, P. (2011). Okullarda Yaşam, Eleştirel Pedagojiye Giriş. (M. Y. Eryaman, & H. Arslan, Çev.) Anı yayıncılık.

Meixia, D., Xiaobao, L., Piccolo, D. & Kulm, G. (2007). Teacher interventions in cooperative-learning mathematics classes. The Journal of Educational Research, 162-175.

Mısır, Z. E., & Çalışkan, N. (2007). Yapılandırmacı Öğrenmede Dikkat Edilmesi Gereken Koşullar. Kök yayıncılık.

Olğun, M. (2011). İlköğretim 4. Sınıf Fen ve Teknoloji Dersinde Öz ve Akran Değerlendirme Uygulamalarının Yer Aldığı İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Öğrencilerin Başarı, Tutum ve Bilişüstü Becerilere Etkisi.Dokuz Eylül Üniversitesi,Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Özden, Y. (2005). Eğitimde Yeni Değerler. PegemA yayıncılık.

Özsarı, T. (2009). İlköğretim 4.Sınıf Öğrencileri İşbirlikli Öğrenmenin Matematik Başarısı Üzerine Etkisi: Probleme Dayalı Öğrenme (PDÖ) ve Öğrenci Takımları-Başarı Bölümleri (ÖTBB).Yayınlanmamışyüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Öztürk, Y. A. & Şahin, Ç. (2015). Matematiğe ilişkin akademik başarı-özyeterlilik ve tutum arasındaki ilişkilerin belirlenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 343-366.

Panitz, T. (2010). Cooperative Learning Structures Help College Students Reduce Math Anxiety and Succeed in Developmental Courses. Cooperative Learning in Higher Educationiçinde(s. 57-68).Stylus publishing.

Pesen, A.& Bakır, B. (2016). Işbirliğine dayalı öğrenme yaklaşımının 6. sınıf öğrencilerinin matematik dersialan konusundaki başarılarına etkisi. 3. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi.

Senemoğlu, N. (2012). Gelişim Öğrenme ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya.PegemA akademi.

Slavin, R. S. (2012). Eğitim Psikolojisi Teori ve Uygulama.Nobel kitap.Sönmez, V. (2007). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı. Anı yayıncılık.

Sünbül, A. M. (1996). Öğretmen niteliği ve öğretimdeki rolleri. EğitimYönelimi, 597-607.

Taşdemir, M., & Taşdemir, A. (2010). Okullarda başarı ve başarısızlık olgusu: tipik öğrenci davranışları yönüyle bir durum araştırması. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 471-503.

Terzi, A. R. (2002). Sınıf Yönetimi Açısından Etkili Öğretmen Davranışları. Milli Eğitim Aracı.

Torchia, S. P. (2012). Cooperative Learning and its Effect on Fourth-Grade Mathematics Students' Achievement, Motivation, and Self-Efficacy.Capella University.

Torun, Ö. (2009). Çoklu Zekâ Destekli Kubaşık Öğrenme Yönteminin İlköğretim 7. Sınıf Öğrencilerinin Matematik Dersinde 'Geometrik Cisimler' Konusundaki Başarı ve Kalıcılığa Etkisi.Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsüİlköğretim Bölümüİlköğretim Matematik Öğretmenliği Anabilim Dalı.

Ural, A. (2007). İşbirlikli Öğrenmenin Matematikteki Akademik Başarıya, Kalıcılığa, Matematik ÖzyeterlilikAlgısına ve Matematiğe Karşı Tutuma Etkisi.Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Ural, A. (2014). Seçkinci eğitimi meşrulaştırmak: eğitimi koşullu geçişe dayalı kademelendirme. Eğitimde Politika Analizi Dergisi, 45-56.

Ünel, E. & Çakır, H. (2016). Işbirlikli teknolojilerle desteklenen yapılandırmacı öğrenme ortamının akademik uğraşıya etkisi. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 13-18.

Üre, Ö. (2008). 21. yüzyıl öğretmeni.Eğitime Yeni Bakışlariçinde(s.17-21). Eğitim Kitabevi yayınları.

Yaşa, E. (2010). Çalışma Yaprakları Destekli Problem Çözme Stratejilerinin Öğretiminin Öğrenci Başarısına Etkisi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi,Fen Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı,Matematik ÖğretmenliğiBilim Dalı.

Yenilmez, K. (2007). Ilköğretim öğrencilerinin matematik dersine yönelik tutumları. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 51-59.

Yetkin, T. Ö. (2010). İlköğretim 4.Sınıf Sosyal Bilgiler Öğretiminde İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Öğrencilerin Akademik Başarısına ve Derse Yönelik Tutumlarına Etkisi. Gazi Üniversitesi,Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Yılar, M. B. (2015). Sosyal Bilgiler Dersinde İşbirlikli Öğrenme Yöntemlerinin Öğrencilerin Akademik Başarılarına, Demokratik Tutumlarına ve Sosyal Becerilerine Etkileri. Yayınlanmamış doktora tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Yıldırım, A. (2010). Eleştirel Pedagoji. Anı yayıncılık.

Yücel, Z. & Koç, M. (2011). İlköğretim öğrencilerinin matematik dersine karşı tutumlarınınbaşarı düzeylerini yordama gücü ile cinsiyet arasındaki ilişki. İlköğretim Online,133-143.
Tarih Okulu Dergisi-Cover
  • ISSN: 1308-5298
  • Başlangıç: 2008
  • Yayıncı: Ahmet KARA