7. SINIF TÜRKÇE DERSİNDE UYGULANAN AKTİF ÖĞRENME MODELİNİN ÖĞRENCİLERİN ELEŞTİREL DÜŞÜNME EĞİLİMLERİ ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ

Araştırmanın amacı 7.sınıf Türkçe dersinde uygulanan aktif öğrenme modelinin öğrencilerin eleştirel düşünme eğilimleri üzerindeki etkilerini belirlemektir. Araştırmanın çalışma grubunu Erzurum da 2016-2017 eğitim öğretim yılında yedinci sınıfa devam eden 59 öğrenci oluşturmaktadır. Bu öğrencilerden 29 öğrenci deney grubunu; 30-öğrenci de kontrol grubunu oluşturmaktır. Araştırmada deneysel yöntem kullanılmıştır. Araştırmada deneysel araştırma modellerinden ön test son test kontrol gruplu deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmada ulaşılmak istenen verileri toplamak için Giancarlo, Blohm ve Urdan (2004) tarafından geliştirilen, Özdemir (2006) tarafından Türkçeye uyarlanan öğrencilerin eleştirel düşünme eğilimlerini ölçmek için geliştirilen Kaliforniya Zihinsel Güdülenme Ölçeği kullanılmış ve bu ölçek deney ve kontrol grubuna ön test ve son test olarak uygulanmıştır.

The Active Learning Model Of Class 7 Students And Their Impacts On Critical Thinking Tendencies Teacher Opinions

The purpose of the study is to determine the effects of active learning model applied in the 7th grade Turkish Language course on students' critical thinking tendencies. The study group of the research consists of 59 students who were in the seventh grade during the academic year of 2016-2017 in Erzurum Province. Of these students, 29 students constituted the experimental group and 30 students constituted the control group. Experimental method was used in the study. In the quantitative part of the study, experimental design with pre-test post-test control group, which is one of the experimental research models. The California Mental Motivation Scale, developed to measure the students' critical thinking tendencies by Giancarlo, Blohm and Urdan (2004) adapted to Turkish by Özdemir (2006) was applied as pre-test and post- test in the experimental and control groups.

PDF

___

Açıkgöz, K,Ü.(1990). İşbirliğine dayalı öğrenme ve geleneksel öğretimin üniversite öğrencilerinin akademik başarısı, hatırda tutma düzeyleri ve duyuşsal özellikleri üzerindeki etkileri. Ankara: MEB yayınları.
Allen, D.A. (2003).The development and assesment of an active learning environment. Phd Thesis. North Coralina University.
Aşılıoğlu, B.(1993). Ortaokullarda Türkçe Eğitimi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara Üniversitesi. Ankara.
Aytan, T. (2011). Aktif öğrenme tekniklerinin dinleme becerisi üzerindeki etkileri. Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi. 2 (4), 24-43.
Bayındır, G.(2015). Critical Thinking Dispasitions of Primary School Secondory Stage Students. (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Ahi Evran Üniversitesi, Kırşehir.
Bonwell, C. & Eison, A.J.(1991). Active learning: Creating excitement in the classroom. www.ntlf.com adresinden 2017‟de indirilmiştir.
Bökeoğlu, O.Ç. ve Yılmaz, K.(2005). Üniversite öğrencilerinin eleştirel düşünmeye yönelik tutumları ile araştırma kaygıları arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 41,47-67.
Büyüköztürk, Ş.(2012). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. (17. Baskı). Ankara: Pegem.
Demirel, Ö.(2003). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Dewey, J. (1996). Demokrasi ve Eğitim. (Çeviren: M.S. Otaman).İstanbul: Uygun Basın ve Tic.Ltd. Şti.
Dursun, F.(2013). Bilişim Teknolojileri Öğretmen Yeterliklerinin Öğretim Elemanı, Öğretmen Adayı ve Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Aydın.
Emir, S. (2012 ). Eğitim fakültesi öğrencilerinin eleştirel düşünme eğilimleri. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı (17). ss.34-57.
Ersoy, E. ve Başer, N.(2011). İlköğretim ikinci kademede eleştirel düşünmenin yeri. Adnan Menderes Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 2(1), 1- 10.
Furat, Ela (2009). Performans Görevlerinin Öğrencilerin Fen ve Teknoloji Dersine İlişkin Tutumlarına ve Eleştirel Düşünme Eğilimlerine Etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ölçme ve Değerlendirme Anabilim Dalı. Ankara.
Giancarlo, C. A. ve Facione, P. A. (2001 ). A look across four years at the disposition toward critical thinking among undergraduate students. The Journal of General Education, 50(1), 29-55.
Güney, N. (2011). İlköğretim II. Kademede Fiilimsilerin Öğretiminde Aktif Öğrenmenin Tutum, Başarı ve Kalıcılığa Etkisi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi. Konya.
Güneyli, A. (2007). Silberman’ın öğrenme yaklaşımını temel alarak Türkçe öğretiminin planlanması. Ankara Üniversitesi. TÖMER Dil Dergisi (136)41-57.
Hudgins, B.B, Edelman, S.(1988). Children’s self directed critical thinking. Journal of Educational Research,81(5). 262-273.
Karasar, N.(2006). Bilimsel Araştırma Yöntemi; Kavramlar, İlkeler,Teknikler. (16.Baskı) Ankara: NobelYayınları.
Kartal, Ş.(2014). İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Öğrencilerin İngilizce Yönelik Tutumlarına ve Başarılarına Etkileri. (Yayınlanmamış doktora tezi). İnönü Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Malatya.
Kavcar, C., Özdemir, M. (1987). Türk dili ve edebiyatı öğretimi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi c:20, Sayı:1.(2).Ankara.
Koç, C. (2007). Aktif Öğrenmenin Okuduğunu Anlama, Eleştirel Düşünme ve Sınıf İçi Etkileşim Üzerindeki Etkileri. (Yayımlanmamış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İzmir.
Maden, S.ve Durukan, E. (2010). İstasyon tekniğinin yaratıcı yazma becerisi kazandırmaya ve derse karşı tutuma etkisi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 28; 299- 312.
Maden, S. (2013). Temel dil becerileri eğitiminde kullanılabilecek aktif öğrenme öğretimsel iş taktikleri, Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1 (2), 20-35.
Maden, S.(2013). AktifÖğrenme Tekniklerinin İlköğretim 6.Sınıf Öğrencilerinin Yazım ve Noktalama Kuralları Başarısı ve Derse Karşı Tutumlarına Etkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
MEB.(2015). İlköğretim Türkçe Dersi (6,7.8sınıflar)Öğretim Programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
Oruçoğlu, Y.(2004).İlköğretim II. Kademede Eylemlerin Öğretilmesinde Aktif Öğrenme Yönteminin Etkililiği. (Yayınlanmamış yüksek lisanstezi). Dokuz Eylül Üniversitesi. Eğitim Bilimler Enstitüsü. İzmir.
Özdemir, H. F. (2006). Kaliforniya Zihinsel Güdülenme Ölçeği’nin Uyarlanması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı. Ölçme ve Değerlendirme Programı. Ankara.
Özden, Y. (2015). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Taş, M. (2005). Öğretmen eğitiminde aktif öğrenme. Gazi Üniversitesi. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 66(2).178-184.
Taşkıran, P. (1994). Yaratıcı Bireylerin Yetiştirilmesi Açısından Sanat Eğitiminin Yeri ve Önemi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi. İzmir.
Türkben, T.(2015). Aktif öğrenme yöntemiyle oluşturulmuş sınıf ortamının öğrenciler üzerinde etkisi. İnternational periodical For the Languages, Litarature and History of Turkish or Turkıc Volume 10(7), 899-916.