Osmanlı Devleti’nin 1877-78 Rus Savaşı’nda yenilgiye uğramasından sonra Almanya’dan getirilen ıslah heyeti ordunun savaş hazırlıklarına “planlama” faaliyetlerini dahil etti. Bu kapsamda Osmanlı Devleti bir tehdit karşısında seferberlik, yığınaklanma ve sefer (harekât) planlarını düzenlemeye başladı ve ilk olarak 1897 Türk-Yunan Harbi’nde müteakiben Balkan Harbi’nde düzenlemiş olduğu bu planlar çerçevesinde savaşa girdi. Bu makalede, bir harbin hazırlık sürecinde yapılan planlar ve Balkan Harbi öncesi seferber edilen 1’inci ve 2’nci Ordu Müfettişliklerinin “1328-29 (1912-13) senesi seferberlik planı” incelenmiştir. Neticede Balkan Harbi seferberlik planının ülkenin sahip olduğu kaynaklar göze alınmadan yapılması ve uygulanmasında karşılaşılan birçok sorun nedeniyle harbin sonucuna önemli derecede tesir ettiği anlaşılmıştır.

After the defeat of the Ottoman State during 1877-78 Russian War, the Reform Committee invited from Germany included “planning” activities to war preparations of the Ottoman Army. In this context, The Ottoman State started to arrange plans of mobilization, concentration and operation against any threat and got into war within the framework of these plans firstly during 1897 Greco-Turkish War then Balkan Wars. In this article, the plans which were made in the preparation of any war and “1328-29 (1912-14) mobilization plans” of 1st and 2nd Armies mobilized before the Balkan Wars were examined. As a result, it has been understood that the mobilization plan of the Balkan Wars affected directly to the result of the war because of many problems encountered in practice and preparation without taking into considiration the country’s resources.