Vakıf idaresi, merkezi otoritesini her alanda kurmuş olan OsmanlıImparatorluğu'nda aynı hizmete yönelmiş, fakat farklı idarecilerce aynayn yönetilen bir sistemler manzumesidir. OSJIlanlı hakimiyetinde belkide bağımsız idare ve idarecilere sahip tek m~essese vakıflar olsa gerektir.1826 yılında EvkM Nezareti'nin kuruluşuna kadar; merkezi bir teşkiUıtdan mahrum olan vakıflann idari şekli vakıflar tarafından tayin edilen şartlara göre yapılmaktadırı). Mütevelli ise, bu idareyi vakfiye şartlanve şer'i hükümler dairesinde idare ve rü'yet eden kişidir2). Sivas vakıflaniçin mütevelli haricinde kısmen kadı, nazır ve taşrada evkM müdürlüklerinin kurulmasından sonra ise, evkM müdürü bu organizasyon içerisindesöz sahibi olmuştur. Ancak hemen her dönemde birinci derecede vakıfidarecisi olarak mütevelliler görev yapmışlardır.