Kültür kurumlarımızın tarihleri incelendiğinde, pek çoğunda parlakbir yükselme ve gelişme devrini, bir duraklama, dahası bir gerileme devrininizlediği görülür. Yüzyıllar önce batıdaki benzerlerine kıyasla çok üstün vakıfşartları içinde kurulup yönetilen kütüphanelerimizde de bazı usullerin zamanla bozulduğu ve eskidiği dikkati çekmektedir. Personel tayininde görülenaksaklıklar, zamanın, yangın ve depremlerin etkisiyle harap olan binalar,gelişip değişmekte olan toplumun değil bilimsel, günlük ihtiyacına cevap veremiyen kitap koleksiyonları ve özellikle azalan gelirler eski vakıf kütüphanelerimizin gerileyip kısmen çöküşlerinin belli başlı nedenleri olmuşlardır.Alınan bütün tedbirlere, harcanan bütün çabalara karşılık, gerileme belkibiraz durdurulabilmiş, fakat ileriye doğru bir atak yapılamamıştır