HSS XIII, 165 (1) in 2-3. satırlarından ibaret olan sık sık zikredilmiş pasajı Nuzi’de ortaya çıkarılmıştır, ve A.L.Oppenheim düzenli “çivi yazısı notlar”-ından birinde ona dikkati çektiği, anında yayınladığı zaman çok çabuk Assy-riolojinin devresine girdi: “Nuzi metni HSS XIII,165 (son zamanlarda R.Pfe-iffer ve R.E.Lacheman tarafından HSS XIII de neşredilmiş; transkripsiyonu: s.27,kopyesi:pl.V) çok enteresan cümleyi (st.2-3) (bir kadın işçiye bir giysi parçasının teslimi), yani ki-ma Sarru"§u-ra-at-tar-na in-du-ut J'a-ri-ip'kral Surat-tarna öldü ve yakıldığı zamanda’yı ihtiva eder. Bu, ölülerin yakılması adeti için Eski Yakın Doğu alanındaki ilk edebi delildir, ve-aynı zamanda-Hurriler’i yöneten kralların İndo-European kökeninin yeni bir işaretidir.” (2) A.L.Oppen-heim’m kesin fikri bu pasajların Assyrioloji literatüründe niçin böylesine sık sık zikredilmiş olduğunu anlaşılır kılmaktadır.