Kanun-i Esasi hazırlıkları yapılırken kamuoyunda, basında konununtartışıldığını biliyoruz. Komisyon üyelerinin de hazılanacak an'ayasa konusundagörüş birliği içerisinde olmadıklarını görmüştük. Genel bir değerlendirmeyaptlğımızda Kanun-i Esasi'ye karşı olanların üzerinde durdukları başlıcahususlardan biri de, anayasalı rejimin hükümdarın egemenliği yerine, halkınegemenliğini koymak olduğunu bir İslam Devleti'nde müslüman olan ve olmayan'kişilerin yönetime katılmalarıyla din-devlet ayrımının ya~lmayacağınl, buyüzden böyle bir düzenlemeye gerek olmadığı konusuydu. Diğeri ise Tanzimatçıgörüş olarak nitelendirilen görüştü. Buna göre; Tanzimat tebaa'nın haklarını,özgUrlüklerini, eşitliğini sağlamıştı. Hükümdar bu hakları kendi iradesinikullanarak bahşetmişti. Bu islamlığa uygundu, çünkU hükümdar isterse "zamanııımas/alı atma göre", tebaasına haklar bağışlama hakkına sahipti.