“Watchover of Turkey” Filmine İlişkin Göstergelerin Çözümlenmesi

Göstergeler anlamı inşa eden yapı taşlarını oluştururlar. Anlamın inşa edilmesinden derin okuma düzlemine kadar her bir unsura etki ederler. Bu unsurlar kültürel kodları içerebileceği gibi genel geçer kodları da kapsayabilmektedir. Bu araştırmanın amacı göstergelerden yola çıkarak Türkiye’nin turistik değerlerini yansıtan Watchover of Turkey reklam filminin göstergebilimsel çözümlemesini yapmaktır. Watchover of Turkey reklam filmi bir yabancının gözünden Türk turizmine ilişkin göstergeleri içermektedir. Bu bağlamda bir yabancının bakış açısıyla Türk turizmini anlamlandırabilme açısından çalışma önem ve özgünlük taşımaktadır. Bu amaç doğrultusunda göstergebilim kuramcılarından Barthes ve Gremias tarafından ortaya konan kuramlar doğrultusunda reklam filmine ilişkin tüm kareler analiz edilmiştir. Araştırmada kültürel göstergelerin yanı sıra genel geçer göstergelerin çözümlemesi de göstergebilimsel kuramcıların modellerine dayanarak yapılmıştır. Araştırma sonuçları bir bütün olarak değerlendirildiğinde reklam filminin Türk kültüre özgü göstergeler içerdiği, bireylerin gündelik yaşamlarını yansıttığı, doğu batı sentezinin vurgulandığı görülmektedir. Bunun yanı sıra destinasyonlara vurgu yapıldığı, Türkiye’ye ilişkin kozmopolit bir bakış açısı ortaya konduğunu söylemek mümkündür.

Anahtar Kelimeler:

Gösterge, Göstergebilimsel Analiz, Watchover of Turkey, Turisitik Tanıtım

Analyzing the Indicators Related to the Film “Watchover of Turkey”

Indicators form the building blocks that build the meaning. They act on every element from the construction of meaning to the deep reading plane. These elements can include cultural codes as well as common codes. The aim of the study is based on the indicators reflecting the values of the attractions Watchover of Turkey. Watchover of Turkey contains photographs of Turkish tourism from the eyes of a foreigner. In this context, trying to make sense of Turkish tourism from a foreigner's point of view is besides the importance and originality.The film is to make the semiotic analysis. For this purpose, all frames related to the film are analyzed in line with the theories put forward by Barthes and Gremias, who are the semiotic theorists. In addition to the cultural indicators, the analysis of common indicators is also made based on the models of semiotic theorists. When the results of the study are evaluated as a whole, it is seen that the promotional film contains indicators specific to Turkish culture, reflects the daily lives of individuals, and the east-west synthesis is emphasized. The emphasis is made to destinations, in addition it is possible to say that cosmopolitan perspective put forward for Turkey.

Keywords:

Indicator, Semiotic Analysis, Watchover of Turkey, Tourist Promotion,

PDF

___

Barthes, R. (2016). Göstergebilimsel serüven. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Başa, B. (2009). Türk hamam kültürünün spa&welness mekanlarının tasarımına Etkisi. Journal of World of Turks, 1(1), 207-220.
Berger, A.A. (2012). Kültür eleştirisi: Kültürel kavramlara giriş. İstanbul: Pinhan Yayınevi.
Büyükkol, S. ve Arda, Z. (2016). Türk kültüründe hamam geleneği ve resim sanatına yansımaları. İdil Dergisi, 5(27), 2047-2062.
Çıblak, N. (2004). Halk kültüründe nazar, nazarlık inancı ve bunlara bağlı uygulamalar. Tübar, 15, 103-125.
Eco, U. (2004). Avrupa kültüründe kusursuz dil arayışı. İstanbul: Literatür Yayıncılık.
Ekici, M. ve Fedakar, P. (2014). Gelenek, aktarma, dönüşüm ve kültür endüstrisi bağlamında nazar ve nazar boncuğu. Milli Folklor, 26(21), 40-50.
Erkman-Akerson, F. (2016). Göstergebilime giriş. İstanbul: Bilge Kültür Sanat.
Günay, D. (2002). Göstergebilim yazıları. İstanbul: Multilingual.
Günay, D. (2012). Görsel Göstergebilim ve imgenin adlandırılması. Günay, D ve Parsa, A. F. (Ed.) Göstergebilim imgenin adlandırılması içinde, İstanbul: Es Yayınları.
Gottdiener, M. (2005). Postmodern göstergeler. Ankara: İmge Kitapevi.
Guiraud, P. (1999). Anlambilim. İstanbul: Multilingual.
Karaca, E.G. ve Şar, S. (2016). Geçmişten günümüze kına. Lokman Hekim Dergisi, 6(2), 30-37.
Tanrıbuyurdu, G. (2016). Klâsik Türk şiirinde bir sembol dili olarak kına. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(1), 102-115.
Fiske, J. (2014). İletişim çalışmalarına giriş. Ankara: Pharmakon Yayınevi.
Parsa, A.F. (2007). Göstergenin gücü/gücün göstergesi: imge reklam bildirilerinde göstergebilimsel yaklaşımla durağan imgeleri çözümlemek. VII. Uluslararası Görsel Göstergebilim Kongresi, AISV-IAVS Görünürün Kültürü, İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, Yayın No: 63(2),1-10.
Parsa, S. ve Parsa, A.F. (2012). Göstergebilim çözümlemeleri. İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
Rifat, M. (2011). Homo semioticus ve genel göstergebilim sorunları. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Rifat, M. (2013). Açıklamalı göstergebilim sözlüğü: kavramlar, yöntemler, kuramcılar, okullar. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Rifat, M. (2014). Göstergebilimin abc’si. İstanbul: Say Yayınları.
Todorov, T. (2004). Fantastik edebi türe yapısal bir yaklaşım. İstanbul: Metis Yayınları.
Türk Dil Kurumu (TDK). (2021a). Nazar boncuğunun tanımı. Erişim adresi: https://sozluk.gov.tr/, (31.01.2021).
Türk Dil Kurumu (TDK). (2021b). Kınanın tanımı. Erişim adresi: https://sozluk.gov.tr/, (31.01.2021).
Vardar, B. (1968). Dilbilim sorunları. İstanbul: Dakikiş Basımevi.
Vardar, B. (1982). Dilbilimin temel kavram ve ilkeleri, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Yengin, H. (1996). Medyanın dili. İstanbul: Der Yayınları.
Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2014). Spss uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
Yardımcı, M. (t.y). Geleneksel kültürümüzde ve aşıkların dilinde kına. Erişim adresi:http://turkoloji.cu.edu.tr/HALK%20EDEBIYATI/mehmet_yardimci_geleneksel_kultur_asikar_kina.pdf, (01.05.2017).
Youtube. (2020). Watchover of Turkey filmi izlenme sayısı. Erişim adresi: https://www.youtube.com/watch?v=z7yqtW4Isec&t=4s, (31.01.2021).