Tarihi Yapıların Sergileme Mekânı Olarak Yeniden İşlevlendirilmesi: Tate Modern Ve Orsay Müzesi Örneği

Tarihi kalıntılar kültürel mirasın bir parçası olarak korunmalı ve orijinal dokuları korunarak yapının canlı kalması ve gelecek nesillere aktarılması sağlanmalıdır. Yeniden işlevlendirme, korumanın ayrılmaz bir parçası olarak kabul edildiğinden binanın sosyal ve kültürel özelliklerinin muhafazası sağlanabilir. Sergileme; teknolojinin bize sağladığı bir iletişim aracıdır. Tarihi yapıların canlılığını koruması ve sürdürmesi için yapılara verilen yeni işlev genellikle bu şekilde bireyler arası karşılıklı iletişim ortamı sunan mekanlar olmaktadır. Önemli olan, çevre ile olan bağlantıyı bozmadan geleneksel konumunu, kompozisyonunu ve dengesini koruyacak şekilde binayı yeniden şekillendirmektir. Bu çalışmada da günümüzde giderek modernleşen ve dinamikleşen sergileme anlayışının tarihi yapılarla nasıl entegre edildiği iki örnek yapı üzerinden incelenmiştir. Bu amaçla benzer ölçekte olması ve yakın dönemlerde yenilenen yapılar olduğu için Tate Modern ve Orsay Müzesi örnekleri seçilmiştir. Çalışmanın sonucunda karşılaştırılmalı olarak mimari ve mekansal analiz şemaları ortaya konmuştur. Anahtar Sözcükler: Yeniden İşlevlendirme, Sanat Galerileri, Mekan Analizi, Mimari Sürdürülebilirlik, Mimari Restorasyon

Anahtar Kelimeler:

Yeniden İşlevlendirme, Sanat Galerileri, Mekan Analizi, Mimari Sürdürülebilirlik, Mimari Restorasyon

PDF

___

Atasoy, S. (1993). “Müzecilik Y. Lisans Yayınlanmamıs Ders Notları”, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul
Dean, C., Donnellan, C., & Pratt, A. C. (2010). Tate Modern: Pushing The Limits of Regeneration. City,Culture and Society, 1(2),7987.
Deniz, M. (2008). Müze Sergileme Mekânlarında Güncel Gösterim Teknikleri ile Mimari Tasarım İlişkisi Üzerine Bir İnceleme. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul
Dönmezoğlu, D. (2013). Günümüz Müzeciliğinde Sergileme Tekniklerinin Sanal Teknolojiler ile Desteklenmesi ve Uygulama Örnekleri. Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi. T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü, Ankara.
Eldek Güner, H . (2017). Liseden Müzeye, Eğitimden Tüketime; Kayseri Lisesi’nin Milli Mücadele Müzesi’ne Dönüşümü. Tüba-Ked Türkiye Bilimler Akademisi Kültür Envanteri Dergisi , (16) , 13-34. DOI: 10.22520/tubaked.2017.16.003. Erişim Tarihi: 07.04.2021
Erbay, M. (2011).Müzelerde Sergileme Ve Sunum Tekniklerinin Planlanması. Beta Yayın, İstanbul.
Hasol, D. (1989).Bir Çağdaş Mimarlık Öyküsü “Gar”dan “Müze’ye. Yapı Dergisi, Sayı 94
Kürşad, D, Pehlivan, S. (2017). Yeniden İşlevlendirilen Kamusal Mekânların Markalaşması Kapsamında Görsel Kimlik Tasarımı Oluşturmanın Önem Ve Süreci. Art-Sanat Dergisi, (7) , 291-308. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/iuarts/issue/47768/603416, Erişim Tarihi: 07.04.2021
Madran, B. (1999). ‟Müze Türleri’’, Müzeciği Yeniden Düşünmek, Derleyen: Prof. Tomur Atagök, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, 4.
Mendilcioğlu, R. F. (2007). Türkiye’de ve Dünyada Sanayi Yapılarının Yeniden İşlevlendirilmesinin Nedenleri ve Diğer Yapılardan Farklarının Analizi. Başkent Üniversitesi Güzel Sanatlar Tasarım Mimarlık Fakültesi, Ankara.
Sert, F. (2018). Paris’te Orsay Müzesi İzlenimleri. Uluslararası Tarih Ve Sosyal Araştırmalar Dergisi,19, s. 269‐286. Erişim Tarihi: 07.04.2021 Stratton, M. (ed.) (2000). Industrial Buildings: Conservation and Regeneration, E&FN Spon,