Tuncay ALPASLAN, Ertan KILCIGİL, Ensar BAŞPINAR

Türk Silahlı Kuvvetlerine Bağlı Türk Hava Kuvvetleri Komutanlığı Karargahında Görev Yapan Askeri Personelin Boş Zaman Değerlendirmelerinde Sporun Yeri

Bu çalışmada; Türk Silahlı Kuvvetleri çatısı altında bulunan Türk Hava Kuvvetleri Karargahı’ndaki erkek askeri personelin (subay - Astsubay) boş zaman değerlendirmelerinde sporun yeri nedir, nerededir ve ne ölçüdedir sorularının yanıtlarını bulmaya yönelik bir araştırma yapılmıştır. Çalışmaya 213 erkek askeri personel katılmıştır. Uzman görüşüne başvurularak hazırlanan 12 soruluk anket uygulanmıştır. Uygulanan 12 soruluk anket, yüzdesel dağılım ve frekans gösterme yoluyla açıklanıp, yorumlanmıştır. Araştırma gurubunun %83.57’si spor yapmaktadırlar. Boş zaman değerlendirme şekillerinde (Fiziksel, sanatsal, pratik, entelektüel, toplumsal) fiziksel aktivitelere katılım en önemli yoğunluktur (%68.54). Boş zaman değerlendirmede spor birinci tercihtir (%43.26). Hafta içi boş zaman değerlendirmeye zaman ayırma 2-2.5 saat (%21.91), hafta sonu 2.5 saatten daha fazladır (%58.99). Hafta içi düzenli spor yapılmaktadır. (42.70). Bu düzenli spor yapma durumu haftada 2 gün (%16.85) ve haftada 3 gün düzenli (%13.48)’dir. Daha sonra haftada 4 gün (%10.67) ve haftada 5 gün (%7.30) düzenli spor yapanlar gelmektedir. Spor, iş yeri (%51.12) ve lojman kurum tesislerinde (%26.40) yapılmaktadır. Sporun dinlendirici ve sakinleştirici etkisini en önemli bulanlar %38.76’dır. Spora arkadaşlarıyla beraber katılmaktadırlar (%51.12). Yapılan spor aktiviteleri içinde %40.45’i yürüyüşü tercih etmektedirler.

The Importance of the Sport, in Evaluating Air Force of the Turkish Army Force

In this study, it is tried to find the answers of the question such as what is the importance of the sport and at what rate it effects the free-time of the military personal in Turkish Air Force headquarters under the roof of Turkish Army Force. 213 men personels had been participated in this study (Officer - Noncommissioned Officer). An inquiry involving 12 questions had been prepared by applying to an expert opinion. The questionnaire with explained and interpreted by means of percented distribution and frequency methods. (%83.57) of subjects of the experiments are doing sport. To participating the physical activies to appraise the freetimes is the most important thing (%68.54) (Physical, artistic, practical, intellectual, social). Sport is the first choice in evaluating the free-times (43.26). To give time to evaluating the free-times is around 2-2.5 hours in week time (%21.91) and it is over 2.5 hours at the weekends (%58.99), in week time, sport is done regularly (%42.70). This regular sport doing condition for 2 days in a week (%16.85) and 3 days in a week (%13.48) is regular. After this, the ones that are doing sports 4 days (%10.67) and 5 days (%7.30) in a week becomes. Sport is done in workplace (%51.12) and soldiers life-places and complex (%26.40). The ones that are evaluating the relaxing & calming effect of the sport as the most important thing are (%38.76). They are involving to sport with their friends (%65.12). The (%40.45) of the ones are choosing walking among time sport activities.

PDF

___

1. Başaran, Z., “Türk Spor Örgütlenme Sürecinde Rekreasyon Anlayışı ve Bugünkü Uygulanabilirliği”, T.C. Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Doktora Tezi, s.6,9,10,11,17,18 Ankara, 1998.
2. Mackenzıe, R. A., Zaman Tuzağı - Zamanı Nasıl Denetlersiniz, (Çev:Y.GÜNER), İlgi Yayıncılık, s.14,23, İstanbul, 1985.
3. Hawkıng, S. W., “Zamanın Kısa Tarihi”, (Çev:S.Say, M.Uraz), Milliyet Yayınları, s.33, İstanbul, 1987.
4. Türk Dil Kurumu, Türkçe Sözlük, T.D.K. Yayını, s.1340, Ankara, 1983.
5. Demiray, K., Türkçe Sözlük, Türk Dil Kurumu Yayınları, s.884, Ankara, 1979.
6. Tezcan, M., Eğitim Sosyolojisi, 6.Baskı, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, s.53, Ankara, 1991.
7. Karaküçük, S., Rekreasyon Boş Zamanları Değerlendirme, Seren Ofset s.3,6,7,12,13,51 Ankara 1997.
8. Boz, C. M., “Boş Zamanların Ekonomik Olarak Hesaplanması ve Refaha Katkısı”, D.P.T, s.6, Ankara, 1990.
9. Güler, Ş., Turizm Sosyolojisi, Turizm ve Tanıtma Bakanlığı Yayınları, s.17, Ankara, 1978.
10. Hıcter, M., Boş Zamanları Değerlendirme Politikası, HSEK Yayını, s.107, İstanbul, 1966.
11. Zorlu, E., Boş Zamanlar Sorunu, Gençlik Lideri El Kitabı, GSB Yayını, s.83, Ankara, 1973.
12. Yurtbilir,T. N., “Boş Zamanların Sportif Etkinliklerle Değerlendirilmesi”, T. C. Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek lisans Tezi, s.5 -12, Eskişehir, 1996.
13. Kılbaş, Ş., “Gençlik ve Boş Zamanları Değerlendirme”, T.C. Çukurova Üniversitesi Basımevi, s..28, Adana, 1994.
14. Seçkin, H., “Ortaöğretim Kurumlarında Eğitsel Kol Çalışmalarının Boş Zaman Değerlendirmesine Katkıları (İzmir örneği)”, T.C. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Doktora Tezi, s.11, İzmir, 1996.
15. Tezcan, M., “Boş Zamanların Değerlendirilmesi Sosyolojisi”, Atilla Kitabevi, s.6,22,30, Ankara, 1994.
16. Abadan, N., “Üniversite Öğrencilerinin Serbest Zaman Faaliyetleri”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yüksek Lisans Tezi, s.2,3, Ankara, 1961.
17. Yılmaz, B., Boş Zaman ve Kavramsal Bir Yaklaşım, Türk Kütüphaneciliği cilt 3,sayı 4, s.202, Ankara, 1989.
18. Aytaç, Ö., “Elazığ´ın Mustafapaşa Mahallesinde Oturan Aile Başkanlarının Boş Zaman Etkinliklerinin Sosyolojik Açıdan İncelenmesi”, T.C. Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyoloji Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, s.5, Elazığ, 1991.
19. Tatar,C., Hava Kuvvetleri Dergisi, Şubat Sayı 320, Hava Kuvvetleri Basımevi, s.88-92, Ankara, 1995.
20. Taşçıoğlu, N., Hava Kuvvetleri Dergisi, Şubat Sayı 329, Hava Kuvvetleri Basımevi, s. 72, Ankara, 1998.